ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

134

ΓΕΝΙΚΟ ΜΕΡΟΣ

που δίνει ο νόμος για εναντίωση, ο ασφαλιστής θα ευθύνεται για την καταβολή του ασφα-

λίσματος.

Σχετικά με την παράδοση ασφαλιστηρίου με παρέκκλιση από την αίτηση εκφράζεται

στην θεωρία και η αντίθετη άποψη. Κατά την άποψη αυτή, η παράδοση ασφαλιστηρίου με

παρεκκλίσεις από την αίτηση συνιστά απόρριψη της πρότασης του λήπτη για ασφάλιση και

υποβολή νέας

215

, η δε άπρακτη παρέλευση της μηνιαίας προθεσμίας έχει τη θέση της σιω-

πηρής αποδοχής της νέας πρότασης. Η άποψη αυτή όμως απορρίπτεται, καθώς δεν προστα-

τεύει επαρκώς τον λήπτη της ασφάλισης, που συνήθως είναι και ο αδύναμος αντισυμβαλλό-

μενος, καθώς σε περίπτωση επέλευσης της ασφαλιστικής περίπτωσης μέχρι να παρέλθει η

μηνιαία προθεσμία δεν έχει αξίωση έναντι του ασφαλιστή, αφού δεν υφίσταται καταρτισμέ-

νη ασφαλιστική σύμβαση. Μία τέτοια θεώρηση δεν είναι σύμφωνη με το πνεύμα του ΑσφΝ

που προέβλεψε το δικαίωμα εναντίωσης, ακριβώς διότι έκρινε ότι χρήζει προστασίας ο λή-

πτης της ασφάλισης.

5.5. Το δικαίωμα εναντίωσης του λήπτη λόγω μη παράδοσης

πληροφοριών και ασφαλιστικών όρων

Στο άρθρο 2 παρ. 6 ΑσφΝ προβλέπεται η υποχρέωση του ασφαλιστή αφενός να παρά-

σχει στον λήπτη σημαντικές πληροφορίες που αφορούν στη σύμβαση ασφάλισης κατά τον

χρόνο που ο τελευταίος υποβάλλει την αίτηση και αφετέρου να του παραδίδει εγγράφως

(του λήπτη) τους ασφαλιστικούς όρους. Αμφότερες οι υποχρεώσεις αυτές του ασφαλιστή χα-

ρακτηρίζονται ως ιδιότυπα βάρη

216

, με την έννοια ότι δεν μπορεί μεν να επιβάλει ο λήπτης

της ασφάλισης την τήρησή τους από τον ασφαλιστή, πλην όμως δύναται ο λήπτης να αποδε-

σμευτεί από την ασφαλιστική σύμβαση σε περίπτωση που ο ασφαλιστής δεν τις τηρήσει (δι-

καίωμα εναντίωσης).

Σε ό,τι αφορά στο είδος και στο περιεχόμενο των πληροφοριών ο ΑσφΝ δεν τις απαριθ-

μεί ειδικά, αλλά παραπέμπει στο τότε ισχύον ν.δ. 400/1970. Συγκεκριμένα, οι πληροφορί-

ες αυτές αφορούν στις μεν ασφαλίσεις ζημιών στο εφαρμοστέο στην ασφαλιστική σύμβαση

δίκαιο, εάν δεν υπάρχει δικαίωμα επιλογής, ή στο δίκαιο που προτείνει η ασφαλιστική επι-

χείρηση σε περίπτωση δυνατότητας επιλογής, στο κράτος-μέλος στο οποίο βρίσκεται η έδρα

του ασφαλιστή ή στο υποκατάστημα ή πρακτορείο, το οποίο θα εκδώσει την ασφαλιστική

σύμβαση.

Στις ασφαλίσεις ζωής οι παρεχόμενες πληροφορίες αφορούν στην επωνυμία, στον σκο-

πό και στη νομική μορφή της ασφαλιστικής επιχείρησης, στο κράτος-μέλος καταγωγής της

επιχείρησης ή το κράτος-μέλος στο οποίο βρίσκεται το υποκατάστημα ή το πρακτορείο που

συνάπτει τη σύμβαση, στη διεύθυνση της έδρας της ασφαλιστικής επιχείρησης ή του υπο-

καταστήματος ή του πρακτορείου που συνάπτει τη σύμβαση, στην περιγραφή των παρεχο-

μένων καλύψεων κύριας και συμπληρωματικής ασφάλισης και των διαφόρων επιλογών του

αντισυμβαλλόμενου, στη διάρκεια της σύμβασης και στον τρόπο καταγγελίας της σύμβασης,

215. Βλ.

Σκούρα Θ.,

Η προβληματική των δύο «ιδιόρρυθμων» δικαιωμάτων εναντίωσης και υπαναχώ-

ρησης του λήπτη της ασφάλισης, ΔΕΕ 2004, 1256 επ., 1260.

216. Βλ.

Ρόκα Α.

σε

Ρόκα Ι.

, ΕρμΑσφΝ, άρθ. 2, αριθ. περιθ. 48.