Η ΣΤΕΓΑΣΗ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ

ΜΕΡΟΣ Γ - ΟΡΑΜΑΤΙΣΜΟΣ 2

105

συνεχείς προσθήκες και η ελλιπής συντήρηση των οικοδομημάτων σύντομα το

οδήγησαν στην εξαθλίωση, κληροδοτώντας στον 20

αιώνα αυτή την απαξιωτι-

κή εικόνα των χώρων απονομής της Δικαιοσύνης στην ελληνική πρωτεύουσα, τη

γνωστή «Σανταρόζα», παρότι υπήρξε κύριο μέλημα και διακαής πόθος των βενι-

ζελικών κυβερνήσεων της εποχής.

Το Αρσάκειο

Η σκέψη περί εγκατάστασης Δικαστηρίων των Αθηνών στο κτήριο του Αρσα-

κείου

προέκυψε λόγω της γειτνίασής του με το παρακείμενο Πρωτοδικείο (τη

γνωστή Σανταρόζα) αλλά και από το γεγονός ότι η Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία

το 1931 θεμελιώνει

το νέο σχολικό της συγκρότημα στο Ψυχικό προκειμένου

να μεταφέρει εκεί τις εκπαιδευτικές της λειτουργίες. Το κτηριακό σύνολο που θα

αποτελούνταν από το οικοδομικό τετράγωνο του Πρωτοδικείου (τ. Εθνικού Τυ-

πογραφείου – «Σανταρόζα» μαζί με το παρακείμενο κτήριο του Αρσακείου θα

μπορούσε να αποτελέσει έναν θύλακα κτηρίων στο κέντρο της πόλης αφιερωμέ-

νο στην απονομή της Δικαιοσύνης.

Παρότι η εγκατάσταση των πρωτοβαθμίων δικαστηρίων είχε δρομολογηθεί στη

«Σανταρόζα» προσδοκώντας σε μια στοιχειώδη βελτίωση των συνθηκών στέ-

γασης της δικαιοσύνης, όπως προκύπτει από την Γενική Έκθεση

προς το επί

Υπουργείο Δικαιοσύνης που συνέταξε τον Αύγουστο του 1934 ο αρεοπαγίτης

επιθεωρητής Γ. Πετρίτσης αυτές εξακολουθούσαν να είναι δυσμενέστατες. Η κα-

τάσταση διεκτραγωδείται εντονότατα στην έκθεση και το σημαντικότερο θέμα

το οποίο θίγεται πέραν της προσβλητικής εικόνας των κτισμάτων είναι και το ζή-

τημα της ασφάλειας προσώπων και εγγράφων, το οποίο καθιστά επιτακτική την

ανάγκη για επίλυση του θέματος.

Τον Σεπτέμβριο του 1933, θα εγκαινιαστεί το νέο κτηριακό συγκρότημα της Φι-

λεκπαιδευτικής Εταιρείας στο Ψυχικό δίνοντας την δυνατότητα να μισθώσει

για την αναμόρφωσή του. Οι επεμβάσεις στο κτήριο δεν περιορίστηκαν σε αυτές του 1931.

Στο αρχείο του Υπουργείου Δικαιοσύνης βρέθηκαν μεταγενέστερα σχέδια τροποποιήσεων,

τα παλαιότερα το 1974. Το 1984, στο πνεύμα επανεκτίμησης του παρελθόντος, οι προσθήκες

κατεδαφίστηκαν και διατηρήθηκε μόνο το κτήριο του Εθνικού Τυπογραφείου, χαρακτηρισμέ-

νο ως ιστορικό μνημείο και έργο τέχνης. Βλ. Κορρέ Κ. – Τοκατλίδου Κ.,

ό.π.,

σελ. 79.

87. Ατσαβέ Γιούλια, «Η κτηριακή πολιτική της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας», άρθρο στα

Πρακτι-

κά Συνεδρίου Αρχιτεκτονική και Πολεοδομία από την αρχαιότητα έως σήμερα. Η περίπτω-

ση της Αθήνας,

(15-18 Φεβρουαρίου 1996, Μουσείο Βούρου Ευταξία, Αθήνα), εκδ. Αρσενίδη,

Αθήνα 1997, σελ. 233 - 243.

88. Αρχείο Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας.

89.

Θέμις

, ΜΣΤ’, 1935, σελ. 88.

90. Πρακτικά ΔΣ του ΔΣΑ. Συνεδρίαση 8 Ιουνίου 1933.