37 / 42
ΟΙ ΚΕΦΑΛΑΙΑΓΟΡEΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚH EΝΩΣΗ: EΝΑ ΔΙΑΡΚΩΣ ΜΕΤΑΒΑΛΛOΜΕΝΟ ΡΥΘΜΙΣΤΙΚO ΠΛΑIΣΙΟ
288
αφετέρου, στη ρυθμιστική παρέμβαση από τη “βάση προς την κορυφή” (bottom-up)
και την προώθηση των – ελάχιστων – νέων ρυθμίσεων “με ευρείες διαβουλεύσεις,
στενή συνεργασία με τους κύκλους της αγοράς, και λαμβάνοντας υπόψη την αλλη-
λεπίδραση μεταξύ της υφιστάμενης νομοθεσίας και των νέων πρωτοβουλιών”.
953
Το σκεπτικό πίσω από τη ρυθμιστική ανάπαυλα ήταν ότι σε επίπεδο παραγωγής κα-
νόνων υπήρχε ως ένα βαθμό κορεσμός, δεδομένου ότι η ρύθμιση του τομέα των
χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών θεωρούνταν επαρκής. Οι δυνάμεις της αγοράς
έπρεπε να έχουν το χρόνο να αφομοιώσουν τα ήδη υιοθετηθέντα μέτρα και να μη
ληφθούν πρόσθετες ρυθμιστικές πρωτοβουλίες σε επίπεδο ΕΕ, που ίσως να περιό-
ριζαν την ελευθερία των συμμετεχόντων στην αγορά.
954
Ως εκ τούτου, βασική πα-
ραδοχή της ευρωπαϊκής προσέγγισης την περίοδο μετά το 2005 ήταν ότι η χρημα-
τοπιστωτική ολοκλήρωση θα επιτευχθεί μέσω πρωτοβουλιών της ίδιας της αγοράς
(market-led process of integration), ή/και μέσω αυτορρύθμισης των παραγόντων της
αγοράς και όχι μέσω δεσμευτικών κανόνων που θεσπίζονται από διακυβερνητικούς
ή υπερεθνικούς φορείς.
955
Εν ολίγοις, οι ρυθμιστικοί κανόνες δεν έπρεπε να αποτε-
λέσουν εμπόδιο στη θεμιτή καινοτομία της αγοράς, ενώ τυχόν εθνικά προστατευτι-
κά μέτρα θα αντιμετωπίζονταν από την ίδια την αγορά.
956
Η οποιαδήποτε ρυθμιστι-
κή παρέμβαση θα περιοριζόταν μόνο στην αντιμετώπιση ζητημάτων που θα ανέκυ-
πταν στην πορεία, δηλαδή τη βελτίωση των υφιστάμενων κανόνων και την εδραίω-
ση του ισχύοντος πλαισίου. Η βασική επιδίωξη ήταν οι δυνάμεις της αγοράς να “συ-
στρατευθούν” με την ενοποιητική διαδικασία και το επόμενο βήμα ολοκλήρωσης να
γίνει μόνον εφόσον καταστεί αναγκαίο από τις εξελίξεις της αγοράς και έχει διασφα-
λιστεί η στήριξη των συντελεστών της αγοράς.
957
Διαφαίνεται συνεπώς μια σαφής
στροφή προς μεγαλύτερη ρυθμιστική ευελιξία, προκειμένου οι δυνάμεις της αγοράς
να κατευθύνουν τη διαδικασία σύγκλισης, χωρίς να καταπνίγουν τον ανταγωνισμό.
Ελάχιστες ήταν οι νομοθετικές πρωτοβουλίες που ανέλαβε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και
αφορούσαν κυρίως την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων για ορισμένες ήδη δρο-
μολογηθείσες ενωσιακές πράξεις, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται δύο κομβικά νο-
μοθετικά κείμενα για τον τομέα των τραπεζικών υπηρεσιών, η Οδηγία για τις Κεφα-
λαιακές Απαιτήσεις (Capital Requirements Directive, γνωστή με το ακρωνύμιο CRD)
958
953. Νέες ρυθμίσεις προωθήθηκαν σε δύο μόνο τομείς, τις εταιρίες επενδύσεων και τις λιανικές
τραπεζικές υπηρεσίες, στις οποίες θεωρήθηκε ότι μπορούν να αναληφθούν πρωτοβουλίες
προς όφελος της οικονομίας της ΕΕ, βλ. COM(2005) 629 τελικό, σελ. 4, 16.
954. Wymeersch, 2005, σελ. 6.
955. Γκόρτσος, 2008, σελ. 285 & de Haan, 2009, σελ. 109-111.
956. Dalhuisen, 2007, σελ. 842.
957. Έκθεση Liikanen, 2012, σελ. 67. Για έναν πιο αναλυτικό σχολιασμό, βλ. Pisani-Fery & Sapir,
2011, σελ. 8.
958. Οδηγία 2006/49/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου
2006, για την επάρκεια των ιδίων κεφαλαίων των επιχειρήσεων επενδύσεων και των πι-
στωτικών ιδρυμάτων (EEΕΕ L αριθ. 177 της 30.6.2006, σελ. 201-255).