27 / 42
ΟΙ ΚΕΦΑΛΑΙΑΓΟΡEΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚH EΝΩΣΗ: EΝΑ ΔΙΑΡΚΩΣ ΜΕΤΑΒΑΛΛOΜΕΝΟ ΡΥΘΜΙΣΤΙΚO ΠΛΑIΣΙΟ
278
Η ίδια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπογραμμίζει το μοναδικό χαρακτήρα του τομέα των
χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών που απορρέει από την κανονιστική προσέγγιση
Lamfalussy των τεσσάρων επιπέδων της νομοπαραγωγικής διαδικασίας και ανα-
γνωρίζεται ρητά στη Δήλωση 39 που έχει προσαρτηθεί στη Συνθήκη για τη Λειτουρ-
γία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
918
5.4.3 Εφαρμογή της διαδικασίας Lamfalussy στην κεφαλαιαγορά: Οι τέσσερις
“Οδηγίες Lamfalussy”
Οι πρώτες νομοθετικές πράξεις που εγκρίθηκαν στο πλαίσιο της διαδικασίας
Lamfalussy τη διετία 2003-2004 ήταν οι Οδηγίες για την Κατάχρηση της Αγοράς, τη
Διαφάνεια, το Ενημερωτικό Δελτίο και τις Αγορές Χρηματοπιστωτικών Μέσων (ανα-
λύονται παρακάτω). Οι τέσσερις αυτές εμβληματικές πράξεις εγκρίθηκαν μέσω της
διαδικασίας της συναπόφασης Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και Συμβουλίου και έγιναν
γνωστές ως “Οδηγίες Lamfalussy”. Περιέχουν τις βασικές αρχές της σχετικής νομο-
θεσίας, οι οποίες επρόκειτο να προσδιοριστούν με μεγαλύτερη λεπτομέρεια στη συ-
νέχεια. Κοινό χαρακτηριστικό αυτών των βασικών πράξεων είναι ότι αφήνουν ανοι-
χτά κάποια ιδιαίτερα ευαίσθητα ζητήματα (π.χ. ορισμούς εννοιών-κλειδιά) εξαιτίας
διαφορών στις καθιερωμένες πρακτικές και τις θεσμικές δομές των εγχώριων χρη-
ματοπιστωτικών συστημάτων, προκειμένου να συζητηθούν εκ νέου στο δεύτερο
επίπεδο, στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης για τους εκτελεστικούς τεχνικούς κανό-
νες (οδηγίες ή κανονισμούς).
919
Επίσης, αποτελούν ιδιαίτερα φιλόδοξες προσπάθειες
να καλύψουν εκτεταμένο πεδίο εφαρμογής (αγορών και προϊόντων), ώστε να εξα-
σφαλίσουν μια γνήσια πρόσβαση σε μία ευρεία, με υψηλή ρευστότητα και ενοποιη-
μένη χρηματοπιστωτική αγορά.
Σκοπός της διαδικασίας ήταν να εγκριθούν με την πρώτη ανάγνωση, ωστόσο επειδή
η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είχε ήδη υποβάλει τις προτάσεις Οδηγίας για δύο εξ αυτών
(Οδηγίες σχετικά με την κατάχρηση της αγοράς και το ενημερωτικό δελτίο), χωρίς
να προηγηθεί η εκτεταμένη διαβούλευση με τους φορείς της αγοράς που προβλε-
πόταν από την Έκθεση Σοφών, υιοθετήθηκαν τελικά με τη δεύτερη ανάγνωση, ώστε
να ενσωματωθούν κυρίως οι τροπολογίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, το οποίο
εκπροσωπούσε σε μεγάλο βαθμό τα αιτήματα της αγοράς. Στο επίπεδο του Συμβου-
λίου, η διαπραγμάτευση των βασικών αυτών Οδηγιών κυριαρχήθηκε από μια αντι-
παράθεση μεταξύ βορειοευρωπαϊκών κρατών-μελών, τα οποία προέκριναν ήπιου
δικαίου ρυθμίσεις, με έμφαση στον ανόθευτο ανταγωνισμό και την αποτελεσματικό-
τητα των αγορών και νοτιοευρωπαϊκών κρατών-μελών, τα οποία προτιμούσαν δε-
σμευτικούς κανόνες υπέρ της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας και της προστασί-
ας των καταναλωτών. Αξίζει, ωστόσο, να σημειωθεί ότι για ορισμένα μέτρα, τα αντι-
918. Η Δήλωση 39 όσον αφορά το άρθρο 290 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής
Ένωσης έχει ως εξής: “Η Διάσκεψη σημειώνει την πρόθεση της Επιτροπής να εξακολουθή-
σει να διαβουλεύεται με εμπειρογνώμονες που ορίζονται από τα κράτη-μέλη κατά την προ-
ετοιμασία των σχεδίων πράξεων κατ’ εξουσιοδότηση στον τομέα των χρηματοοικονομικών
υπηρεσιών, σύμφωνα με τη συνήθη πρακτική της”.
919. Στο ίδιο, σελ. 85.