Ο ΚΑΤ’ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΔΑΝΕΙΣΜΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

πλισμού κ.α. Ολοένα και περισσότερο, δραστηριότητες και λει-

τουργίες που αποτελούν μέρος των κύριων εργασιών της επι-

χείρησης, ανατίθενται, όχι περιστασιακά αλλά σε διαρκή βάση,

σε τρίτες επιχειρήσεις, οι οποίες τις εκτελούν εντός των εγκατα-

στάσεων της αναθέτουσας επιχείρησης με δική τους ευθύνη και

με το δικό τους προσωπικό (Inhouse-Outsourcing). Η πρακτική

αυτή γνωρίζει μεγάλη διάδοση κυρίως στο πλαίσιο της βιομηχα-

νικής παραγωγής. Έτσι, εντός των εγκαταστάσεων μιας και της

αυτής επιχείρησης, το «γηγενές» προσωπικό της συνυπάρχει με

προσωπικό τρίτων επιχειρήσεων που είτε είναι προσωπικό που

έχει παραχωρηθεί από μια επιχείρηση που κατ’ επάγγελμα ενοι-

κιάζει προσωπικό είτε ανήκουν στο προσωπικό της εργολήπτρι-

ας επιχείρησης.

Και οι δύο αυτές μορφές απασχόλησης, παρά τις διαφορές που

εμφανίζουν μεταξύ τους, από οικονομική άποψη έχουν παρόμοια

λειτουργία και αποτελούν εκδηλώσεις της λεγόμενης

«εξωτερι-

κής ευελιξίας»

, της ευελιξίας δηλαδή που αναζητούν οι επιχει-

ρήσεις μέσω της αγοράς και όχι εντός του πλαισίου μιας κανονι-

κής σχέσης εργασίας με την πρόβλεψη όρων που θα επιτρέπουν

την προσαρμογή της στις μεταβαλλόμενες συνθήκες (

«εσωτερική

ευελιξία»

), όπως είναι π.χ. οι ρήτρες που διευρύνουν το διευθυ-

ντικό δικαίωμα, ρήτρες ανάκλησης μισθολογικών παροχών κ.α.

Η ανάπτυξη και διάδοση των μορφών αυτών απασχόλησης,

με τις οποίες εξασφαλίζεται η μεγαλύτερη δυνατή ευελιξία στην

διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού και η μείωση του μισθο-

λογικού κόστους, συνάντησε, λόγω των κινδύνων που συνεπά-

γονται για τους εργαζομένους τόσο σε επίπεδο ατομικών όσο και

συλλογικών εργασιακών σχέσεων, την αντίδραση των συνδικά-

των. Σε ό,τι αφορά την παραχώρηση προσωπικού από επιχειρή-

σεις που ως κύρια δραστηριότητα έχουν την «ενοικίαση» προ-

σωπικού, στόχος αρχικά των συνδικάτων ήταν η απαγόρευση

της μορφής αυτής απασχόλησης. Από τη στιγμή όμως που έγι-

νε αντιληπτό, ότι η συγκεκριμένη μορφή απασχόλησης, ως συνέ-

πεια θεμελιωδών μεταβολών στην οργάνωση των επιχειρήσεων,

1. Για τη λεγόμενη «εσωτερική ευελιξία» και τα όρια της βλ.

Ζερδελή,

Καταχρηστικοί όροι εργασίας, 2005.