ΟΙ ΚΕΦΑΛΑΙΑΓΟΡΕΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΈΝΩΣΗ

ΟΙ ΚΕΦΑΛΑΙΑΓΟΡEΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚH EΝΩΣΗ: EΝΑ ΔΙΑΡΚΩΣ ΜΕΤΑΒΑΛΛOΜΕΝΟ ΡΥΘΜΙΣΤΙΚO ΠΛΑIΣΙΟ

280

ας 2003/6, όπως εκφράζονται ιδίως στις αιτιολογικές σκέψεις της, συνηγορούν υπέρ

της απόψεως να χαρακτηρισθεί η προβλεπόμενη στο άρθρο 2, παράγραφος 1, απα-

γόρευση των πράξεων των προσώπων που είναι κάτοχοι εμπιστευτικών πληροφο-

ριών ως πλήρης εναρμόνιση”. Εντούτοις, κατέληξε ότι η Οδηγία αυτή δεν αποτελεί

μια πράξη μέγιστης εναρμόνισης στο σύνολό της,

927

καθώς εμπεριέχει διατάξεις που

θέτουν ελάχιστο όριο κανόνων όπως το καθεστώς κυρώσεων βάσει του άρθρου 14,

το οποίο προβλέπει

928

τη λήψη των κατάλληλων διοικητικών μέτρων ή την επιβολή

διοικητικών κυρώσεων για τη μη συμμόρφωση με τις διατάξεις Οδηγίας και ορίζει

ότι “τα κράτη-μέλη μεριμνούν ώστε τα μέτρα αυτά να είναι αποτελεσματικά, ανάλο-

γα και αποτρεπτικά”. Όσον αφορά την επιβολή και ποινικών κυρώσεων, εξακολου-

θούν να αποτελούν αποκλειστική αρμοδιότητα των κρατών-μελών, χωρίς δυνατό-

τητα παρέμβασης της Ένωσης.

Η Οδηγία 2003/71/ΕΚ για το ενημερωτικό δελτίο εισήγαγε ένα νέο, βελτιωμένο σύ-

στημα αμοιβαίας αναγνώρισης ενιαίου διαβατηρίου (single passport) για τις κινητές

αξίες μέσα από μια πιο απλουστευμένη διαδικασία κοινοποίησης του ενημερωτικού

δελτίου για τις εκδόσεις τίτλων σε ολόκληρη την ΕΕ. Εκσυγχρόνισε τον “αποσπασμα-

τικό και πολύπλοκο μηχανισμό αμοιβαίας αναγνώρισης”

929

που ίσχυε βάσει προη-

γούμενων οδηγιών, που επέτρεπε στα κράτη-μέλη υποδοχής να απαιτούν πρόσθε-

τες πληροφορίες για την αναγνώριση του ενημερωτικού δελτίου και συνεπώς να

παρεμποδίζουν την πρόσβαση τίτλων από άλλα κράτη-μέλη στη χρηματοπιστωτι-

κή αγορά στην επικράτειά τους.

930

Η Οδηγία ορίζει ρητά ότι σκοπός της είναι η εναρ-

ότι η απαγόρευση του άρθρου 2, παράγραφος 1, σε σύγκριση με τη διάταξη του προϊσχύ-

σαντος άρθρου 6 της Οδηγίας 89/552/ΕΟΚ, παρέχει ένδειξη περί του ότι δεν θα πρέπει πλέ-

ον να επιτρέπεται στα κράτη-μέλη, κατ’ αρχήν να θεσπίζουν αυστηρότερους κανόνες, παρά

μόνο στους τομείς στους οποίους προβλέπεται ρητώς από την Οδηγία 2003/6/ΕΚ (σκέψη

80).

927. Στο ερώτημα σχετικά με την έκταση της εναρμόνισης – πλήρης εναρμόνιση ή κατ’ ελάχι-

στον εναρμόνιση – που επιφέρει η οδηγία 2003/6 απάντησε ότι “κάθε ρυθμιστικό αντικείμε-

νο πρέπει να εξετασθεί χωριστά” (βλ. Προτάσεις της Γενικής Εισαγγελέως Kokott της 10ης Σε-

πτεμβρίου 2009, ανωτέρω, σκέψη 75) και για την εκτίμηση του βαθμού εναρμόνισης πρέπει

να λαμβάνονται υπόψη το γράμμα, ο σκοπός και η οικονομία της εκάστοτε διάταξης (σκέ-

ψη 76) (στην αγγλική: the wording, the spirit and purpose of the provision in question). Το ΔΕΕ

απέφυγε όμως να απαντήσει, κρίνοντας ότι παρέλκει η απάντηση στο ερώτημα αν η οδη-

γία 2003/6 επιφέρει πλήρη εναρμόνιση της έννοιας της απαγορεύσεως των πράξεων προ-

σώπων που κατέχουν εμπιστευτικές πληροφορίες, με συνέπεια τα κράτη μέλη να μην μπο-

ρούν να δώσουν στην έννοια αυτή ορισμό αυστηρότερο από τον προβλεπόμενο στο άρθρο

2, παράγραφος 1, της Οδηγίας, βλ. απόφαση 23ης Δεκεμβρίου 2009, C-45/08,

Spector Photo

Group

, Συλλογή, EU:C:2009:806, σκέψεις 63-64.

928. Ειδικότερα για το είδος των κυρώσεων, η Γενική Εισαγγελέας έκρινε πως η Οδηγία επιβάλ-

λει ένα κατώτατο όριο εναρμόνισης, καθώς τα κράτη-μέλη έχουν την εξουσία να λαμβάνουν

μέτρα που βαίνουν πέρα του περιεχομένου τους (στο ίδιο, σκέψη 77).

929. Οδηγία 2003/71/ΕΚ, αιτιολογική σκέψη 1.

930. Βλ. MEMO/02/180 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 9ης Αυγούστου 2002, σχετικά με την τρο-

ποποιημένη πρόταση Οδηγίας για το Ενημερωτικό Δελτίο, διαθέσιμο στην ηλεκτρονική δι-

εύθυνση:

http://europa.eu/rapid/press-release_MEMO-02-180_en.htm?locale=en

[τελευταία

προσπέλαση: 23/4/2015].