ΥΠΟΔΕΙΓΜΑΤΑ ΕΙΔΙΚΟΥ ΕΝΟΧΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ

29 / 36

Κ. ΒΑΡΣΑΝΗΣ 165
17. ΑΓΩΓΗ ΔΥΣΤΡΟΠΙΑΣ (ΕισΝΚΠολΔ 66)
Δεν αποτελεί, όμως, εύλογη αιτία και, άρα, γεγονός που αίρει τη δυστροπία του μισθωτή, η
οικονομική δυσχέρειά του να καταβάλλει το μίσθωμα135. Ούτε έχει σημασία αν η οικονομι-
κή αυτή αδυναμία είναι προσωρινή· κατά την αρχή, όμως, της καλής πίστης δεν πρέπει να
είναι εντελώς παροδική, διότι σε αυτήν την περίπτωση η επίδειξη μη ανοχής από τον εκμι-
σθωτή ενδέχεται να είναι καταχρηστική (άρθρο 281 ΑΚ)136.
Το δικαίωμα απόδοσης της χρήσης του μισθίου λόγω δυστροπίας είναι ουσιαστικού δι-
καίου και διαφέρει από την καταγγελία του άρθρου 597 ΑΚ, διότι είναι, όπως αναφέρθη-
κε ήδη, ιδιόμορφο διαπλαστικό δικαίωμα, το οποίο κατευθύνεται όχι στη λύση, αλλά στην
απόδοση. Φυσικά, με την πραγματοποίηση της απόδοσης επέρχεται αντανακλαστικά και η
λύση 137. Με άλλη διατύπωση η λύση της μισθωτικής σχέσης δεν επέρχεται με την έκδοση
της απόφασης επί της προκείμενης αγωγής, αλλά μόνο με την αναγκαστική εκτέλεση αυτής
ή την οικειοθελή εκ μέρους του μισθωτή απόδοση της χρήσης του μισθίου138. Ο εκμισθωτής
δεν αποζημιώνει (αναλ. άρθρο 587 ΑΚ), αλλά αποζημιώνεται (αναλ. άρθρο 597)139.
γ. Επανειλημμένη δυστροπία
Επανειλημμένη δε δυστροπία υπάρχει όταν από τη συμπεριφορά του μισθωτή φανερώ-
νεται εμμονή του στη μη τακτική εκπλήρωση της συμβατικής του υποχρέωσης, παρά την
όχληση του εκμισθωτή140. Υπάρχει όχι μόνο όταν η καταβολή των καθυστερούμενων μι-
σθωμάτων επιτυγχάνεται με την προσφυγή στο δικαστήριο, κατά το άρθρο 66 ΕισΝΚΠολΔ,
ή μετά από την άσκηση καταγγελίας κατά το άρθρο 597 ΑΚ, αλλά και όταν γίνεται με απλή
διαμαρτυρία. Πρέπει όμως να έχει προηγηθεί καθυστέρηση σε δύο τουλάχιστον περιπτώ-
σεις, έστω και αν δεν ασκήθηκε αγωγή ή, παρά το ότι ασκήθηκε, καταργήθηκε η δίκη141.
Τέτοια εξαίρεση δεν προβλέπεται επί καταγγελίας του άρθρου 597 ΑΚ, με συνέπεια, αν ο μι-
σθωτής εντός της άνω προθεσμίας προβεί σε καταβολή, ματαιώνονται τα αποτελέσματα της
καταγγελίας ακόμα και αν ο μισθωτής είχε επανειλημμένα καθυστερήσει την εκπλήρωση
της υποχρέωσής του αυτής142.
135. ΑΠ 96/1989ΕΔΠ 1989,299, ΑΠ 1080/2001 ΕλλΔνη 2003,477,ΜΠρΚέρκ 32/2004 ΙονΕπιθΔ 2004,200, Μ.
Ραψομανίκης, ό.π., άρθρα 597-598, αρ. 2.
136. Χ. Παπαδάκης, Αγωγές απόδοσης μισθίου ΙΙ, 20073, αρ. 3484.
137. Μ. Ραψομανίκης, ό.π., άρθρα 597-598, αρ. 12, ΜΠρΘεσ 21364/2006 Αρμ 2007,56: λήξη με εκτέλεση της
απόφασης· ΕφΑθ 2500/1977 ΝοΒ 1978,389: δέχθηκε ότι η εκτέλεση ισοδυναμεί με καταγγελία.
138. ΕιρΜαραθ 205/1997 ΑρχΝ 1999,269.
139. Ρ. Παντελίδου, ό.π., άρθρα 597-598 ΑΚ, αρ. 31.
140. ΑΠ 86/2005 ΕλλΔνη 2005,1459, ΕφΑθ 376/2004 ΕλλΔνη 47,276, ΜΠρΑθ 1210/2013 ΝοΒ 2013,2469, Ι.
Μιχαηλίδης, σε Χ. Απαλαγάκη Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας Ερμηνεία κατ’ άρθρο, 20164, άρθρο 637,
αρ. 3.
141. Ρ. Παντελίδου, ό.π., άρθρα 597-598, αρ. 38, Απ. Γεωργιάδης, Ενοχικό Δίκαιο, σελ. 335-336. Για την κατάρ-
γηση της δίκης βλ. πιο κάτω, υπό στοιχ. ε΄.
142. ΑΠ 2037/2006 ΧρΙΔ 2007,706.