Άρθρο 1
329
ειδικές διατάξεις του δικαίου της αε, του οποίου πάντως η εφαρμογή προηγεί-
ται
34
.
Η παραπάνω σύμβαση ανάληψης των μετοχών συμπεριλαμβάνεται είτε στην
(αρχική) ιδρυτική πράξη είτε σε ξεχωριστή (τροποποιητική) πράξη της. Ωστό-
σο η συμπερίληψή της ή όχι στην ιδρυτική πράξη αφορά μόνο την τυπική του
έκφραση. Διότι ουσιαστικά η σύμβαση ανάληψης ανήκει, κατά την ορθότε-
ρη άποψη, στην ιδρυτική πράξη και αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο της. Η αε
μπορεί κατά νόμον να ιδρύεται μόνο με την ανάληψη όλων των μετοχών της.
Δεν αρκεί η σύνταξη και υπογραφή της ιδρυτικής πράξης (καταστατικού) αλλά
απαιτείται και η εκ μέρους των ιδρυτών ανάληψη όλων των μετοχών έναντι ει-
σφορών (βλ. και άρθρα 4 και 8α)
35
.
ΙΙ. Ικανότητα ίδρυσης ανώνυμης εταιρίας
1. Ικανότητα προς τέλεση εμπορικής πράξης
Όπως για κάθε δικαιοπραξία το ίδιο και για την κατάρτιση της ιδιότυπης «εται-
ρικής σύμβασης» της αε απαιτείται η ύπαρξη σχετικής δικαιοπρακτικής ικανό-
τητας. Ικανότητα προς ίδρυση αε είναι η ικανότητα των ιδρυτών (ή του ιδρυ-
τή) προς κατάρτιση της ιδρυτικής πράξης με το καταστατικό, η οποία αποτελεί
εμπορική δικαιοπραξία. Επομένως, για την έγκυρη κατάρτισή της, απαιτείται
η ύπαρξη ικανότητας προς κατάρτιση εμπορικής δικαιοπραξίας
36
.
Η ικανότητα αυτή κρίνεται κατ’ αρχήν από τις διατάξεις του κοινού δικαίου και
κατά δεύτερο λόγο από τις διατάξεις του εμπορικού δικαίου, αφού η ίδρυση
αε είναι εμπορική πράξη. Σύμφωνα με αυτές, ικανότητα προς ίδρυση αε έχει
ο ικανός προς διενέργεια εμπορικών πράξεων δηλ., όσον αφορά τα φυσικά
πρόσωπα, ο συμπληρώσας το 18
ο
έτος της ηλικίας του («ενήλικος»). Επίσης ο
πτωχός έχει την ικανότητα ίδρυσης αε (βλ. επ’ αυτού σήμερα τα άρθρα 15 επ.
34. Βλ. ενδεικτικά
Μάρκου
, ΕγχειρΕΔ, τ. 3 τεύχ. α΄ σελ. 47 επ., 61 επ.∙
τον ίδιο
, Περί της
εννοίας της εμπορικής εταιρίας, Τιμ. Τόμ. Ν. Ρόκα, 2012, σελ. 474 επ. = ΕλλΔνη 2010,
913 επ.,
Καραβά
, ΕγχειρΕΔ, Β΄, 2η, 1962, σελ. 11 επ. Ακόμη βλ.
Βερβεσό
, ΔικΑΕ, Ι, άρ-
θρο 8 αρ. περ. 16.
35. Να θυμίσουμε εδώ ότι το «εταιρικό κεφάλαιο» έχει επίσης την έννοια ότι η υπάρχουσα
εταιρική περιουσία οφείλει να ανταποκρίνεται σ’ αυτό ήδη από την κατά νόμον ύπαρξή
της (άρθρ. 7β § 10). Η ερμηνεία αυτή υπηρετεί συγχρόνως τα συμφέροντα των πιστω-
τών και των επενδυτών. Βλ. τις παραπομπές στην υποσ. 31. Επίσης βλ.
Βαρελά
, ΔικΑΕ,
2010, άρθρα 2 αρ. 2 και 8α αρ. 1 επ. Για το γερμανικό δίκαιο βλ. ενδεικτικά
Hüffer
,
AktG, 9.Aufl., § 2 Rdnr. 12 f., § 23 Rdnr 16 f., § 29 Rdnr. 1 f.
36. Βλ. ενδεικτικά
Μάρκου
, ΕγχειρΕΔ, τ. Ι, σελ. 275 επ. Για το προϊσχύον δίκαιο βλ.
Πασσιά
,
Το δίκαιον της αε, Ι § 72∙
Σκαλίδη
, Δικ. εμπορ. εταιρ., στ΄ έκδ., 2007, σελ. 382 επ.,
Μή-
τσου
, Ανών.Εταιρ., τ.Ι (επιμ. Αντωνόπουλου-Μούζουλα), 2013, άρθρον 2 αρ. 5.