ΤΟ ΕΝΝΟΜΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ

ΤΟ ΕΝΝΟΜΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΣτΕ

Έτσι, η αίτηση ακυρώσεως δεν γίνεται δεκτή, στην ελληνική έννομη τάξη,

ως λαϊκή αγωγή

[ΣτΕ 9/1934, 936/1938, 519/1947, 1893/1948, 510/1959,

Ολ. 1906/2014, 7μ. 1898/2016]

. Η ακυρωτική δίκη παραμένει κλειστή σε

όποιον επικαλείται το κοινό ενδιαφέρον κάθε πολίτη για τα γενικότερα

θέματα της χώρας

[ή ενός ΟΤΑ, βλ. ΣτΕ 376/2009]

και την τήρηση από τη

διοίκηση της αρχής της νομιμότητας ή την τήρηση του νόμου και τη σύν-

νομη άσκηση της διοικητικής εξουσίας

[ΣτΕ 7μ. 1898/2016, 2458/2010,

3589/2008, 229/2006]

1.6.3. Ο υποκειμενικός χαρακτήρας

Στον αντίποδα του αντικειμενικού χαρακτήρα του ακυρωτικού ελέγχου

βρίσκονται οι αξιώσεις του αιτουμένου την ακυρωτική προστασία. Οι αξι-

ώσεις αυτές συνίστανται στην προσωπική και άμεση ωφέλεια που θα έχει ο

αιτών με την ακύρωση της παράνομης πράξης που τον θίγει και την επακό-

λουθη συμμόρφωση της διοίκησης στο δίκαιο. Οι αξιώσεις αυτές, οι οποίες

θεμελιώνονται στο νόμο και συγκροτούν το έννομο συμφέρον προς άσκη-

ση αίτησης ακύρωσης, εισάγουν το υποκειμενικό στοιχείο στην ακυρωτι-

κή δίκη

και νοθεύουν, κατ’ αυτό τον τρόπο, τον αντικειμενικό της χαρα-

κτήρα.

1.7. Νομική θεμελίωση του εννόμου συμφέροντος -

Το έννομο συμφέρον, ως περιορισμός του δικαιώματος

δικαστικής προστασίας

Από τα παραπάνω προκύπτει, αφενός ότι η ακυρωτική δικαστική προστα-

σία οφείλει να είναι αποτελεσματική και αφετέρου ότι η πρόσβαση στη δι-

καστική προστασία, γενικά, και στην αίτηση ακυρώσεως, ειδικότερα, δεν

μπορεί να είναι απεριόριστη.

Τα δικονομικά δικαιώματα προϋποθέτουν την θέσπιση όρων για την άσκη-

σή τους, με σκοπό την καλύτερη οργάνωση της προστασίας των προσώ-

πων, που επιδιώκουν την παροχή δικαστικής προστασίας. Μάλιστα το ίδιο

το Σύνταγμα αναθέτει στον κοινό νομοθέτη τη ρύθμιση του τρόπου άσκη-

σης αυτών των δικαιωμάτων, με την υιοθέτηση νομοθετικών επιφυλάξε-

33. Ομοίως και από το Ελεγκτικό Συνέδριο έχει κριθεί ότι δεν είναι επιτρεπτή η μετα-

τροπή της αίτησης ανάκλησης από ένδικο βοήθημα χορηγούμενο στους προσωπι-

κώς θιγόμενους από το αποτέλεσμα του πρωτοβάθμιου ελέγχου, όπως τη θέλησε

ο νομοθέτης, σε «λαϊκή αγωγή» για την προστασία γενικών και απρόσωπων συμ-

φερόντων [

Πράξη ΕλΣυν Τμ VI 170/2008

34. Βλ. και

Ρώτη

, ΕΔΔΔΔ 1960, σ. 238 επ.