Previous Page  23 / 52 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 23 / 52 Next Page
Page Background

ΕΦΕΣΗ

[13]

Γ. ΚΟΥΚΟΥΤΣΗΣ / Γ. ΣΚΟΥΛΟΥΔΗΣ / Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ

423

– ενεργητική νομιμοποίηση

59-70

– καταβολή ποσοστού οφειλόμενου φόρου

58

– παθητική νομιμοποίηση

71

– παράβολο

52-57

– προθεσμία

73-84

– προσβαλλόμενη απόφαση

19-32

– χρηματική προϋπόθεση εκκλητού

33-48

Παράβολο εφέσεως

– δικονομική μεταχείριση

52-55

– παρατηρήσεις

57

– χρηματική αξία

56

Περιεχόμενο δικογράφου εφέσεως

12-15

Προθεσμία εφέσεως

– αναστολή

74-76

– έναρξη

73

– θάνατος

78

– καταχρηστική

80-84

– λύση

78

– μικρότερη

79

– παρέκταση

77

Προσβαλλόμενη απόφαση

19

– οριστική

28-32

– πρωτόδικη

21-27

– υποστατή

20

Συγκρότηση δικαστηρίου

124-125

Σύνθεση δικαστηρίου

124-125

Υποχρέωση συμμόρφωσης

159-161

Φόρος οφειλόμενος

– καταβολή ποσοστού

58

Ι. Γενικά

Έφεση, όπως προβλέπεται στον ΚΔΔ αλλά και στον ΚΠολΔ, είναι το τακτικό ένδικο μέσο

1

, με

το οποίο ο διάδικος που ηττήθηκε εν όλω ή εν μέρει προσβάλλει την πρωτόδικη απόφαση

ενώπιον ιεραρχικώς ανώτερου δικαστηρίου ζητώντας την επανεξέταση της υπόθεσης από

το δευτεροβάθμιο αυτό δικαστήριο με σκοπό την εξαφάνιση της πρωτόδικης απόφασης ή

τη μεταρρύθμισή της

2

. Η προσβολή της πρωτόδικης απόφασης με την έφεση δεν συνεπάγε-

ται την εξ υπαρχής έρευνα του συνόλου της υπόθεσης, αλλά έρευνα που περιορίζεται από

τις αιτιάσεις κατά της πρωτόδικης απόφασης (μεταβιβαστικό αποτέλεσμα).

Για τη θέσπιση των διατάξεων του ΚΔΔ που αφορούν στην έφεση λήφθηκαν υπόψη οι σχε-

τικές διατάξεις που αφορούν στο εν λόγω ένδικο μέσο που κατοχυρώνονταν στα παλαι-

ότερα νομοθετήματα ΠΔ 341/1978, ΚΦΔ (άρθρα 165-175 του Ν 4125/1960), ΚΠολΔ, ΠΔ

458/1985, Ν 1406/1983. Οι ισχύουσες διατάξεις που αφορούν στην έφεση περιλαμβάνο-

νται στο Γ’ βιβλίο του ΚΔΔ στα άρθρα 92-100.

1. Τα ένδικα μέσα αποτελούν τμήμα μίας ενιαίας δίκης και εξυπηρετούν το σκοπό της ενισχύσεως της ποι-

ότητας της αποφάσεως ή των εγγυήσεων της ορθότητας αυτής μέσω της νέας, πραγματικής και νομι-

κής, εξετάσεως της υποθέσεως, στην δευτεροβάθμια δίκη και μέσω της επανακρίσεως, από νομικής

μόνο πλευράς, στην κατ’ αναίρεση δίκη, από ένα ανώτερο, και κατά τεκμήριο καλύτερο, δικαστήριο,

βλ.

Δ. Ράικος,

Επιτάχυνση της διοικητικής δίκης και «διήθηση» στο πεδίο των ενδίκων μέσων, ΔιΔικ

2004, 1138.

2. Βλ. ενδεικτικά

Πρ. Δαγτόγλου,

Διοικητικό Δικονομικό Δίκαιο, 2004, σελ. 861,

Ν. Χατζητζανής,

Κώδιξ

Διοικητικής Δικονομίας, Ερμηνεία κατ’ άρθρον, 2004, άρθρο 92, σελ. 675,

Κ. Φινοκαλιώτης,

Φορολο-

γικό Δίκαιο, 2005, σελ. 465-6,

Κ. Κεραμεύς/Δ. Κονδύλης/Ν. Νίκας,

Ερμηνεία ΚΠολΔ, 2000, Εισαγωγι-

κές παρατηρήσεις στα άρθρα 511-537, σελ. 899,

Σ. Σαμουήλ,

Η έφεση κατά τον ΚΠολΔ, 2009, σελ. 17.

1

2