
Η ΣΤΕΓΑΣΗ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ - ΑΘΗΝΑ 1834-2014
84
υποβλητικότητα στον κεντρικό τρισδιάστατο χώρο του Ναού της Θέμιδος, και
ασφαλώς παραπέμπει στην αναφορά της που δεν είναι άλλη από τον ιερό θρη-
σκευτικό χώρο.
Ο χώρος χαρακτηρίζεται από έντονη θεατρικότητα, αποτέλεσμα του συνθετικού
συστήματος της Beaux-Arts, το οποίο κατά γράμμα ακολουθείται, και όπου χωρι-
κά πανώ συντίθενται με τρόπο ώστε να σκηνοθετηθεί μια πορεία, βασισμένη στα
διδάγματα του Durand και αργότερα του Guadet, η λεγόμενη marche (à suivre)
στο λεξιλόγιο της Beaux-Arts
52
, αλλά και από την ίδια τη δικαστική διαδικασία, η
οποία εξάλλου, την εποχή που εξετάζουμε αποτελούσε το μοναδικό reality show,
το οποίο παρακολουθούσε πολυπληθές φιλοθέαμον κοινό.
Στην διαμόρφωση των όψεων το συγκρατημένο στο πνεύμα του μπαρόκ μορ-
φολογικό λεξιλόγιο με κλασικιστικές αναφορές της πρότασης του 1910, δίνει τη
θέση του στο αμιγές neo-baroque, περιέχοντας έντονο συμβολισμό. Ο αρχιτέ-
52. Ο Guadet εισήγαγε την έννοια του αξονικού σχεδιασμού και ωθούσε τους μαθητές του να
μάθουν όσα περισσότερα μπορούσαν σχετικά με αυτή τη σχεδιαστική αρχή. Ο προσεκτικός
αναγνώστης της
Méthode à suivre
του
διάσημου patron, θα διακρίνει τον απόηχο από τον
διασημότερο πίνακα του Durand, με τίτλο Marche à suivre. Bλ. σχετικά, Rykwert, J., «The École
des Beaux-Arts and the classical tradition», στο Middleton, Robin (ed),
ό.π
., σελ. 9-17.
38.
Η πρόταση Νικολούδη για το Δικαστικό Μέγαρο της Αθήνας στη θέση Μακρυγιάννη. 1930.
Τοπογραφική υπηρεσία Υπουργείου Συγκοινωνίας. Όψη από τη λεωφόρο Συγγρού