8 / 38
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Η πραγματογνωμοσύνη συνιστά ένα σπουδαίο αποδεικτικό μέσο της ποινι-
κής διαδικασίας. Στην εποχή του Ferri προτάθηκε η ειδική μορφή της ψυχιατρι-
κής πραγματογνωμοσύνης. Στην ελληνική αρχαιότητα και ευλόγως ο θεσμός
αυτός απουσίαζε. Ο βασικός λόγος καθιέρωσης των πραγματογνωμόνων και
των τεχνικών συμβούλων ήταν και φέρεται ότι είναι η δικαστική μειονεξία, η
οποία φαίνεται να οφείλεται στην πλημμελή γνώση των δικαστών επί ζητη-
μάτων διαφόρων επαγγελμάτων ή τεχνών. Πεποίθησή μου ωστόσο είναι ότι
οι δικαστές και κυρίως οι Έλληνες δικαστές διαθέτουν τα ανωτέρω προσόντα
και μάλιστα σε επαρκή βαθμό. Άλλωστε, το αντίθετο θα αντέβαινε στην αρ-
χή της ηθικής απόδειξης. Μολονότι, η παγκοσμιοποίηση της επιστήμης δημι-
ουργεί ολοένα και περισσότερο αυξάνουσες προκλήσεις και απαιτήσεις εντού-
τοις, διατηρώ εδραία τη γνώμη μου ότι οι δικαστές είναι ολοκληρωμένες προ-
σωπικότητες, οι οποίες δεν αφίστανται των προκειμένων απαιτήσεων. Από την
εποχή της ψυχιατρικής πραγματογνωμοσύνης έως και την ανάλυση DNA, τα
σφάλματα των φερομένων ως ειδικών είναι υπαρκτά και δεν ισοσκελίζονται
με τη δήθεν μη αρτιότητα των δικαστών. Μια βαθύτερη επισκόπηση του φαινο-
μένου μας πείθει για του λόγου το αληθές. Πάντως και η πραγματογνωμοσύ-
νη διαθέτει εγκληματολογικό έρεισμα, λόγος για τον οποίο παραδίδω την ανά
χείρας μελέτη μου.
Άβυθος Αιγίου / Κομοτηνή
Οκτώβριος 2017
Χαράλαμπος Δημόπουλος
Καθηγητής ΔΠΘ