8.5
πιο κατάλληλη μέθοδος για τον σωστό προσανατολισμό του εφαρμοστή
του άρθρου 38.
Είμαι βέβαιος ότι τη νομική φιλολογία του φορολογικού δικαίου θα
απασχολήσει στο εγγύς μέλλον πολλαπλώς το άρθρο 38. Ελπίζω ότι το
παρόν πόνημα θα χρησιμοποιηθεί από τους εφαρμοστές του (Διοίκηση
και Δικαστήρια) για να αντλήσουν πολύτιμες πληροφορίες, σε συνδυα-
σμό με αναφορά στην ήδη υπάρχουσα νομολογία ΔΕΕ, προκειμένου να
διασφαλίσουν την λελογισμένη εφαρμογή του, ώστε να μη θίγεται η συ-
νταγματική αρχή της βεβαιότητας του φόρου. Η αρχή αυτή είναι απαραί-
τητο να εξακολουθήσει να έχει την πρωτεύουσα αξία και σημασία σε μία
χώρα που δεν φημίζεται ούτε για το δίκαιο και σταθερό φορολογικό της
σύστημα αλλά ούτε και για τον ασφαλή τρόπο εφαρμογής του. Προϋπο-
θέσεις απολύτως απαραίτητες προκειμένου να διασφαλιστεί η ανάπτυ-
ξη της χώρας. Ο φόρος αποτελεί την αιμοδοσία του κράτους για την εκ-
πλήρωση των σκοπών του. Δεν παύει όμως να αποτελεί κόστος παραγω-
γής και στην έκταση που δεν εκφράζει συμμετοχή κατά τις δυνάμεις του
φορολογούμενου και δεν αντιστοιχεί στις διεθνώς επικρατούσες συνθή-
κες και στον εξ αυτών ανταγωνισμό, αποτελεί παράγοντα ανασχετικό της
ανάπτυξης.
Ας μη ξεχνούμε ότι ο φόρος δεν είναι αυτοσκοπός και κυρίως δεν εί-
ναι ο κύριος στόχος. Η οικονομική ανάπτυξη κρίνει πάντα το μέλλον μιας
χώρας και των πολιτών της, ιδίως εν τω μέσω μίας κρίσεως οικονομικής
και όχι μόνο.
Ι.Κ. Δρυλλεράκης,
Δικηγόρος