12 / 36
XII
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
σια υπόθεση ασφαλιστικών μέτρων, αλλά για αγωγικό αίτημα παροχής ορι-
στικής δικαστικής προστασίας, που για λόγους ταχύτητας παραπέμφθηκε στη
γοργή διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, ως μορφή ειδικής διαγνωστικής
διαδικασίας, τότε θα πρέπει να εξετάζεται ο σκοπός της νομοθετικής παραπο-
μπής, αν δηλαδή υπάρχουν στοιχεία που να μαρτυρούν ότι όντως η παραπο-
μπή στη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων έγινε και για τον επιπρόσθετο
λόγο να μην επιτρέπεται η προσβολή με ένδικα μέσα. Αφετηρία της ερμηνευτι-
κής αναζήτησης θα πρέπει να είναι ο γενικός κανόνας του επιτρεπτού των έν-
δικων μέσων στις διαγνωστικές διαδικασίες της οριστικής δικαστικής προστα-
σίας, αντίστοιχα και η δυνατότητα προσβολής με ένδικα μέσα της απόφασης
που εκδόθηκε κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, δίχως να έχει
χαρακτήρα ασφαλιστικού μέτρου. Για την εξαίρεση από τον κανόνα τούτο δεν
αρκεί η απλή νομοθετική παραπομπή στη διαδικασία των ασφαλιστικών μέ-
τρων, αλλά θα πρέπει να συντρέχουν πρόσθετα ερμηνευτικά στοιχεία που να
πείθουν ότι αποσκοπήθηκε ειδικά και ο αποκλεισμός της προσβολής με ένδικα
μέσα. Αλλά και αν ακόμη υπάρχουν τέτοια στοι
χεία, τότε ο αποκλεισμός των
ένδικων μέσων δεν μπορεί να είναι γενικός. Τουλάχιστον έφεση θα πρέπει να
επιτρέπεται, επειδή διαφορετικά η νομοθετική ρύθμιση δεν εναρμονίζεται με
την προαναφερόμενη επιταγή του άρθρου 6 παρ. 1 ΕυρΣ για την προάσπιση
των δικαιωμάτων του ανθρώπου που έχει αυξημένη τυπική δύναμη απέναντι
στον νόμο κατά το άρθρο 28 παρ. 1 του Συντάγματος”.
Η άποψη αυτή έχει γί-
νει αποδεκτή και από άλλους συγγραφείς, ενώ υιοθετείται ήδη και στην πλέ-
ον πρόσφατη κατ’ άρθρο ερμηνεία του ΚΠολΔ των
Κεραμέως/Κονδύλη/Νίκα,
όπου διατυπώνεται η ακόλουθη άποψη: “... Αντίθετα επιτρέπονται ένδικα μέσα
στις υποθέσεις οριστικής δικαστικής προστασίας, που για λόγους ταχύτητας
και μόνο δικάζονται κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων ... Έτσι με-
ταξύ άλλων προσβάλλονται με ένδικα μέσα... οι αποφάσεις που αφορούν ...
ακύρωση πρωτοκόλλου αποζημιώσεως λόγω παράνομης χρήσεως δημοσίου
κτήματος...”. Η ίδια ορθή άποψη υποστηρίζεται στο ίδιο έργο και από τον
Σ.
Κουσούλη,
που επισημαίνει τα ακόλουθα: “Η αιτιολογία που συνοδεύει την επι-
λογή του άρθρου 70 II ΝΔ 958/1971 καθιστά σαφές ότι με την παραπομπή στα
άρθρα 686 επ. ο νομοθέτης απέβλεψε αποκλειστικά σε διαδικαστικές σκοπιμό-
τητες... και ασφαλώς δεν είχε σκοπό να μεταλλάξει τις κρίσιμες διαφορές σε
γνήσιες υποθέσεις ασφαλιστικών μέτρων...”».
5.3. «Αλλά και στον βαθμό όπου ήθελε θεωρηθεί, ότι, αφού εν προκειμένω
δεν πρόκειται, ως ελέχθη, για υπόθεση και για απόφαση ασφαλιστικών μέ-
τρων, αλλά για υπόθεση τακτικής διαδικασίας που για λόγους σκοπιμότητας
ως προς την ταχύτητα εκδικάσεως και περατώσεως αυτής υπάγεται στη “δια-
δικασία των άρθρων 686 επ. ΚΠολΔ” -διότι από την οπτική γωνία αυτής της δι-
αδικαστικής αντιπαραθέσεως “δυοίν θάτερον” ή πρόκειται για κατ’ αντιμωλί-