ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ: ΝΟΜΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΩΝ ΧΩΡΙΚΩΝ ΕΡΓΑΛΕΙΩΝ
23
Έχει ιστορικό, αλλά και όχι μόνον, ενδιαφέρον να αναφερθεί ότι μέχρι τη
στιγμή της ψήφισης/έγκρισης του ΓΠΧΣΑΑ από την Ολομέλεια της Βου-
λής υπήρχε διχογνωμία ως προς το εάν θα έπρεπε αυτό να λάβει τη μορ-
φή τυπικού νόμου με τη συνακόλουθη θεσμική σύμπραξη του Προέδρου
της Δημοκρατίας ή θα έπρεπε να εγκριθεί από τη Βουλή, όπως εν τω συ-
νόλω (en bloc) είχε προταθεί, χωρίς η νομοθετική εξουσία να μετέχει επί
της ουσίας στη διαμόρφωσή του. Τελικά, αν και οι μόνιμες Επιτροπές Πε-
ριβάλλοντος και Οικονομίας της Βουλής είχαν εισηγηθεί την ψήφιση του
ΓΠΧΣΑΑ από τη Βουλή με τη μορφή τυπικού νόμου, η συγκεκριμένη πρό-
ταση δεν έγινε δεκτή από την Ολομέλεια της Βουλής, η οποία απλώς προ-
έβη στην έγκριση και εν τέλει «επικύρωσή του», όπως είχε προταθεί από
την Κυβέρνηση
44
.
Απ΄ όσα προηγήθηκαν είναι, κατά την άποψή μας, ευκρινές ότι το εγκρι-
θέν και λαβών τη μορφή της απόφασης της Βουλής ΓΠΧΣΑΑ συνιστά μια
ειδική πολιτειακή πράξη, της οποίας ο τρόπος έγκρισης δεν θα πρέπει να
θεωρηθεί ως εντελώς άμοιρος νομικών συνεπειών ως προς το εύρος της
νομικής δεσμευτικότητάς της. Και τούτο ανεξαρτήτως εάν η δεσμευτικό-
τητα της πράξεως αυτής επηρεάζεται σε καθοριστικό βαθμό, εκτός από
«διαδικαστικούς» παράγοντες, και από το ουσιαστικό περιεχόμενο των
προβλέψεών της.
Είναι εύλογο να υποστηρίξει κανείς πως το γεγονός ότι η Βουλή, ως νο-
μοθετική εξουσία, δεν μετείχε στη διαμόρφωση του ΓΠΧΣΑΑ συνεπάγε-
ται την αδυναμία του τελευταίου ν΄ αποτελέσει πηγή γέννησης δικαιωμά-
των υπέρ των πολιτών, οι οποίοι να μπορούν να τα επικαλεστούν με ανα-
φορά στις προβλέψεις του, είτε ενώπιον της Διοίκησης είτε ενώπιον των
δικαστηρίων. Αντίθετα, λογικό είναι να δεχθούμε ότι το περιεχόμενο του
ΓΠΧΣΑΑ αναπτύσσει περιορισμένη δεσμευτικότητα έναντι της Διοικήσε-
ως κατά την επεξεργασία και έκδοση των υποκείμενων επιπέδων σχεδι-
ασμού, ανεξαρτήτως εάν το εύρος της δεσμευτικότητας μπορεί να ποικί-
λει, δεν μπορεί, όμως, να αναπτύσσει δεσμευτικότητα κατά την εξατομι-
κευμένη αδειοδότηση δραστηριοτήτων ή με άλλα λόγια, την αδειοδότηση
υλικών παρεμβάσεων στον χώρο. Και τούτο, διότι η επιλεγείσα οδός της
44. Για τον τρόπο έγκρισης του ΓΠΧΣΑΑ, αλλά και γενικότερα γι΄ αυτό, βλ.
Μ. Χαϊ-
νταρλή,
«Οι προσδοκίες που γεννά το Εθνικό Χωροταξικό Πλαίσιο και η θεσμική/
νομική ιδιαιτερότητά του», σε: Νομική Επιθεώρηση «Νόμος και Φύση» (Ενότητα:
Άρθρα, Σεπτ. 2008),
http://nomosphysis.org.gr/16988/oi-prosdokies-poy-genna-to-ethniko-xorotaksiko-plaisio-kai-i-thesmikinomiki-idiaiterotita-toy/