75 / 90
Άρθρο 1
325
εντός του ισχύοντος αναγκαστικού πλαισίου του νόμου (βλ. και άρθρ. 2 § 3)
18
.
Η αρχή αυτή διακρίνεται από την βασική αρχή του αυτοπροσδιορισμού και της
αυτονομίας του ιδρυόμενου ν.π. της εταιρίας ως προσώπου και ως αυτόνομου
υποκειμένου δικαίου (βλ. άρθρ. 7β § 10)
19
.
Συναφής είναι εδώ και η έννοια «ιδρυτής» ή «ιδρυτές» της αε που αποτελούν
τους συμβαλλόμενους της εταιρικής σύμβασης, κατά κανόνα δε και τους πρώ-
τους μετόχους. Ιδρυτής μπορεί να είναι κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο του
ιδιωτικού ή του δημόσιου δικαίου. Πρόσωπο ημεδαπό ή αλλοδαπό, ακόμη και
νομικές οντότητες με ικανότητα δικαίου. Η ιδιότητα του ιδρυτή-μετόχου είναι
προσωποπαγής, μπορεί μεν να εκλείψει λόγω καθολικής ή ειδικής διαδοχής
στη μετοχική σχέση, όμως αυτό δεν επηρεάζει την ιδιότητα του ιδρυτή και την
ευθύνη του (βλ. άρθρ. 2 § 3 και Μέρος Α΄ § 17)
20
.
Ειδικότερα μπορούμε να πούμε ότι «ιδρυτές της αε» (βλ. άρθρ. 2 § 3) είναι τα
πρόσωπα, τα οποία υπογράφουν την ιδρυτική πράξη και το καταστατικό, δηλ.
καταρτίζουν τη σύμβαση για την ίδρυση της εταιρίας και το καταστατικό, και
συγχρόνως αναλαμβάνουν την υποχρέωση προς καταβολή της αξίας των με-
τοχών (βλ. υπό το άρθρ. 2). Οι ιδρυτές αναλαμβάνουν και το έργο της τέλεσης
όλων των απαραίτητων ενεργειών για την (κατά το νόμο/καταστατικό) ίδρυση
της εταιρίας, αυτοπροσώπως ή μέσω άλλου ή άλλων προσώπων
21
. Κάθε ιδρυ-
τής οφείλει να αναλαμβάνει τουλάχιστον μία μετοχή έναντι εισφοράς. Η συμ-
μετοχή στην ίδρυση προσώπων που δεν είναι ιδρυτές δεν επάγεται ακυρότητα
της ίδρυσης (argum από το άρθρ. 4α).
H ανάληψη της κάλυψης των μετοχών κατά την ίδρυση είναι πράξη πολυσή-
μαντη και απαιτεί την σύμπραξη όλων των ιδρυτών ή των εγγραφόμενων στο
18.
Γεωργακόπουλος
, ΕρμΑΕ N 2190/1920 (επιμ./συνεργ.
Β. Δ. Τουντόπουλου
), 2010,
σελ. 10. Βλ. και
Μαστροκώστα
, ΧρΙΔ 2004, 289 επ.∙
Forstmoser/Meier-Hayoz/Nobel
,
Schweizerisches Aktienrecht, 1996, § 7 Anm. 2 επ. Πρβλ. και
Περάκη
, ΔΕΕ 2004, 371.
Εγκυρότητα των καταστατικών ρητρών για την απαγόρευση ανταγωνιστικών πράξε-
ων και από τους μετόχους της αε, όπως και μη ανταγωνισμού από τα μέλη του δσ για
συγκεκριμένο χρονικό διάστημα μετά την αποχώρησή τους, με παρεπόμενη συμφωνία
για την κατάπτωση ποινικής ρήτρας σε περίπτωση παραβίασης της συμφωνίας. ΕφΑθ
5131/2011 ΔΕΕ 2012, 24 = ΕΕμπΔ 2012, 456∙ βλ. και ΑΠ 797/2010 ΕπισκΕΔ 2010, 817 =
ΕλλΔνη 2011, 1342.
19. Για το ειδικότερο περιεχόμενο της αρχής αυτής βλ. ενδεικτικά
Γεωργακόπουλο
, Ερ-
μΑΕ N 2190/1920 (επιμ./συνεργ.
Β. Δ. Τουντόπουλου
), 2010, σελ. 10-11.
Σινανιώτη-
Μαρούδη
, Εμπορ.δίκ., Εταιρίες, 3η έκδ., σελ. 153 επ.
20. Βλ.
Γεωργακόπουλο
, ΕρμΑΕ (επιμ./συνεργ.
Β. Δ. Τουντόπουλου
), 2010, σελ. 30. Βλ.
και άρθρ. 7δ.
21. Βλ.
Γεωργακόπουλο
, Το δίκ. των εταιρ., ΙΙ, σελ. 196,
Hüffer
, AktG, 9.Aufl., § 28
αρ.περ. 1 επ. Για τις ενέργειές τους αυτές οι ιδρυτές ευθύνονται έναντι της εταιρίας και
των καλόπιστων τρίτων. Βλ. εκτενώς υπό το άρθρ. 2 § 3.