ΤΟ ΕΝΝΟΜΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ

Γενικά

εντοπίζεται στην ιδέα της ωφέλειας και της χρησιμότητά του. Με βάση το

συλλογισμό αυτό ορίζει τα δικαιώματα ως εννόμως προστατευόμενα συμ-

φέροντα («Ιnteressenjurisprudenz»). Μόνο τα συμφέροντα που προστα-

τεύονται από το δίκαιο αποτελούν δικαιώματα. Επομένως το συμφέρον

είναι αφενός πρακτικός στόχος του δικαιώματος και αφετέρου το μέσο για

την έννομη προστασία του δικαιώματος.

κατά το άρθρο 20 Συντ. δικαίωμα προσβάσεως

στη δικαιοσύνη

Με το άρθρο 20 παρ. 1 του Συντάγματος αναγνωρίζεται το δικαίωμα δι-

καστικής προστασίας. Με το δικαίωμα αυτό απονέμεται στο ενδιαφερόμε-

νο φυσικό ή νομικό πρόσωπο η εξουσία να ζητήσει δικαστική προστασία,

προκειμένου να αποτρέψει την προσβολή των δικαιωμάτων ή συμφερό-

ντων που του αναγνωρίζει η έννομη τάξη. Ως ατομικό δικαίωμα, γεννά την

αγώγιμη αξίωση έναντι του κράτους να μην εμποδίζει με νομοθετικούς ή

άλλους περιορισμούς την επιδίωξη δικαστικής προστασίας. Με αυτήν την

έννοια, χαρακτηρίζεται ως θεμελιώδες δικονομικό δικαίωμα, διότι αναφέ-

ρεται στο παραδεκτό των ενδίκων βοηθημάτων και εγγυάται την ελεύθερη

πρόσβαση στη δικαιοσύνη

δικαίωμα στην αίτηση ακυρώσεως

Η αίτηση ακυρώσεως αποτελεί ειδικότερο ένδικο βοήθημα για την προστα-

σία των δικαιωμάτων και εννόμων συμφερόντων των διοικούμενων από

τις παράνομες πράξεις ή παραλείψεις των διοικητικών αρχών και ειδικό-

τερη έκφανση του δικαιώματος παροχής δικαστικής προστασίας. Κατά το

άρθρο 95 του Συντάγματος «1. Στην αρμοδιότητα του Συμβουλίου της Επι-

κρατείας ανήκουν ιδίως: α) Η μετά από αίτηση ακύρωσης των εκτελεστών

πράξεων των διοικητικών αρχών για υπέρβαση εξουσίας ή για παράβαση

νόμου. β). …». Με το άρθρο αυτό του Συντάγματος κατοχυρώνεται επο-

μένως το δικαίωμα άσκησης αιτήσεως ακυρώσεως κατά των εκτελεστών

πράξεων της διοικήσεως. Το Σύνταγμα, προσθέτοντας, σε σχέση με τη

διατύπωση του Συντάγματος του 1952, το οριστικό άρθρο «των» στις εκτε-

λεστές πράξεις που προσβάλλονται με αίτηση ακυρώσεως κυρίως ενώπιον

του ΣτΕ, παρέχει εκ πρώτης όψεως την εντύπωση ότι καμία πράξη τέτοιας

20. Βλ. και

Αθανασοπούλου

, Το έννομο συμφέρον εις την πολιτική και την διοικητική

δίκη, ιδίως ως προς την προστασία των συλλογικών αγαθών, σε συλλ. τόμο «Αγα-

θό, συμφέρον και δίκαιο», σ. 1023επ.