ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗ

35 / 42

ΑΝΑΚΟΠΗ ΤΡΙΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ [IX]
Π. ΡΕΝΤΟΥΛΗΣ 231
2. Αίτημα ανακοπής
Κατά μία άποψη, την οποία θεωρούν αυτονόητη οι υποστηρικτές της ουσιαστικής
φύσης της ανακοπής του τρίτου, αλλά και η νομολογία132, στη δίκη της ανακοπής του
τρίτου είναι δυνατό να υπάρξει σώρευση δύο αιτημάτων κατά την επιλογή του ανα-
κόπτοντος133, α) του δικονομικού διαπλαστικού αιτήματος για την ακύρωση των
πράξεων της αναγκαστικής εκτέλεσης και β) αυτού που αφορά το ουσιαστικό δι-
καίωμα του τρίτου που μπορεί να διατυπώνεται είτε ως αναγνωριστικό είτε ως κατα-
ψηφιστικό.
Κατ’ άλλη άποψη134, το αίτημα της ανακοπής του τρίτου είναι αποκλειστικά διαπλα-
στικό, συνιστάμενο στο δικονομικό αίτημα για την ακύρωση της εκτέλεσης. Το ανί-
σχυρο αυτής έναντι του τρίτου δεν αποτελεί αίτημα, αλλά συνέπεια της ακυρότητας.
Επειδή δε η παραδοχή του αιτήματος αυτού εξαρτάται από την προσβολή του δικαι-
ώματος του τρίτου, η οποία αποτελεί άλλωστε και τον προβαλλόμενο λόγο της ανα-
κοπής, η ύπαρξη ή η ανυπαρξία του δικαιώματος αυτού θα ερευνηθεί κατ’ ανάγκη
ως ζήτημα προδικαστικό135.
Τυχόν αίτημα για κήρυξη της απόφασης προσωρινώς εκτελεστής απορρίπτεται ως μη
νόμιμο, αφού η απόφαση είναι οιονεί προσωρινά εκτελεστή από τη φύση της136.
Ε. Απόφαση και ένδικα μέσα
Το περιεχόμενο της απόφασης που κάνει δεκτή την ανακοπή του άρθρου 936 ΚΠολΔ
εξαρτάται από το δικαίωμα που επικαλείται ο τρίτος και από το αίτημα ή τα αιτήματα
της ανακοπής. Εάν το δικαίωμα του τρίτου αναιρεί εξ ολοκλήρου το δικαίωμα του
καθ’ ου η εκτέλεση, τότε με την απόφαση κηρύσσεται η ακυρότητα της πράξης εκτέ-
λεσης που προσβλήθηκε με την ανακοπή137. Επιπλέον αναγνωρίζεται το δικαίωμα
του τρίτου ή διατάσσεται η απόδοση του πράγματος που κατασχέθηκε, εφόσον ο
ανακόπτων είχε διατυπώσει τα σχετικά αιτήματα138. Όταν, όμως, ο τρίτος επικαλείται
δικαίωμα το οποίο απλώς περιορίζει, αλλά δεν αναιρεί πλήρως το δικαίωμα του καθ’
132. ΑΠ 434/1995 ΕλλΔνη 1996,331, ΕφΑθ 6735/1996 ΕλλΔνη 1997,667, ΕφΑθ 6790/1996
ΕλλΔνη 1997, 667 = Δ 1987,394, ΠΠρΑθ 7750/1982 ΕλλΔνη 1983,1249, ΕιρΑθ 2159/1972
ΕΕΝ 1972, 752, ΕιρΑθ 9121/1972 ΑρχΝ 1973,369, Γέσιου-Φαλτσή Π., ό.π., σελ. 698-699,
Ράμμος Γ., ό.π., σελ. 1724, 1729,Μπρίνιας Ι., ό.π., σελ. 504, 505.
133. Ενώ κατά τον Κ. Μπέη, ό.π., σελ. 97, 100, πρόκειται για υποχρεωτική αντικειμενική σώρευ-
ση.
134. Απαλαγάκη Χ. [-Απαλαγάκη/Βαφειάδου], ό.π., άρθ. 936, σελ. 2452, Μητσόπουλος Γ. ,
ΕλλΔνη 1984,885, Νικολόπουλος Γ., ό.π., σελ. 217-218, Κεραμεύς/Κονδύλης/Νίκας [-Νικο-
λόπουλος], ό.π., άρθρο 936, παρ. 8-9 σελ. 1800, Σταματόπουλος Σ., ό.π., σελ. 102.
135. ΠΠρΘεσ 1308/1986 ΕλλΔνη 1987,924-925.
136. ΠΠρΘεσ 2128/1980 ΕλλΔνη 1981,179.
137. Μπρίνιας Ι., ό.π., σελ. 513-514.
138. Ράμμος Γ., ό.π., σελ. 1726.
57
58
59
60