
ΣΤΕΝΑ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΓΙΑ ΔΙΕΘΝΗ ΝΑΥΣΙΠΛΟΪΑ
134
ων. Σε περίπτωση δύο ή περισσοτέρων παράκτιων κρατών η πρόταση θα
πρέπει να υποβληθεί από κοινού στον Ι.Μ.Ο..
Δεν υφίσταται πρόβλεψη για την περίπτωση που ο Ι.Μ.Ο. θα αρνη-
θεί την υποβληθείσα πρόταση του παράκτιου κράτους. Το βέβαιο είναι
ότι δε μπορεί να εφαρμοστεί σχήμα διαχωρισμού κυκλοφορίας ή θαλάσ-
σιος δίαυλος σε στενό που χρησιμοποιείται για διεθνή ναυσιπλοΐα χω-
ρίς την έγκριση του οργανισμού αυτού. Σε μια τέτοια περίπτωση, δημι-
ουργείται αδιέξοδο, το οποίο μπορεί να έχει απρόβλεπτες συνέπειες για
την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας στην κίνηση
transit
. Τα παραπάνω οδη-
γούν στην ανάγκη επίτευξης πολιτικής συναίνεσης τόσο μεταξύ των πα-
ράκτιων κρατών πριν την υποβολή τέτοιας πρότασης όσο και στο επίπε-
δο του Ι.Μ.Ο.. Η ανάγκη δηλαδή για ένα ελάχιστο επίπεδο συναίνεσης σε
δύο στάδια, αρχικά μεταξύ των κρατών των στενών και τελικά μεταξύ
των τελευταίων και της διεθνούς κοινότητας στον Ι.Μ.Ο. είναι απαραίτη-
τη για να εφαρμοστεί σχήμα διαχωρισμού κυκλοφορίας ή θαλάσσιος δί-
αυλος σε ένα διεθνές στενό. Είναι δε αναμενόμενο, ειδικά στον Ι.Μ.Ο., να
καταβληθεί προσπάθεια από τις θαλασσοκράτειρες δυνάμεις χειραγώγη-
σης των αποφάσεων προς όφελος των συμφερόντων τους.
Μέχρι το 2012 τα στενά του άρθρου 37 της Σύμβασης στα οποία έχουν
εφαρμοστεί σχήματα διαχωρισμού κυκλοφορίας από τον Ι.Μ.Ο. είναι μεν
ελάχιστα αλλά στρατηγικής σημασίας. Αυτά είναι το στενό του Ντόβερ,
του Γιβραλτάρ, του Ορμούζ, του Μπαμ-Ελ-Μαντέμπ και της Μάλακα.
Με παρόμοιο σκεπτικό, το άρθρο 43 προωθεί τη συνεργασία μετα-
ξύ του κράτους του στενού και των κρατών που κάνουν χρήση του στε-
νού. Το άρθρο αυτό δημιουργήθηκε κατόπιν προτάσεως του κράτους του
Ηνωμένου Βασιλείου, με σκοπό τη ρύθμιση του στενού της Μάλακα. Πα-
ρότι δεν καθορίζει τον τρόπο που θα επιτευχθεί η συνεργασία μεταξύ του
κυρίαρχου κράτους και του χρήστη, οι λύσεις μάλλον είναι περιορισμέ-
νες. Είτε μέσω μιας απευθείας συνεργασίας του κράτους του στενού με
τους χρήστες, δηλαδή με μια διμερή ή πολυμερή συμφωνία, είτε μέσω
του αρμόδιου προς τούτο οργανισμού του Ο.Η.Ε., δηλαδή του Ι.Μ.Ο..
Με αυτόν τον τρόπο, αρχικά τον Αύγουστο του 2005, τα παράκτια
κράτη της Ινδονησίας, Μαλαισίας και Σιγκαπούρης εξέδωσαν μια κοινή
υπουργική διακήρυξη μέσω της οποίας καλούσαν τα κράτη χρήστες του
στενού της Μάλακα για συνεργασία, παροχή βοήθειας και μεταφοράς τε-
χνολογίας και τελικά το Σεπτέμβριο του 2005 υπέγραψαν τη Συμφωνία
της Τζακάρτα. Η τελευταία επικεντρώνεται στα ζητήματα συνεργασίας
που ρυθμίζονται στο άρθρο 43 της Σύμβασης. Πέραν τούτων, τα συγκε-