ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

275

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ

ΕΙΔΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΠΡΟΣΩΠΩΝ

Ι. Ασφάλιση ζωής

Το άρθρο 28 ΑσφΝ ρυθμίζει την κατηγορία της ασφάλισης ζωής. Σκόπιμο είναι να δι-

ευκρινιστεί ότι με βάση τις διεθνείς αρχές ασφάλισης, το πρόσωπο του κινδύνου (person at

risk) είναι το πρόσωπο, ως προς τη ζωή, την υγεία, την ακεραιότητα ή την κατάσταση υπέρ

του οποίου συνάπτεται η ασφαλιστική σύμβαση

574

. Η κατάσταση αυτή μπορεί να αναφέρεται

τόσο στις συνηθέστερες περιπτώσεις θανάτου ή επιβίωσης μετά από ένα ηλικιακό όριο αλλά

και σε άλλα γεγονότα κατά τη διάρκεια της ζωής του φορέα της, όπως η γέννηση ενός παι-

διού, ο γάμος, η έναρξη σπουδών κτλ.

Το άρθρο 28 AσφΝ αποκρυσταλλώνει μια διάκριση της ασφάλισης ζωής με κριτήριο τον

κίνδυνο που η σύμβαση καλύπτει. Έτσι, η ασφάλιση ζωής διακρίνεται σε ασφαλιστική σύμ-

βαση κατά κινδύνου θανάτου (ασφάλιση θανάτου), σε ασφάλιση επιβίωσης και σε μικτή

ασφάλιση ζωής.

Περαιτέρω, με κριτήριο το πρόσωπο του ασφαλισμένου γίνεται διάκριση σε ασφάλι-

ση ιδίας ζωής και ασφάλιση ζωής τρίτου. Στην ασφάλιση ζωής για τον κίνδυνο θανάτου, ο

ορισμός του δικαιούχου γίνεται με γραπτή δήλωση του λήπτη της ασφάλισης, η οποία είναι

ελεύθερα ανακλητή (άρθρο 28§3 ΑσφΝ). Αν δεν είχε ορισθεί δικαιούχος ή αν αυτός αποποι-

ήθηκε το ασφάλισμα, δικαιούχος θεωρείται ο λήπτης της ασφάλισης και το ασφάλισμα μετά

τον θάνατό του περιλαμβάνεται στην κληρονομία (άρθρο 28§4 ΑσφΝ).

Αντίθετα, στην ασφάλιση επιβίωσης, αυτό που ασφαλίζεται είναι η επιβίωση του ασφα-

λισμένου μέχρι το συμφωνημένο ηλικιακό όριο, ενώ ασφαλισμένος μπορεί να είναι είτε ο

λήπτης της ασφάλισης είτε τρίτο πρόσωπο. Δίνεται δηλαδή, περισσότερο έμφαση στην εξα-

σφάλιση του ίδιου του ασφαλισμένου για τα γηρατειά του

575

Στη «μικτή ασφάλιση ζωής», καλύπτονται συνδυαστικά και οι δύο ασφαλιστικές περι-

πτώσεις ως εξής: Ο ασφαλιστής θα καταβάλει το ασφάλισμα είτε όταν ο ασφαλισμένος συ-

μπληρώσει ορισμένη ηλικία, είτε αν τύχει ο ασφαλισμένος να πεθάνει πριν τη συμπλήρωση

της συμβατικά ορισμένης ηλικίας.

574. Βλ. για την ακριβή διατύπωση σε

Basedow/Birds/Clarke/Cousy/Heiss/Loacker

στο άρθρο 1:202

Principles of European Insurance Contract Law (PEICL), 2009 και σελ. 54.

575. Και στο πλαίσιο του προϊσχύσαντος δικαίου, προκρινόταν η προάσπιση του ατομικού συμφέρο-

ντος με τη σύναψη ασφάλισης ζωής. Σε κάθε περίπτωση ο προϊσχύων νόμος άφηνε περιθώρια

ώστε η ασφάλιση ζωής να λειτουργεί ως μέσο προστασίας του ίδιου του ασφαλισμένου ή του οι-

κογενειακού του κύκλου. Ήταν όμως και μέσο προστασίας για τον δανειστή στην περίπτωση που

ο οφειλέτης δεν μπορούσε να τηρήσει τη σύμβαση δανείου και να αποπληρώσει το χρέος του

λόγω θανάτου του. Έτσι, ο δανειστής σε θέση ασφαλισμένου επωφελούνταν από το θάνατο του

αντισυμβαλλομένου οφειλέτη.