Previous Page  51 / 62 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 51 / 62 Next Page
Page Background

Γ. ΠΑΝΙΤΣΑΣ

121

Αίτηση λήψης απόφασης παρά τις αντιρρήσεις εταίρου ή εταίρων

Άρθρα 89, 90

Ν 4072

Ι. Εισαγωγικές παρατηρήσεις

1

Στο δίκαιο της ΙΚΕ έχει προβλεφθεί στα άρθρα 89 παρ. 1 και 90 παρ. 2 Ν 4072/2012

2

, η

δυνατότητα λήψης ορισμένων αποφάσεων, που δεν είχε καταστεί δυνατή λόγω αντιρ-

ρήσεων εταίρου ή εταίρων, με δικαστική απόφαση μετά από αίτηση της εταιρίας στο δι-

καστήριο, εφόσον υφίσταται σπουδαίος λόγος που επιβάλλεται από το εταιρικό συμφέ-

ρον. Οι σχετικές διατάξεις έχουν εξαιρετικό χαρακτήρα, καθώς ουσιαστικά το δικαστή-

ριο υποκαθιστά τη βούληση του εταίρου

3

. Η δικαστική υποκατάσταση της ψήφου των

διαφωνούντων εταίρων

4

, βάσει των άρθρων 89 και 90, αφορά τόσο εταίρους πλειοψη-

φίας όσο και εταίρους μειοψηφίας

5

.

Μέσω της, σε εξαιρετικές περιστάσεις, ανάμιξης του δικαστηρίου κατά την άσκηση του

δικαιώματος ψήφου, χάριν της εξυπηρέτησης του εταιρικού συμφέροντος

6

, αντιμετω-

πίζεται τυχόν καταχρηστική άρνηση του εταίρου να συμπράξει σε ορισμένες αποφάσεις

που αφορούν ενδεχομένως και την ίδια τη βιωσιμότητα και τη συνέχιση της εταιρίας.

Γενικότερα, το καθήκον σύμπραξης του εταίρου/μετόχου στη λήψη ορισμένων αποφά-

σεων πηγάζει και από την αναγνώριση υποχρέωσης πίστης

7

του τελευταίου

8

προς την

εταιρία, υπό την έννοια ότι ο τελευταίος σε ορισμένες εξαιρετικές/οριακές

9

περιστάσεις

1. Δεδομένου και του πρακτικού προσανατολισμού του παρόντος έργου, οι σχετικές βιβλιογραφικές

αναφορές είναι όλως ενδεικτικές.

2. Εφεξής όπου δεν αναφέρεται ο νόμος νοείται ότι είναι ο Ν 4072/2012.

3. Βλ.

Β. Αντωνόπουλο,

Ιδιωτική Κεφαλαιουχική Εταιρία - Κατ’ άρθρο ερμηνεία του Ν 4072/2012 Γ’

Έκδοση, 2014, σελ. 198. Δεν πρόκειται βέβαια κυριολεκτικά για υποκατάσταση της ψήφου ή της

βούλησης του διαφωνούντος εταίρου, αλλά το δικαστήριο ουσιαστικά επιτρέπει τη λήψη της από-

φασης παρά τις διαφωνίες του εταίρου. Άρα μάλλον θα πρέπει να γίνεται λόγος για «παραμερισμό»

της ψήφου του εταίρου παρά για «υποκατάσταση».

4. Άλλως η λήψη της απόφασης παρά τις αντιρρήσεις εταίρων.

5. Όμως η θέση του εταίρου στην εταιρία έχει σημασία στο πλαίσιο της αξιολόγησης του δικαστηρίου

βλ. και παρακάτω.

6. Βλ.

Γ. Τριανταφυλλάκη,

Η κρίση της επιχείρησης και η αντιμετώπισή της - Ο ρόλος της υποχρέωσης

πίστης, ΔΕΕ, 2014, 204, 216.

7. Πρβλ σχετικά και

Α. Ρόκα,

Προπτωχευτική διαδικασία εξυγίανσης επιχειρήσεων 2η Έκδοση, 2014,

σελ. 192.

8. Βλ. σχετικά και

Γ. Τριανταφυλλάκη

ό.π., ΔΕΕ, 2014, 204, 210επ., 215-216. Ως προς τη δογματική

θεμελίωση της υποχρέωσης πίστης του μετόχου βλ.

Ε. Καραμανάκου,

Η υποχρέωση πίστης των

μετόχων, 2013, σελ. 85 επ.,

Γ. Τριανταφυλλάκη,

Ευθύνη μετόχου ασκούντος επιρροή στη διοίκη-

ση ανωνύμου εταιρίας, ΧρΙΔ 2003, 673, 678επ. Για την υποχρέωση πίστης του εταίρου της ΙΚΕ

βλ. και

Β. Αντωνόπουλο

ό.π., σελ. 88,

Ρ. Γιοβαννόπουλο,

Η υποχρέωση πίστεως στην Ιδιωτική

Κεφαλαιουχική Εταιρία (διαχειριστές-εταίροι), σε Το νέο εταιρικό δίκαιο της μικρομεσαίας επιχείρη-

σης (22ο ΣΕΕ 2012), 2013, σελ. 124 επ.,

Ε. Περάκη,

Ιδιωτική Κεφαλαιουχική Εταιρία 2η Έκδοση (συ-

νεργασία:

Ε. Κουράκης

), 2013, σελ. 98,

Ν. Ρόκα

, Εμπορικές Εταιρίες 7η Έκδοση, 2012, σελ. 594,

Α.

Σπυρίδωνος,

Το νέο δίκαιο ΙΚΕ & ΕΠΕ 2η Έκδοση, 2015, σελ. 785-786.

9. Βλ.

Ν. Ρόκα,

Η «κοινωνικοποίηση» των μετοχικών δικαιωμάτων, σε Αναμνηστικός Τόμος Α.

Αντάπαση, 2013, σελ. 899-900,

Ν. Τέλλη,

Υποχρέωση πίστης του μετόχου, και ιδιαίτερα του μετό-

1

2