ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ- Τόμος Ι

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

θρο 42 § 1 (μετά την αναθεώρησή του), τη νομοθετική εξουσία ουσιαστικά

αποτελεί κατά κανόνα (με την εξαίρεση που προβλέπουν τα άρθρα 44 § 1 και

48 § 2) η Bουλή, της οποίας αρμοδιότητα είναι η άσκηση της “ν ο μ ο θ ε τ ι κ ή ς

λ ε ι τ ο υ ρ γ ί α ς ”, δηλαδή η θέσπιση κάθε κανόνα δικαίου με νόμους που συνά-

δουν προς το Σύνταγμα (κατωτ. αριθ. 42). Tη “δικαστική εξουσία” (όπως ρητώς

αναφέρει ο τίτλος του Tμήματος E’ του Συντάγματος) αποτελούν τα κάθε είδους

δικαστήρια, των οποίων αρμοδιότητα είναι η άσκηση της “δ ι κ α σ τ ι κ ή ς λ ε ι -

τ ο υ ρ γ ί α ς ”, δηλαδή, η θέση εξατομικευμένων κανόνων δικαίου με την έκδο-

ση δικαστικών αποφάσεων. Στη δικαστική εξουσία περιλαμβάνονται επίσης και

ορισμένα συλλογικά όργανα, τα οποία ονομάζονται συνήθως “δ ι κ α σ τ ι κ ά

ό ρ γ α ν α ” ή “δ ι κ α σ τ ι κ έ ς α ρ χ έ ς ” και των οποίων η αρμοδιότητα έχει άμε-

ση σχέση με την οργάνωση και λειτουργία των δικαστηρίων και την κατάστα-

ση των δικαστικών λειτουργών (βλέπε κατωτ. αριθ. 478). Tο δε Σύνταγμα πε-

ριέχει αρκετά λεπτομερείς διατάξεις σχετικά με τη συγκρότηση, τη δικαιοδοσία

και τη λειτουργία των δικαστηρίων (Σ άρθρα 87 - 100), οι οποίες συμπληρώνο-

νται με νομοθετικές διατάξεις. Tέλος, την “εκτελεστική εξουσία” αποτελούν ο

Πρόεδρος της Δημοκρατίας, η Kυβέρνηση και (υπονοείται) όλα τα άλλα “διοι-

κητικά όργανα”, αρμοδιότητα των οποίων είναι η άσκηση της “ε κ τ ε λ ε σ τ ι κ ή ς

λ ε ι τ ο υ ρ γ ί α ς ”, δηλαδή, η ανάπτυξη δραστηριότητας που εκδηλώνεται με νο-

μικές πράξεις και υλικές ενέργειες, σύμφωνα με την αρχή της νομιμότητας (κα-

τωτ. αριθ. 72 επ.).

10.

Oνομάζονται “δ ι ο ι κ η τ ι κ ά ό ρ γ α ν α ” όλα τα δημόσια όργανα της έν-

νομης τάξης, δηλαδή, εκείνα που ασκούν δημόσια εξουσία, τα οποία δεν ανή-

κουν στη “νομοθετική” ή τη “δικαστική” εξουσία

. Eκτός από αυτή την αφαι-

9. O Πρόεδρος της Δημοκρατίας συμμετέχει στην τακτική νομοθετική διαδικασία μόνο στην

περίπτωση της αναπομπής (άρθρο 42 § 2).

10. Σε ορισμένες περιπτώσεις, με νομοθετική διάταξη παρέχεται αρμοδιότητα σε όργα-

να ιδιωτικών νομικών προσώπων που είναι ανάδοχοι παραχωρηθείσης δημόσιας υπη-

ρεσίας (κατωτ. αριθ. 379) να ασκούν δημόσια εξουσία με την έκδοση ατομικών διοικη-

τικών πράξεων βεβαίωσης παραβιάσεων (π.χ. N 2218/1994 σχετικά με τις παραβιάσεις

των ρυθμίσεων που αφορούν τη στάθμευση). Mε τη ΣE 1934/1998 κρίθηκε ότι οι διατά-

ξεις αυτές είναι αντίθετες προς τα άρθρα 1 § 3 και 26 § 2 Σ, κατά την έννοια των οποίων

η αστυνομική εξουσία, ως η κατ’ εξοχήν δημόσια εξουσία και έκφραση της κυριαρχίας,

ασκείται μόνο από το Δημόσιο ή NΠΔΔ και όχι από ιδιώτες (ΣΕ 701/2015. Πρβλ. και ΣΕ

2192-2196/2014). Το άρθρο 28 του Ν 3220/2004 προβλέπει ότι στα δημόσια νομικά πρό-

σωπα του ευρύτερου δημόσιου τομέα μπορεί να ανατίθεται όχι η βεβαίωση, αλλά μόνο η

είσπραξη των προστίμων που επιβάλλονται για παράβαση του ΚΟΚ. Mπορεί όμως να γί-

νει δεκτό, ότι σε υπαλλήλους δημόσιων νομικών προσώπων που διέπονται από το ιδιω-

τικό δίκαιο ή δημόσιων εταιριών (κατωτ. αριθ. 365 και 369) ή ακόμη και σε υπαλλήλους

ιδιωτικών νομικών προσώπων που ασκούν κατά παραχώρηση (κατωτ. αριθ. 379) δημό-

σια υπηρεσία με λειτουργική έννοια, είναι δυνατόν με νομοθετικές διατάξεις να ανατίθε-