Ζητήματα ορολογίας
29
όρο «θεμελιώδη» δικαιώματα, διότι δεν διευκρινίζεται για τι είδους δικαιώ-
ματα ακριβώς πρόκειται.
Ο όρος
συνταγματικά δικαιώματα
παρουσιάζει και αυτός προβλήματα,
αφού τα θεμελιώδη δικαιώματα δεν είναι πια μόνο συνταγματικά, υπό την
έννοια ότι η διεθνής προστασία τους αποκτά ολοένα μεγαλύτερη σημασία με
την πάροδο του χρόνου.
Έτσι για λόγους καθαρά πρακτικούς, δηλ. ακριβούς περιγραφής του γνω-
στικού αντικειμένου του μαθήματος και, κατά συνέπεια, του βιβλίου αυτού,
προτιμήθηκε η ταύτιση του υπότιτλου με τον τίτλο του Δεύτερου Μέρους του
ισχύοντος Συντάγματος 1975/1986/2001/2008. Η επιλογή αυτή δεν υπονοεί
πάντως ότι είναι νοητή μια απόλυτα καθαρή διάκριση ανάμεσα στην ατομι-
κή, την κοινωνική και την πολιτική υπόσταση του ανθρώπου ή του πολίτη
7
.
Αντίθετα μάλιστα, όπως θα δούμε παρακάτω (§ 3, Α), η παραδοσιακή τριπλή
διάκριση ατομικών, κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων είναι σήμερα σε
μεγάλο βαθμό
ξεπερασμένη
. Παράλληλα, με τους όρους ατομικά και/ή κοινω-
νικά δικαιώματα χρησιμοποιούνται πάντως στη συνέχεια στο κείμενο και άλ-
λοι από τους προαναφερόμενους όρους, ανάλογα με τη διάσταση των δικαι-
ωμάτων στην οποία επιδιώκεται να δοθεί έμφαση κάθε φορά.
7. Πρβλ. Δ. ΤΣΑΤΣΟΥ, Αρχές επιστημονικής γραφής, Υ 2000,237.