40 / 48
6.
ΔΑΠΑΝΕΣ ΜΕΤΑΓΕΝΕΣΤΕΡΕΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΚΤΗΣΕΩΣ
ΤΩΝ ΕΝΣΩΜΑΤΩΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ
6.1. Εισαγωγή
Κάθε οντότητα πραγματοποιεί δαπάνες-προσθήκες για τα ενσώματα περιουσιακά
στοιχεία μετά την απόκτηση τους. Το ερώτημα του ορθού λογιστικού χειρισμού τους
υπακούει τον γενικό κανόνα αναγνώρισης των παγίων, δηλαδή οι μεταγενέστερες
δαπάνες πρέπει να επαυξάνουν την λογιστική αξία των παγίων στο βαθμό που:
αναμένονται πιθανά μελλοντικά οικονομικά οφέλη από τις δαπάνες αυτές και
το κόστος των δαπανών μπορεί να προσδιοριστεί αξιόπιστα.
Οι ανωτέρω διενεργούμενες δαπάνες επαυξάνουν τη λογιστική αξία των παγίων
όταν πιθανολογείται ότι τα μελλοντικά οικονομικά οφέλη που θα εισρεύσουν στην
οντότητα θα υπερβαίνουν την αρχικά προσδιορισμένη κανονική απόδοση του πα-
γίου στοιχείου.
Σε αντίθετη περίπτωση, αν οι μεταγενέστερες δαπάνες δεν αναμένεται να επαυ-
ξήσουν την αρχικά προσδιορισμένη κανονική απόδοση του παγίου στοιχείου δεν
επαυξάνουν την λογιστική αξία του παγίου στοιχείου αλλά επιβαρύνουν τα έξοδα
της χρήσης στην οποία πραγματοποιούνται.
Με βάση τα ανωτέρω οι μεταγενέστερες δαπάνες διαχωρίζονται στις ακόλουθες
κατηγορίες:
(α) Δαπάνες προσθηκών και βελτιώσεων
(β) Δαπάνες επισκευών και συντηρήσεων
(γ) Δαπάνες επιθεωρήσεων/αντικατάσταση μερών
6.2. Εννοιολογικό πλαίσιο
Βελτίωση παγίου
(improvement of a fixed asset) είναι μια δαπάνη που πραγματο-
ποιείται με σκοπό την επέκταση της ωφέλιμης οικονομικής ζωής ενός παγίου ή/και
τη βελτίωση της επίδοσής του, σε σχέση με την κατάσταση του παγίου κατά την
αρχική του αναγνώριση.
Επισκευή παγίου περιουσιακού στοιχείου
(repair of fixed assets) είναι μια δαπά-
νη που αποσκοπεί σε αποκατάσταση της παραγωγικής δυνατότητας ενός παγίου,
ύστερα από καταστροφή, χρήση ή άλλη μείωση.
Συντήρηση παγίου
(maintenance of fixed assets) είναι μια δαπάνη με σκοπό τη διατή-
ρηση της παραγωγικής δυνατότητας ενός παγίου σύμφωνα με τις αρχικές εκτιμήσεις.