ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗ

[IX]

AΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗ

228

Π. ΡΕΝΤΟΥΛΗΣ

έγινε τελικά δεκτό, βάσει ρητής διευκρίνισης της Αναθεωρητικής Επιτροπής, ότι δι-

καίωμα άσκησης ανακοπής έχει και εκείνος που επικαλείται απλώς ενοχικό δι-

καίωμα, εφόσον αυτό περιορίζεται κατά περιεχόμενο από την αναγκαστική εκτέλεση

και μπορεί να αντιταχθεί κατά του υπερθεματιστή

113

. Επομένως, ο τρίτος με την ανα-

κοπή του κατά της επισπευδόμενης αναγκαστικής εκτέλεσης μπορεί να επικαλεστεί

ως λόγο αυτής και το από σύμβαση ενοχικό δικαίωμά του, όπως από σύμβαση μί-

σθωσης

114

, παρακαταθήκης

115

, χρησιδανείου

κ.λπ

., εφόσον το δικαίωμά του αυτό

δεν αποκρούεται από άλλο επικρατέστερο δικαίωμα και ιδίως εμπράγματο

116

. Σε πε-

ρίπτωση προβολής τέτοιων δικαιωμάτων κατά του υπερθεματιστή, αίτημα της ανα-

κοπής του τρίτου δεν θα είναι η παρακώλυση της διενέργειας του πλειστηριασμού,

αλλά απλώς η προσαρμογή της διαδικασίας προς το προστατευόμενο δικαίωμα του

τρίτου και ο κατά περιεχόμενο περιορισμός του αντικειμένου του πλειστηριασμού

117

Ειδικότερα, ο μισθωτής ακινήτου, ο οποίος σύμφωνα με το άρθρο 614 ΑΚ, αποδει-

κνύει τη μίσθωση με έγγραφο βέβαιης χρονολογίας, μπορεί να ασκήσει την ανακοπή

του

άρθρου 936 ΚΠολΔ

απέναντι στους τρίτους, οι οποίοι αποκτούν την κυριότητα

του ακινήτου, καθώς και απέναντι στον υπερθεματιστή (

1009 ΚΠολΔ

)

118

. Νομιμοποι-

είται, επίσης, στην άσκηση της ανακοπής και η μισθώτρια του δώματος της πολυκα-

τοικίας, αφού, με την επισπευδόμενη εκτέλεση της αποφάσεως προσβάλλεται το επί

του αντικειμένου της εκτελέσεως και εκ της μισθώσεως απορρέον και αντιτάξιμο ένα-

ντι των καθ’ ων η εκτέλεση ενοχικό δικαίωμά της για εγκατάσταση στο δώμα της πο-

λυκατοικίας σταθμών βάσης κινητής τηλεφωνίας

119

. Το ίδιο νομιμοποιείται να κάνει

και ο τρίτος που θεμελιώνει δικαίωμα για χρήση κινητού πράγματος σε σύμβαση

χρηματοδοτικής μίσθωσης (leasing)

120

, καθώς και ο μισθωτής σε περίπτωση χρονο-

μεριστικής μίσθωσης (time sharing)

121

. Αντίθετα, αμφισβητείται το δικαίωμα άσκη-

113. ΠρΑνΕπ, σελ. 428-429.

114. ΑΠ 1451/1987 ΕΕΝ 1988,795, ΜΠρΜεσ 25/1973 ΝοΒ 1974,92.

115. ΜΠρΠειρ 1027/1976 Αρμ 31,48 = ΑρχΝ 28,369.

116.

Μπρίνιας Ι.

, ό.π., σελ. 502,

Βαθρακοκοίλης Β.

, ό.π., σελ. 446,

Ράμμος Γ.

, ό.π., σελ. 1404,

Σταματόπουλος Σ.

, ό.π., σελ. 216-218.

117. ΠρΑνΕπ, σελ. 429.

118. ΕφΠειρ 776/1994 ΕλλΔνη 1995,1309, ΜΠρΑθ 12259/1992 Δ 1994,288, ΜΠρΠειρ 245/1994

Δ 1994,656.

119. ΑΠ 639/2014 ΕφΑΔΠολΔ 2014,773 = ΕΠολΔ 2014/654 = ΧρΙΔ 2014,683.

120.

Γέσιου-Φαλτσή Π.

, ό.π., σελ. 746,

Γεωργιάδης Απ.,

ό.π., σελ. 83-84,

Σταματόπουλος Σ.

, ό.π.,

σελ. 262.

121.

Γέσιου-Φαλτσή Π.

, ό.π., σελ. 746-747,

Θέμελη Χ.,

Η χρονομεριστική μίσθωση (time -

sharing) κατά το ελληνικό δίκαιο, 1992,

Γεωργιάδης Απ.,

Η πολυιδιοκτησία ή χρονικά δι-

αιρεμένη ιδιοκτησία (time - sharing), Αφιέρωμα εις τον

Κ. Βαβούσκον

ΙΙ, 1990, σελ. 41 επ.