32 / 42
ΜΕΡΟΣ B’ - ΕΝΑΡΜOΝΙΣΗ ΚΑΙ ΑΜΟΙΒΑIΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ
283
θεματισμού (gold-plating) από το κράτος-μέλος υποδοχής.
938
Άλλη σημαντική διά-
ταξη είναι η εξίσωση των όρων διαφάνειας πριν από τη διαπραγμάτευση τίτλων
μεταξύ των χρηματιστηρίων (ρυθμιζόμενων αγορών) και των τραπεζών (μέσω της
εσωτερίκευσης των εντολών πελατών τους) και μετά τη διαπραγμάτευση τίτλων με-
ταξύ των χρηματιστηρίων και των συστημάτων πολυμερών μηχανισμών διαπραγ-
μάτευσης (δηλαδή συστημάτων εκτός ρυθμιζόμενων αγορών).
Σε τελική ανάλυση, ο συνδυασμός της πληθώρας ρυθμίσεων που ακολούθησαν την
υλοποίηση του Προγράμματος Δράσης για τις Χρηματοοικονομικές Υπηρεσίες και
την εισαγωγή της διαδικασίας Lamfalussy για την εξειδίκευση των βασικών νομο-
θετικών πράξεων με εκτελεστικά μέτρα των επιτροπών εμπειρογνωμόνων για τον
κάθε κλάδο αποτέλεσε ακόμη ένα βήμα στην κατεύθυνση της περαιτέρω ολοκλή-
ρωσης των χρηματοπιστωτικών αγορών. Έτσι, επισημοποιήθηκε η επαφή και η
ανταλλαγή απόψεων μεταξύ των εθνικών εμπειρογνωμόνων και εκπροσώπων των
ρυθμιστικών αρχών σε ευρωπαϊκό επίπεδο και διευρύνθηκε το πεδίο που κάλυπταν
οι ευρωπαϊκές νομοθετικές πράξεις, αλλά και η τεχνικότητα των κανόνων. Εξάλλου,
σημειώθηκε πρόοδος ως προς τη δημιουργία ίσων όρων ανταγωνισμού μεταξύ των
συντελεστών της αγοράς, με την αποσαφήνιση γενικόλογων εννοιών και την απα-
γόρευση ή τον περιορισμό εξαιρέσεων και παρεκκλίσεων μέσα από εκτελεστικές δι-
ατάξεις των εγκριθεισών οδηγιών. Στην πράξη όμως δεν επιτεύχθηκε μεγαλύτερη
σύγκλιση π.χ. της εποπτείας, καθώς η εποπτική δραστηριότητα εξακολουθούσε να
εξυπηρετεί εθνικές επιδιώξεις και δεν ήταν του ίδιου επιπέδου και της ίδιας έκτασης
σε όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ, όπως αποδείχθηκε με την έλευση της χρηματοπιστω-
τικής και δημοσιονομικής κρίσης από το 2007 και μετά, η οποία απέδειξε την έλλει-
ψη αμοιβαίας εμπιστοσύνης μεταξύ των εθνικών εποπτικών αρχών και οδήγησε σε
κατάτμηση της αγοράς στις εθνικές της συνιστώσες.
Δεδομένου ότι το κυρίαρχο μοντέλο πάνω στο οποίο χτίστηκε η διαδικασία
Lamfalussy περιλάμβανε την αποκεντρωμένη εφαρμογή των ευρωπαϊκών κανόνων,
η διευκόλυνση της παραγωγής νομοθεσίας σε ανώτερο επίπεδο (high politics) δεν
σήμαινε και μια πιο συνεπή εφαρμογή της ενωσιακής νομοθεσίας σε εθνικό επίπεδο.
Ως εκ τούτου, το ευρωπαϊκό νομικό πλαίσιο ήταν ελλιπές, καθώς οι νομικές προϋ-
ποθέσεις διέφεραν ανάλογα με το κράτος-μέλος, με αποτέλεσμα οι οικονομικοί φο-
ρείς να βρίσκονται συχνά σε αβεβαιότητα ως προς τις έννοιες, τους ορισμούς και τον
τρόπο εφαρμογής της νομοθεσίας.
939
Οι αποκλίσεις αυτές στρέβλωναν τον ανταγω-
νισμό, όπως αποδείχθηκε κατά τη διάρκεια της κρίσης, ενώ είχαν αρνητικό αντί-
κτυπο στη χρηματοπιστωτική σταθερότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο σύνολό
της. Επίσης, ο ταχύτερος ρυθμός της νομοπαραγωγικής διαδικασίας δεν συμβάδι-
σε με πιο έγκαιρη μεταφορά και υλοποίηση των κανόνων στις εθνικές έννομες τά-
ξεις. Τα προβλήματα της εφαρμογής της ελάχιστης εναρμόνισης σχετίζονταν, μετα-
ξύ άλλων, με τη δυσκολία στη λήψη αποφάσεων σχετικά με το ποιες διατάξεις συ-
νιστούν στοιχειώδεις αρχές (και άρα ρυθμίζονται στο πρώτο επίπεδο της διαδικα-
938. Βλ. ενότητα 6.5.1, υποενότητα (ii).
939. Οδηγία 2003/6/ΕΚ, αιτιολογική σκέψη 11.