ΑΓΩΓΕΣ ΕΜΠΡΑΓΜΑΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΙΙ

Η ΑΓΩΓΗ ΔΙΑΝΟΜΗΣ [3]

Β. ΚΟΛΙΑΣ

137

να προστατευθούν με άσκηση τριτανακοπής. Αν τα περιστατικά κτήσεως που προ-

βάλλει ο εναγόμενος, είναι προγενέστερα των αντίστοιχων που θεμελιώνουν την συ-

γκυριότητα κατά την αγωγή, ο εναγόμενος προβαίνει σε άρνηση της αγωγής, αλλιώς,

αν είναι μεταγενέστερα, σε ένσταση. Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις στις οποίες

αμφισβητείται το δικαίωμα συγκυριότητας του ενάγοντος ή του εναγομένου, ο ενά-

γων, πέραν του βάρους αποδείξεως της αγωγής του, οφείλει να συμπληρώσει με τις

προτάσεις τον τρόπο με τον οποίο ο ίδιος και ο εναγόμενος έγιναν συγκύριοι του δι-

ανεμητέου, άλλως η αγωγή του απορρίπτεται ως αόριστη.

Αμφισβήτηση κυριότητας κληρονομικού δικαιώματος.

Αν ο εναγόμενος αμφι-

σβητήσει την κυριότητα του κληρονομούμενου ή το κληρονομικό δικαίωμα του ενά-

γοντος κοινωνού ή το δικό του κληρονομικό δικαίωμα

, πρόκειται για άρνηση της

αγωγής.

ΙΙ. Ενστάσεις

1. Ένσταση κτήσης κυριότητας με χρησικτησία

Νομική θεμελίωση. Απόδειξη.

Ο ισχυρισμός του εναγομένου ότι απέκτησε την κυ-

ριότητα του διανεμητέου ακινήτου με χρησικτησία (τακτική ή έκτακτη) αποτελεί έν-

σταση κατά της βάσης της αγωγής ή άρνηση αυτής, αναλόγως αν τα περιστατικά που

τον στηρίζουν είναι μεταγενέστερα εκείνων που στηρίζουν την αγωγή ή εάν αυτά συ-

μπίπτουν ή είναι προγενέστερα αυτών της αγωγής. Στην ίδια νομική θεμελίωση στη-

ρίζεται και η ένσταση άτυπης διανομής, όταν λόγω της άτυπης διανομής και με αφε-

τηρία αυτή ο εναγόμενος ισχυρίζεται ότι έχει καταστεί κύριος του διανεμητέου

πράγματος λόγω έκτακτης χρησικτησίας. Για τη στοιχειοθέτηση του (ουσιαστικού) δι-

καιώματός του ο εναγόμενος αρκεί να επικαλεσθεί και να αποδείξει τις προϋποθέ-

σεις εφαρμογής του άρθρου 1045 ΑΚ. Ο συγκοινωνός, όπως είναι και ο εξ αδιαθέ-

του συγκληρονόμος, αν κατέχει ολόκληρο το κοινό πράγμα, θεωρείται ότι κατέχει

αυτό και στο όνομα των λοιπών κοινωνών και δεν μπορεί να αντιτάξει κατ’ αυτών

κτητική (έκτακτη χρησικτησία) παραγραφή, προτού καταστήσει γνωστό σ’ αυτούς ότι

αποφάσισε να νέμεται το κοινό πράγμα αποκλειστικώς στο όνομά του ως κύριος και

από τη γνωστοποίηση αυτήν παρέλθει ο απαιτούμενος για την χρησικτησία χρόνος.

Όμως, η παραπάνω γνωστοποίηση δεν απαιτείται όταν οι λοιποί συγκύριοι-

συγκοινωνοί έχουν λάβει γνώση, με οποιονδήποτε τρόπο, της απόφασης που εκδή-

λωσε ένας από τους κοινωνούς να κατέχει και να νέμεται ολόκληρο το κοινό ως απο-

κλειστικός κύριος, όπως π.χ. στην περίπτωση της εκούσιας παράδοσης της νομής σε

έναν από τους κοινωνούς μετά από άτυπη σύμβαση διανομής, δωρεάς ή πώλησης

μεταξύ των συγκυρίων, εφόσον έκτοτε ο κάτοχος του κοινού σαφώς εκδηλώνει τη

βούλησή του να νέμεται αυτό αποκλειστικώς για δικό του λογαριασμό.

Επί αγωγής διανομής κοινού κλήρου.

Σε περίπτωση πάντως αγωγής διανομής κοι-

νού κλήρου ο κοινωνός - νομέας της κληρονομίας δεν μπορεί να επικαλεσθεί έναντι