39 / 48
Α
ΙΤΗΣΗ
Α
ΚΥΡΩΣΕΩΣ
99
κοπή της προθεσμίας της αιτήσεως ακυρώσεως
(βλ. ΣτΕ Ολ 2920/2002,
ΔΕφΚομ 612/2013)
.
Η δεύτερη απόφαση του δευτεροβαθμίου συμβουλίου επί της αιτήσεως
θεραπείας του Α στερείται εννόμων συνεπειών, καθότι είχε προηγηθεί η
άσκηση της προβλεπόμενης ενδικοφανούς προσφυγής, η οποία δεν επέ-
τρεπε την άσκηση αιτήσεως θεραπείας κατά αυτής. Ως εκ τούτου, η προ-
σβαλλόμενη δεύτερη αυτή απόφαση δεν έχει εκτελεστό χαρακτήρα και
προσβάλλεται απαραδέκτως.
Περαιτέρω η προθεσμία προσβολής της πρώτης πράξεως του δευτερο-
βαθμίου συμβουλίου επί της ενδικοφανούς προσφυγής άρχισε από την
ημερομηνία εκδόσεως και κοινοποιήσεως αυτής. Η εξηκονθήμερη δε
προθεσμία ασκήσεως της αιτήσεως ακυρώσεως δεν διακόπηκε με την
υποβολή της αιτήσεως θεραπείας κατά αυτής, σύμφωνα με τα ανωτέρω
εκτεθέντα. Συνεπώς η αίτηση ακυρώσεως, η οποία κατετέθη 90 ημέρες
μετά την έκδοση και κοινοποίηση της πρώτης προσβαλλόμενης πράξεως
του δευτεροβαθμίου συμβουλίου, πρέπει κατά τούτο ν’ απορριφθεί ως
εκπρόθεσμη
(βλ. ΣτΕ Ολ 2920/2002, ΔΕφΚομ 612/2013)
.
4)
Ελλοχεύει ο κίνδυνος η αίτηση ακυρώσεως του Α να απορριφθεί ως
απαράδεκτη και δη ως προώρως ασκηθείσα (mutandis mutatis για παρά-
λειψη νόμιμης οφειλόμενης ενέργειας βλ.
ΣτΕ 2206/2014, 1334/2014,
3254/2011, ΔΕφΑθ 106/2013
), καθώς η τεκμαιρόμενη απόρριψη της εν-
δικοφανούς προσφυγής (που αποτελεί και την παραδεκτώς εν δυνάμει
προσβαλλόμενη πράξη) συντελείται μόνο μετά την άπρακτη παρέλευση
τριμήνου από την υποβολή της και όχι μόλις 10 ημέρες από την σχετική
κατάθεση. Επί πρόωρης ασκήσεως αιτήσεως ακυρώσεως κατά μη συντε-
λεσθείσας εισέτι παραλείψεως νόμιμης οφειλόμενης ενέργειας η σχετική
προωρότητα κάποιες φορές βεβαίως συγχωρείται
(βλ. ΣτΕ 4178/2014,
2074/2008, 1325/2008)
.
5)
Η απάντηση θα άλλαζε εν προκειμένω, καθότι στις διαφορές ουσίας
επιτρέπεται ρητά η άσκηση προσφυγής και πριν από τη συντέλεση της
τεκμαιρόμενης απόρριψης της ενδικοφανούς προσφυγής, εφόσον η συ-
ντέλεση έχει λάβει χώρα ακολούθως μέχρι την πρώτη συζήτηση της προ-
σφυγής
(Άρθρο 63 παρ. 5 ΚΔΔ)
.