

212
ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΟΓΝΩΜΟΣΥΝΕΣ ΚΑΘ’ ΕΚΑΣΤΟΝ
πινο πυρηνικό DNA
87
αποτελείται από 6x10
9
ζεύγη βάσεων
88
περίπου, λόγω των
οποίων αναπτύσσεται το φαινόμενο της αυτοαντιγραφής του DNA
89
. Έτσι, οι έλι-
κες της προγονικής διπλής έλικας ξετυλίγονται με την παρέμβαση του ενζύμου
90
ελικάση, ενώ καθεμία, ενώ καθεμία από αυτές λειτουργεί ως πρότυπο για τη δη-
μιουργία μιας συμπληρωματικής έλικας. Πρόκειται για τη συμπληρωματικότητα,
όπου δύο μονόκλωνα μόρια νουκλεϊνικών οξέων είναι συμπληρωματικά όταν συ-
ντίθενται από αλληλουχία βάσεων που διασφαλίζει την σε αντιπαράλληλη διάτα-
ξη μεταξύ τους σύνδεση με τον σχηματισμό ζευγών βάσεων εντελώς συγκεκρι-
μένων, δηλ. Α: T και G: C. Ο εν λόγω τύπος αντιγραφής ονομάζεται ημισυντη-
ρητική αντιγραφή, η οποία αναφέρεται σε ένα διπλασιασμό του DNA, κατά τον
οποίο κάθε θυγατρικό μόριο DNA περιέχει μία προγονική αλυσίδα και μία νέα θυ-
γατρική άλυσο
91
. Ανάμεσα στα γονίδια παρεμβάλλονται απλές αλληλουχίες βάσε-
ων, που δεν κωδικοποιούν ορισμένο μήνυμα, πλην όμως διαχωρίζουν προς άλλη-
λα τα γονίδια. Τα τμήματα αυτά ονομάζονται δορυφόροι (Satellite DNA), δηλ. πε-
ριοχές του DNA, που αποτελούνται από 5-10 ….. βάσεις, οι οποίες κατανέμονται
σποραδικά και επαναλαμβάνονται τυχαία. Τα γονίδια καθαυτά ευρίσκονται στις
περιοχές που κωδικοποιούν τις πρωτεΐνες και ονομάζονται εξώνια (Exon), δηλ.
συνιστούν μία μεταφρασμένη ή κωδικοποιημένη ακολουθία του DNA ή αλλιώς, εί-
ναι τμήματα του κωδικοποιημένου DNAπου τελικά δημιουργούν δομές πρωτεΐνης.
Παράλληλα, συνίστανται και στα εσώνια ή ιντρόνια, που παρεμβάλλονται στις με-
ταξύ των εξωνίων περιοχές και δεν κωδικοποιούν την πρωτεϊνοσύνθεση ή δια-
φορετικά, το εσώνιο (Intron) αποτελεί τμήμα του DNA που έχει αντιγραφεί, αλλά
87. Deoxynucleoside: Μόριο αποτελούμενο από ένα συνδυασμό μιας βάσης και μιας δεοξυριβό-
ζης. Deoxynucleotide: Μόριο αποτελούμενο από ένα συνδυασμό μιας βάσης, μιας δεοξυρι-
βόζης και από περισσότερες φωσφατάσες. Deoxyribonucleic acid (DNA): Νουκλεϊκό οξύ που
ευρίσκεται στον πυρήνα του κυττάρου και μεταφέρει γενετικές πληροφορίες σε όλα τα κύτ-
ταρα. Το μόριο DNA είναι ένα πολυνουκλεοτίδιο που συντίθεται κατά βάση από δεοξυριβο-
νουκλεοτίδια συνδεδεμένα με φωσφοδιεστερικούς συνδέσμους. Polynucleotide: Μια άλυσος
που σχηματίζεται από ένα συνδυασμό ορισμένων νουκλεοτιδίων. Το RNA είναι ένα πολυνου-
κλεοτίδιο. Βλ. σχετ.,
G. Morel / An. Cavalier,
In Situ Hybridization in Light Microscopy, CRC
Press, 2001, σελ. 307 και 313.
88. Ζεύγος βάσεων bp: Στο διπλόκλωνο DNA οι δύο άλυσοι συνδέονται μεταξύ τους με δεσμούς
υδρογόνου μέσω των βάσεων πουρίνης - πυριμιδίνης. Η αδενίνη συνδέεται πάντοτε με θυ-
μίνη και η γουανίνη συνδέεται κυτοσίνη. Το κάθε ζεύγος που συνδέεται με δεσμούς υδρο-
γόνου αποτελεί ένα ζεύγος βάσεων (bp), το οποίο χρησιμοποιείται ως μονάδα μήκους του
DNA. Βλ. σχετ.,
Μ. Γεωργίου,
Γενετική Ιατροδικαστική, εκδ. Παρισιάνου, Αθήνα 2008, σελ.
243.
89. Duplication: Η διαδικασία με την οποία το μόριο DNA είναι ικανό να παράξει ένα ακρι-
βές αντίγραφο του εαυτού του. Βλ. σχετ.,
Morel / Cavalier,
In Situ Hybridization in Light
Microscopy, ό.π., σελ. 308.
90. Ένζυμο: Μία πρωτεΐνη που λειτουργεί ως καταλύτης μιας ειδικής χημικής αντίδρασης. Το
όνομα ενός ενζύμου εξειδικεύει γενικά τη λειτουργία του. Η πρόσθεση της παραγωγικής
κατάληξης —άση, στο όνομα του τύπου του μορίου στο οποίο το ένζυμο δρα, σημαίνει ότι
αυτό διαλύεται από αυτό το ένζυμο (λ.χ. η ριβονουκλεάση κόπτει τα RNA μόρια, η πρωτε-
ϊνάση υδρολύει τις πρωτεΐνες). Βλ. σχετ.,
Morel / Cavalier,
In Situ Hybridization in Light
Microscopy, ό.π., σελ. 308.
91. Βλ. σχετ.,
Α. Τρακατέλλη
, Βιοχημεία, τόμ. Α΄, Θεσσαλονίκη 1979, σελ. 604.