Η ΠΡΑΓΜΑΤΟΓΝΩΜΟΣΥΝΗ

Η ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥ DNA

209

(Κε.Σ.Υ.), η οποία, μεταξύ άλλων, αξιολογεί και επαναξιολογεί τα Κέντρα Εμπειρογνω-

μοσύνης.

Με το άρθρο 15 προβλέπεται η επαναξιολόγηση όλων των υφιστάμενων Κέντρων, ανε-

ξαρτήτως της ονομασίας τους, σύμφωνα με την διαδικασία και τα κριτήρια που προβλέ-

πει το παρόν σχέδιο νόμου.

Στο άρθρο 16 παρέχεται η δυνατότητα αναγνώρισης διαγνωστικών εργαστηρίων ως εξει-

δικευμένων διαγνωστικών εργαστηρίων σπάνιων και πολύπλοκων νοσημάτων.

Στο άρθρο 17 προβλέπεται αφενός η δημιουργία δικτύων Κέντρων Εμπειρογνωμοσύνης

στην Ελληνική Επικράτεια και αφετέρου οι προϋποθέσεις και η διαδικασία συμμετοχής

των ενδιαφερόμενων Κέντρων στα Ευρωπαϊκά Δίκτυα Αναφοράς.»

Δ. Η ανάλυση του DNA

Ι. Εισαγωγικές παρατηρήσεις

Η ανάλυση του DNA αποτελεί αναμφίβολα μια βιολογική μέθοδο άντλησης κληρο-

νομικών ή γενετικών πληροφοριών που είναι καταγραμμένες στο ομώνυμο μόριο

και παράλληλα, το ίδιο το DNA συνιστά ένα βασικό συστατικό ή το γενετικό υλικό

όλων ανεξαιρέτως των κυττάρων. Κάθε κύτταρο και συνεπώς κάθε οργανισμός

καθορίζει τις δομές του και υλοποιεί τις λειτουργίες του σύμφωνα με ένα σύνο-

λο πληροφοριών που έχει κληρονομήσει από τους προγόνους του. Το χρονικό δι-

άστημα από τη δημιουργία ενός κυττάρου έως την αναπαραγωγή του αποκαλείται

κυτταρικός κύκλος ή κύκλος ζωής του κυττάρου. Η λειτουργία του DNAως γενετι-

κού υλικού καθίσταται δυνατή, επειδή το μόριο αυτό διαθέτει τις ακόλουθες ιδιό-

τητες:

α.

Δημιουργεί ακριβή αντίγραφά του, έτσι που η γενετική πληροφορία με-

ταβιβάζεται αναλλοίωτη από κύτταρο σε κύτταρο και από γενιά σε γενιά.

β.

Κα-

θορίζει την παραγωγή των διαφόρων ειδών RNA και δι’ αυτών, των πρωτεϊνών,

οι οποίες αποτελούν τα βασικά δομικά και λειτουργικά χαρακτηριστικά των κυτ-

τάρων. Η κατεύθυνση κατά την οποία η γενετική πληροφορία ρέει προς τις πρω-

τεΐνες αποτελεί το κεντρικό δόγμα της βιολογίας. Ο εν λόγω κύκλος διακρίνεται

σε δύο φάσεις, ήτοι στη μεσόφαση και τη μιτωτική διαίρεση ή μίτωση. Ειδικότερα,

η μεσόφαση μεσολαβεί μεταξύ δύο διαδοχικών μιτωτικών διαιρέσεων και ισούται

προς το 90% - 95% της χρονικής διάρκειας του κυτταρικού κύκλου. Κατά την περί-

οδο αυτή αυξάνεται ο όγκος του κυττάρου και προετοιμάζεται η επικείμενη διαίρε-

σή του, οπότε λαμβάνουν χώρα έντονες μεταβολικές διαδικασίες, όπως λ.χ. ο δι-

πλασιασμός του DNA, η σύνθεση mRNA, +RNA, πρωτεϊνών κ.ά.

Η μίτωση περιλαμβάνει την πυρηνική διαίρεση και την κυτταροπλασματική διαί-

ρεση. Η πρώτη, εξελίσσεται σε τέσσερα στάδια, δηλ. στην πρόφαση, τη μετάφα-

ση, την ανάφαση και την τελόφαση, οπότε τα δύο θυγατρικά κύτταρα που προκύ-

πτουν είναι ισάριθμα προς τα χρωμοσώματα του αρχικού κυττάρου. Περαιτέρω,

στα ευκαρυωτικά κύτταρα παρατηρείται και η κυτταρική διαίρεση της μείωσης,

που γίνεται στους αμφιγονικά αναπαραγόμενους οργανισμούς, καθώς δι’ αυτής