24 / 38
ΤΑ ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ ΓΝΩΡΙΣΜΑΤΑ
116
Καταρχάς, πρέπει να τονιστεί ότι προϋποθέσεις ή κριτήρια, όπως το νέο και το πρωτό-
τυπο δεν πρέπει να λαμβάνονται υπόψη στο πλαίσιο της διακριτικής δύναμης του δια-
σχηματισμού
758
. Τα διακριτικά γνωρίσματα δεν προστατεύουν ένα νέο και πρωτότυπο
δημιούργημα, αλλά τη διάκριση μίας ένδειξης από άλλες ενδείξεις.
Η πρωτοτυπία, αν και δεν ερμηνεύεται με την ίδια έννοια όπως στο πλαίσιο της πνευ-
ματικής ιδιοκτησίας, είναι μία έννοια η οποία περιέχει ένα πνευματικό δημιούργημα,
πράγμα το οποίο δεν έχει επιρροή στο αντικείμενο προστασίας των διακριτικών γνωρι-
σμάτων. Η πρωτοτυπία και το νέο ενός σημείου δεν έχει καμία επιρροή στην ικανότητά
του ως ένδειξη διάκρισης. Απεναντίας ισχύει το αντίθετο, δηλαδή μία ένδειξη, η οποία
δεν έχει καμία πρωτοτυπία και δεν είναι νέα, μπορεί για κάποια προϊόντα να αποτελεί
ένδειξη προέλευσης. Για παράδειγμα, η μη πρωτότυπη και μη νέα λέξη Apple (Μήλο),
μπορεί βεβαίως να είναι ένδειξη προέλευσης ορισμένων προϊόντων.
Η ερμηνεία της θεωρίας είναι όμοια με την ερμηνεία του ΔΕΕ στο πλαίσιο της διακριτι-
κής ικανότητας των καταχωρημένων σημάτων. Κατά τη νομολογία αυτή, η έννοια της
διακριτικής ικανότητας είναι ότι «μπορεί να προσδιορίσει το προϊόν για το οποίο ζητεί-
ται η καταχώρηση ως προερχόμενο από συγκεκριμένη επιχείρηση και επομένως να το
διακρίνει από προϊόντα άλλων επιχειρήσεων»
759
. Λαμβάνοντας υπόψη ότι η ερμηνεία
της έννοιας της διακριτικής ικανότητας του διασχηματισμού, πρέπει να γίνεται με τον
ίδιο τρόπο, όπως η ερμηνεία της διακριτικής ικανότητας στο πλαίσιο του καταχωρημέ-
νου σήματος, η νομολογία του ΔΕΕ έχει έμμεση εφαρμογή για την διακριτική δύναμη
του διασχηματισμού.
Τα κριτήρια της διακριτικής δύναμης του ΔΕΕ λαμβάνονται υπόψη και όταν πρόκειται
για τρισδιάστατη ένδειξη
760
. Σε τέτοιες περιπτώσεις όμως υπάρχει διαφορετική εφαρ-
μογή των κριτηρίων, γιατί «ο καταναλωτής δεν έχει τη συνήθεια να αναγνωρίζει την
προέλευση των προϊόντων βάσει του σχήματος του προϊόντος»
761
. Επομένως, μπορεί
η ιδιοτυπία του σχήματος, προϋπόθεση η οποία πάγια αναφέρεται στην ελληνική νομο-
λογία
762
, να είναι μία ένδειξη ότι υπάρχει διακριτική δύναμη.
Στο πλαίσιο της διακριτικής ικανότητας σημάτων γίνεται αναφορά σε αφηρημένη και
συγκεκριμένη διακριτική δύναμη του σημείου, υπό την έννοια ότι η αφηρημένη διακρι-
τική δύναμη είναι η ικανότητα ενός σημείου να διακρίνει προϊόντα εν γένει, ενώ η συ-
γκεκριμένη διακριτική δύναμη είναι η ικανότητα ενός σημείου να διακρίνει τα συγκε-
κριμένα προϊόντα
763
. Στην περίπτωση της προστασίας του διασχηματισμού όμως δεν
υπάρχει λόγος οριοθέτησης μεταξύ αφηρημένης και συγκεκριμένης διακριτικής δύνα-
μης, γιατί ένας διασχηματισμός με ελλιπή αρχική διακριτική δύναμη, την αποκτά με την
καθιέρωσή του στις συναλλαγές.
758.
Τριανταφυλλάκης (Αγγελόπουλος)
Εφαρμογές Εμπορικού Δικαίου, σελ. 1361.
759.
ΔΕΕ, 18.06.2002, C-299/99 - Philips, σκέψη 35, ΔΕΕ, 08.04.2003, C-53/01 – Linde, σκέψη 40, ΔΕΕ
12.02.2004, C-218/01 – Henkel, σκέψη 48, ΔΕΕ, 07.10.2004, C-136/02 P – Mag Instrument, σκέψη
29 και 46.
760. ΔΕΕ, 10.07.2014, C-421/13 – Apple, σκέψη 24.
761. ΔΕΕ, 12.02.2004, C-218/01 – Henkel, σκέψη 38, ΔΕΕ, 07.10.2004, C-136/02 P – Mag Instrument,
σκέψη 30.
762. ΑΠ 1660/2008, ΔΕΕ 2009, σελ. 569 (569), ΑΠ 1529/2008, ΕΕμπΔ 2009, σελ. 679, 680.
763.
Ρόκας
, Σήματα, σελ. 26.