
Η “IDEA/EXPRESSION DICHOTOMY”
στην Ελλάδα
§ 1. Νομοθεσία και δικαιοπολιτική θεμελίωση
Έχοντας κατά νουν τα προαναφερθέντα περί της θεμελιώσεως,
ερμηνείας και εφαρμογής της “idea/expression dichotomy” στις
Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, αξίζει ακολούθως το ενδιαφέρον να
εστιασθεί και στην ελληνική έννομη τάξη. Πιθανόν η σύγκριση της
αμερικανικής εννόμου τάξεως με την ελληνική εκ πρώτης όψεως
να «αδικεί» την δεύτερη, δεδομένης και της μακράς παραδόσε-
ως της πρώτης στο δίκαιο της διανοητικής ιδιοκτησίας ως της με-
γαλύτερης «βιομηχανίας» στον τομέα της ψυχαγωγίας, των τεχνών και
της τεχνολογίας. Εντούτοις, η προπεριγραφείσα σπουδή της αμερικανι-
κής νομολογίας στην “idea/expression dichotomy”, με όλες τις παραλλα-
γές της και τον πλούτο των εγειρομένων αντιδικιών, παρουσιάζει εξαιρε-
τική χρησιμότητα και για την ελληνική θεωρία και νομολογία, το κέρδος
των οποίων θα συνίσταται, κατά την γνώμη του γράφοντος, στην συνειδη-
τοποίηση των ανίατων προβλημάτων και κινδύνων που γεννά η διάκριση
της «ιδέας» από την μορφή και στην ελληνική έννομη τάξη.
Κατ’ αρχήν, στο ελληνικό δίκαιο πνευματικής ιδιοκτησίας η διάκριση της
«ιδέας» από την μορφή ευρίσκει σαφές νομοθετικό έρεισμα στο α. 2 του Ν.
2121/1993, και πιο συγκεκριμένα, αφενός μεν έμμεσο στην § 1 του ανωτέ-
ρω άρθρου, δυνάμει της οποίας «
Ως έργο νοείται κάθε πρωτότυπο πνευ-
ματικό δημιούργημα λόγου, τέχνης ή επιστήμης που εκφράζεται με οποια-
δήποτε μορφή…
», αφετέρου δε άμεσο και ρητό στην § 3 του ιδίου ως άνω
άρθρου ειδικώς ως προς τα προγράμματα ηλεκτρονικών υπολογιστών,
δυνάμει της οποίας «
… Η προστασία παρέχεται σε κάθε μορφή έκφρασης
ενός προγράμματος ηλεκτρονικού υπολογιστή. Οι ιδέες και οι αρχές στις
οποίες βασίζεται οποιοδήποτε στοιχείο προγράμματος ηλεκτρονικού υπο-
λογιστή, περιλαμβανομένων και εκείνων στις οποίες βασίζονται τα συστή-
ματα διασύνδεσής του, δεν προστατεύονται κατά τον παρόντα νόμο…
»
358
.
358. Βλ. σχετικώς Καλλινίκου Διονυσία, Πνευματική Ιδιοκτησία & Συγγενικά Δικαιώ-
ματα, 3η έκδοση, Εκδόσεις Π.Ν. Σάκκουλας, Δίκαιο & Οικονομία, Αθήνα 2008,
Κ Ε Φ Α Λ Α Ι Ο 2ο