14 / 36
XIV
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
έχει υιοθετηθεί από τις αποφάσεις του Α΄ Τμήματος του ΑΠ, και ειδικότερα από
τις αποφάσεις 154/1996 και 1412/1999, στηρίζεται κατά τη γνώμη μου σε μια
καθαρά τυπολατρική και γραμματική θεώρηση των σχετικών δικονομικών δια-
τάξεων, που προβλέπουν ότι κάποιες υποθέσεις -αν και σαφώς δεν συνιστούν
περιπτώσεις ασφαλιστικών μέτρων- δικάζονται με τη διαδικασία των άρθρων
686 επ. ΚΠολΔ. Και μάλιστα ούτε από τις αποφάσεις 6/1989 και 10/1993 του
Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου, στις οποίες αναφέρεται η παραπεμπτική από-
φαση του Ζ΄ Πολιτικού Τμήματος του Αρείου Πάγου με αριθμό (...), συνάγεται
κατά τη γνώμη μου κάποιο αντίθετο επιχείρημα ή συμπέρασμα ως προς το θέ-
μα του επιτρεπτού των ενδίκων μέσων στη συγκεκριμένη κατηγορία υποθέ-
σεων, δεδομένου ότι οι ως άνω αποφάσεις του ΑΕΔ δεν ασχολήθηκαν με το
συγκεκριμένο αυτό ζήτημα του επιτρεπτού των ενδίκων μέσων στις υποθέσεις
αυτές, αλλά μόνο με το ζήτημα αν οι υποθέσεις αυτές υπάγονται στα πολιτικά
ή στα διοικητικά δικαστήρια, όπου και έλυσαν την αποφατική σύγκρουση δι-
καιοδοσίας, που είχεν προκύψει από τις σχετικές αποφάσεις των πολιτικών και
διοικητικών δικαστηρίων, υπέρ της δικαιοδοσίας των πολιτικών δικαστηρίων.
Η αναφορά δε από το ΑΕΔ του άρθρου 699 ΚΠολΔ είναι καθαρά τυπική, δηλα-
δή απλώς για να αναφερθεί τυπικά το ανέκκλητο (και εξ αυτού κατά συνεκδο-
χή και η τελεσιδικία) της σχετικής αποφάσεως του Πολιτικού Πρωτοδικείου (σε
συνδυασμό και σύγκριση με την τελεσιδικία της αντίστοιχης αποφάσεως του
Διοικητικού Πρωτοδικείου), πράγμα που τέθηκε ως δεδομένο στη δίκη στο ΑΕΔ
και δεν ήταν βέβαια η αφορμή για την παραπομπή της υποθέσεως στο ΑΕΔ,
αλλ’ ούτε βέβαια αντικείμενο της εκεί δίκης, που ασχολήθηκε μόνο με το θέ-
μα επιλύσεως της αποφατικής συγκρούσεως δικαιοδοσίας που είχεν προκύψει
από τις σχετικές αποφάσεις των πολιτικών και διοικητικών δικαστηρίων, δηλα-
δή αν αυτή η κατηγορία υποθέσεων υπάγεται στη δικαιοδοσία των πολιτικών
δικαστηρίων ή στη δικαιοδοσία των διοικητικών δικαστηρίων».
6. Το ίδιο γενικότερο δογματικό/θεωρητικό ζήτημα με τις αντίστοιχες σοβαρές
πρακτικές προεκτάσεις του αφορά και η μελέτη μου με τίτλο
«Δικονομικά ζητή-
ματα του περιορισμού της ευθύνης για ναυτικές ανακτήσεις κατά τη διεθνή σύμ-
βαση του Λονδίνου της 19ης Νοεμβρίου 1976 (Ν 1923/1991), σε συνδυασμό με τα
άρθρα 90 επ. ΚΙΝΔ»
, ΕΕμπΔ (Επιθεώρηση Εμπορικού Δικαίου) 64 (2013), σελ.
265-290 (= Τιμητικός Τόμος Α. Αντάπαση), καθώς και η χρονικώς προηγηθεί-
σα αντίστοιχη γνωμοδότησή μου με τίτλο
«Σκέψεις ως προς τη διαδικασία και
τη δικονομική αξιολόγηση/διάσταση του περιορισμού της ευθύνης για ναυτικές
αποκτήσεις κατά τη Διεθνή Σύμβαση του Λονδίνου της 19ης Νοεμβρίου 1976 (Ν
1923/1991) σε συνδυασμό με τα άρθρα 90 επ. ΚΙΝΔ»
, Επιθεώρηση Ναυτιλιακού
Δικαίου 40 (2012), σελ. 353-376.
7. Από όσα λέχθηκαν προηγουμένως προκύπτει, ότι τα σχετικά ζητήματα βρί-
σκονται στο επίκεντρο του επιστημονικού ενδιαφέροντος της Επιστήμης του