28 / 38
ΤΑ ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ ΓΝΩΡΙΣΜΑΤΑ
120
ναλλαγές για την προστασία του διασχηματισμού
785
. Η θεωρία αυτή θεμελιώνεται στη
γραμματική ερμηνεία του άρθρου 13 παρ. 3 του Ν. 146/1914, σύμφωνα με το οποίο, ο
διασχηματισμός προστατεύεται, εφόσον είναι γνωστός στις σχετικές συναλλαγές. Και
πράγματι, ο νόμος είναι ρητός ως προς την προϋπόθεση της καθιέρωσης του διασχημα-
τισμού στις συναλλαγές. Επομένως, η θεωρία, η οποία δεν προϋποθέτει την καθιέρωση
ως προϋπόθεση προστασίας, δεν είναι σύμφωνη με το νόμο.
Προφανώς η άποψη, η οποία δέχεται την προστασία του απλώς χρησιμοποιούμενου δι-
ασχηματισμού, όταν έχει ονοματική λειτουργία, βασίζεται στο άρθρο 13 παρ. 1 εδ. 1
του Ν. 146/1914, σύμφωνα με το οποίο ένα διακριτικό γνώρισμα της εταιρείας με ονο-
ματική λειτουργία προστατεύεται από την πρώτη χρήση του. Όμως, οι προϋποθέσεις
και το αντικείμενο της προστασίας ενός διασχηματισμού και ενός διακριτικού γνωρί-
σματος επιχείρησης είναι διαφορετικά και η οριοθέτηση μεταξύ τους είναι σημαντική.
Το διακριτικό γνώρισμα της εταιρείας εξατομικεύει την εταιρεία, ενώ ο διασχηματισμός
τα προϊόντα. Η χρήση ενός διασχηματισμού σε προϊόντα δεν σημαίνει αυτόματα και
χρήση ως διακριτικό γνώρισμα της εταιρείας. Βεβαίως, υπάρχουν περιπτώσεις όπου
μία ένδειξη χρησιμοποιείται ως διακριτικό γνώρισμα της επιχείρησης και του προϊό-
ντος, με αποτέλεσμα να εφαρμόζονται παράλληλα οι διατάξεις του άρθρου 13 παρ. 1
εδ. 1 του Ν. 146/1914 και του άρθρου 13 παρ. 3 του ίδιου Νόμου. Αυτό όμως διαπιστώ-
νεται κάθε φορά, με βάση τις συγκεκριμένες προϋποθέσεις και τα εκάστοτε πραγματι-
κά περιστατικά.
Σχετικά με τον διασχηματισμό προϊόντων, ο νόμος προστατεύει επομένως το πραγμα-
τικό γεγονός ότι έχει γίνει γνωστός, ως στοιχείο προέλευσης εμπορευμάτων
786
. Ο δι-
ασχηματισμός προϊόντων ή η ιδιαίτερη διακόσμηση, θα πρέπει να είναι γνωστά, λό-
γω της χρήσης τους στην ημεδαπή. Η προϋπόθεση της καθιέρωσης εξαρτάται από τη
διακριτική δύναμη του διασχηματισμού και από το σχετικό κύκλο των συναλλαγών.
Αν μία ένδειξη έχει μόνο μικρή διακριτική δύναμη, θα πρέπει να είναι πιο γνωστή στις
συναλλαγές, για να αποκτήσει την καθιέρωση. Πρέπει να τονιστεί ότι, λέξεις με πολύ
μικρή διακριτική δύναμη, είναι συχνά περιγραφικές και μπορούν να περιορίζουν τη δυ-
νατότητα του ανταγωνιστή να περιγράφει ελεύθερα το προϊόν του. Αυτό λαμβάνεται
υπόψη και στο πλαίσιο της καθιέρωσης. Όσο πιο περιγραφικές είναι οι ενδείξεις, τό-
σο πιο αυστηρές πρέπει να είναι οι προϋποθέσεις της επικράτησης ή καθιέρωσης
787
. Σε
αντίθεση με αυτό, αν ο διασχηματισμός έχει μεγάλη διακριτική δύναμη, μπορεί να αρ-
κεί ηπιότερη καθιέρωση στους σχετικούς κύκλους συναλλαγών.
Η καθιέρωση δεν χρειάζεται να υπάρχει λόγω της χρήσης του διασχηματισμού από τον
δικαιούχο, καθώς μπορεί να γίνει δεκτή και η «αντιπροσωπευτική χρήση» από τρί-
τους
788
.
785.
Ρόκας (Κουτσούκης),
Αθέμιτος Ανταγωνισμός, άρθρα 13-15 αρ. 221,
Μαρίνος
, Δίκαιο Διακριτικών
Γνωρισμάτων, αρ. 12.174.
786.
Ρόκας (Κουτσούκης),
Αθέμιτος Ανταγωνισμός, άρθρα 13-15, αρ. 221.
787. Αλεξανδρίδου, Αθέμιτος Ανταγωνισμός και προστασία του καταναλωτή, σελ. 102,
Μαρίνος
, Αθέ-
μιτος Ανταγωνισμός, αρ. 619.
788.
Μαρίνος
, Δίκαιο Διακριτικών Γνωρισμάτων, αρ. 12.40.