136
ΦΠΑ
[50]
ΦΠΑ
τίθενται να προχωρήσουν ή υποχρεούνται να προχωρήσουν στη δημι-
ουργία μόνιμης εγκατάστασης στη Ελλάδα και όχι σε όσους πωλούν αγα-
θά μέσω εγκατάστασης στη χώρα τους. Με βάση τα δεδομένα της περί-
πτωσης που μας γίνονται γνωστά από το ερώτημα, δεν φαίνεται να προ-
κύπτει υποχρέωση για τον προμηθευτή δημιουργίας εγκατάστασης στην
Ελλάδα. Σε κάθε περίπτωση αυτό αφορά τον ίδιο και όχι τον συναλλασ-
σόμενο Έλληνα.
Για τον Έλληνα φορολογούμενο αυτό που είναι απαραίτητο και μόνο στην
περίπτωση που ο προμηθευτής είναι εγκατεστημένος σε χώρα μη συνερ-
γάσιμη ή με προνομιακό φορολογικό καθεστώς, είναι να κατέχει οποιο-
δήποτε πρόσφορο αποδεικτικό στοιχείο που να τεκμηριώνει την πραγ-
ματική δραστηριότητα του προμηθευτή του στη χώρα του, ως ένα από τα
απαραίτητα στοιχεία για να μπορέσει να ασκηθεί, κατ’ εξαίρεση, το δικαί-
ωμα έκπτωσης της δαπάνης.
Όσον αφορά την υποχρέωση παρακράτησης φόρου αυτή αφορά σύμφω-
να με την παρ. 3 του άρθρου 62 του ΚΦΕ μόνο τις περιπτώσεις αμοιβών δι-
οίκησης, τεχνικών υπηρεσιών, συμβουλευτικών και παρόμοιων υπηρεσι-
ών (υπό την επιφύλαξη διαφορετικής πρόβλεψης από την οικεία Σ.Α.Δ.Φ.).
Ωστόσο με τη Πολ. 1120/2014 διευκρινίστηκε ότι σε παρακράτηση φόρου
υπόκεινται οι αμοιβές που λαμβάνει
η μόνιμη εγκατάσταση
των νομι-
κών προσώπων που δεν έχουν την φορολογική τους κατοικία στην Ελλά-
δα, για τις παρεχόμενες στην ημεδαπή τεχνικές υπηρεσίες, αμοιβές διοί-
κησης, αμοιβές για συμβουλευτικές υπηρεσίες και άλλες αμοιβές για πα-
ρόμοιες υπηρεσίες. Αντίθετα οι αμοιβές που λαμβάνει νομικό πρόσωπο ή
νομική οντότητα
το οποίο δεν έχει τη φορολογική του κατοικία και δεν
διατηρεί μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα
δεν υπόκεινται σε παρακρά-
τηση φόρου.