16 / 18
744 Ερωτηματολόγιο
κ.κ. Ν. Τέλλη, Καθηγητή ΑΠΘ, Δ. Αυγητίδη, Αν. Καθηγητή ΔΠΘ, και Αλ. Ρόκα,
Δικηγόρου – Δ.Ν. Συνολικά συμπληρώθηκαν 36 ερωτηματολόγια.
Ακολουθεί σύντομος σχολιασμός επί των απαντήσεων, με επίκεντρο τα ερω-
τήματα επί των οποίων σχηματίστηκαν «πειστικές» πλειοψηφίες. Αρχικά μπο-
ρεί να παρατηρηθεί ως γενική τάση ότι οι σύνεδροι αναγνωρίζουν – με τον ένα
ή τον άλλο τρόπο – σχεδόν ομόφωνα την ιδιαιτερότητα του ομιλικού φαινομέ-
νου. Τούτο όμως δεν σημαίνει ότι υπάρχει συμφωνία στην αναγκαιότητα νο-
μοθετικής παρέμβασης σε επιμέρους πτυχές του ζητήματος. Ειδικότερα, κατά
πλειοψηφία γίνεται δεκτό ότι πρέπει να θεσπισθεί ενιαίος νομοθετικός ορισμός
του ομίλου επιχειρήσεων, χωρίς, μάλιστα, οι προτεινόμενες διατάξεις να δια-
φοροποιούνται ανάλογα με τη μορφή των εταιριών που απαρτίζουν τον όμιλο.
Σε ό,τι αφορά το περιεχόμενο των διατάξεων, αυτές θα μπορούσαν να αφο-
ρούν, μεταξύ άλλων, τα εξής:
α)
ένα ειδικότερο μηχανισμό για την ευθύνη της
μητρικής εταιρίας για χρέη της θυγατρικής, που θα παραμερίζει το θεσμό της
«άρσης της αυτοτέλειας του νομικού προσώπου»,
β)
το ακριβές περιεχόμενο
και τη νομική σημασία των διάφορων μορφών συμβατικής σύνδεσης επιχει-
ρήσεων,
γ)
το δικαίωμα της μητρικής εταιρίας να δίδει δεσμευτικές εντολές
στη θυγατρική εταιρία, αλλά με αυστηρούς όρους (δηλ. μόνο εφόσον αυτό τε-
θεί στο καταστατικό της θυγατρικής και τεθούν δικλείδες ασφαλείας για την
μειοψηφία και τους πιστωτές) και
δ)
ειδικούς κανόνες εταιρικής διακυβέρνη-
σης για εισηγμένους ομίλους. Είναι φανερό ότι και οι τέσσερις αυτές παρεμβά-
σεις, οι οποίες κατά πλειοψηφία γίνονται δεκτές, θα ενισχύσουν την ασφάλεια
δικαίου στις συναλλαγές των ομίλων επιχειρήσεων.
Πιο διστακτικοί είναι οι σύνεδροι, αντιθέτως, σε προτάσεις που συνεπάγο-
νται θεμελιώδεις δογματικές ανατροπές. Έτσι, δεν γίνεται δεκτή η εισαγωγή
του «συμφέροντος του ομίλου» ως κριτηρίου δράσης της θυγατρικής εταιρί-
ας, κατ’ απόκλιση του κανόνα ότι η εταιρία εξυπηρετεί κατ’ αρχήν τα δικά της
συμφέροντα. Πολλώ δε μάλλον, δεν γίνεται δεκτή η απονομή νομικής προσω-
πικότητας στον όμιλο. Στο πεδίο του πτωχευτικού δικαίου, δεν προκρίνεται
η ουσιαστική ενοποίηση των πτωχεύσεων των μελών του ομίλου (η ενοποίη-
ση δηλ. των περιουσιών τους), αλλά η δικονομική ενοποίηση. Στην τελευταία
περιλαμβάνονται οι διάφοροι τρόποι συντονισμού των διαδικασιών, η χρήση
πρωτοκόλλων για τη συνεργασία πτωχευτικών δικαστηρίων ή/και διαχειρι-
στών αφερεγγυότητας, ο ορισμός ενιαίου κέντρου κυρίων συμφερόντων (ώ-
στε να υπάρχει ενιαία δικαιοδοσία) κ.ά.
Τέλος, ενδιαφέρον έχουν οι απαντήσεις και στα ζητήματα λογιστικού, φορο-
λογικού, εργατικού και ιδιωτικού διεθνούς δικαίου, καθώς και δικαίου του
ανταγωνισμού. Ειδικότερα, γίνεται δεκτό ότι ο όμιλος με μητρική επιχείρηση
– φυσικό πρόσωπο δημιουργεί ιδιαιτερότητες από την οπτική γωνία της ενο-