Previous Page  55 / 62 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 55 / 62 Next Page
Page Background

ΣΤ΄ Μέρος

ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

218

Βεβαίως η οικονομική πολιτική παραμένει στην αρμοδιότητα και την ευ-

θύνη των κρατών μελών, αλλά περιορίζεται όχι μόνο από αρχές όπως η αρχή

της κοινοτικής προτίμησης, αλλά υπόκειται με βάση τους στόχους της Οικονο-

μικής Ένωσης, στις διαδικασίες συντονισμού, που προβλέπονται στο άρθρο

121 παρ. 2 εδ. 1 ΣυνθΛΕΕ και παρακολουθούνται από το Συμβούλιο (παρ. 3

άρθρο 121), ενώ υπόκεινται και στη διορθωτική παρέμβαση της Επιτροπής

(παρ. 4 άρθρο 12).

Περιβάλλον ανάπτυξης της εθνικής οικονομικής πολιτικής των κρατών με-

λών αναφέρεται η οικονομία της ανοιχτής αγοράς υπό συνθήκες ελεύθερου

ανταγωνισμού ως κοινοτικός απώτερος στόχος. Υπό αυτή την έννοια η οικο-

νομική πολιτική της Οικονομικής Ένωσης προδιαγράφεται ολιγώτερο απο-

δοτική σε κοινοτική επιρροή επί των εθνικών οικονομικών πολιτικών, απ’

ό,τι έμμεσα επηρεάζονται οι τελευταίες από την έννιαία νομισματική πολιτι-

κή, τουλάχιστον για τα κράτη της ευρωζώνης, για τα οποία ισχύει ο μηχανι-

σμός του Συμφώνου Σταθερότητας και του ελέγχου των υπερβολικών δημο-

σίων ελλειμμάτων

148

.

Η έννοια της οικονομικής πολιτικής είναι αρκετά ευρεία περιλαμβάνει δε

τόσο τη μακροοικονομική πολιτική όσο και τη μικροοικονομική διάσταση,

συμπεριλαμβανομένων και των γενικών τομεακών διαρθρωτικών πολιτικών,

πλην των ειδικών τούτων, για τους οποίους υπάρχει ειδική πρόβλεψη, όπως

η γεωργία, η βιομηχανία ή πολύ περισσότερο η νομισματική πολιτική, ενώ η

επέκτασή της σε νομισματικά θέματα, για τα εκτός της ευρωζώνης κράτη μέλη,

δεν συζητείται, λόγω ακριβώς της κατάστρωσης της τελευταίας.

Η έννοια και οι στόχοι, τώρα, της εθνικής οικονομικής πολιτικής των κρα-

τών μελών δεν προσδιορίζεται, απλώς, από τους κοινοτικούς στόχους του

άρθρου 3 ΣυνθΛΕΕ, προς τους οποίους υπάρχει υποχρέωση εναρμόνισης με

βάση, ως ελέχθη, την κοινοτική αρχή της καλόπιστης συνεργασίας μεταξύ των

οποίων προεξέχουσα σημασία έχει η σταθερότητα των τιμών, αλλά επεκτεί-

νεται και σε υποχρέωση εναρμόνισης με τους ειδικότερους στόχους της αει-

φόρου ανάπτυξης της Ευρώπης, δηλαδή την κοινωνική οικονομία της αγοράς

με υψηλό βαθμό ανταγωνιστικότητας με στόχο την πλήρη απασχόληση, την

κοινωνική πρόοδο, την βελτίωση και προστασία του περιβάλλοντος (άρθρο

3 παρ. 3 εδ. 1), επί μέρους στόχοι, που ενσωματώνονται στην Οικονομική

Πολιτική και παρακολουθούνται με τις διαδικασίες του άρθρου 121 παρ. 3

και 4 ΣυνθΛΕΕ.

institutionnelle», Κατ’άρθρο σχολιασμός, εκδ. Bruylant, Βρυξέλλες, 2007, σελ. 235 επ.

148. Πρβλ.

P. Craig, G. de B

ú

rca,

EU Law - Texts, Cases and Materials, 4η έκδ., εκδ.

Οxford University Press, Νέα Υόρκη, 2008, σελ. 734 επ.