58 / 62
ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ
ΣΤ΄ Μέρος
221
1.3. Έκτακτα μέτρα
Στο Συμβούλιο ανήκει η αρμοδιότητα, μετά από πρόταση της Επιτροπής, να
λαμβάνει τα κατάλληλα μέτρα για την αντιμετώπιση της οικονομικής κατάστασης,
ιδίως αν ανακύψουν σοβαρές δυσκολίες στον εφοδιασμό σε ορισμένα προϊόντα
ή την ενέργεια (άρθρο 122 παρ. 1 ΣυνθΛΕΕ, πρώην άρθρο 100 ΣυνθΕΚ).
Πρόκειται για έκτακτα μέτρα για την αντιμετώπιση έκτακτων περιστάσεων,
των οποίων η αντιμετώπιση δεν μπορεί πλέον να γίνει με εθνικά μέτρα, αφού
από 1.1.1999 με την εφαρμογή του τρίτου σταδίου της ΟΝΕ δεν υπάρχει δυ-
νατότητα χρήσης εθνικών πόρων από τα κράτη μέλη, ενώ για τα κράτη της
Ευρωζώνης έχει εκλείψει και η δυνατότητα εθνικής νομισματικής πολιτικής
για την αντιμετώπιση έκτακτων περιστάσεων.
Έτσι, η αρμοδιότητα του Συμβουλίου της παρ. 1 του άρθρου 120 αφορά
και τα εκτός ευρωζώνης κράτη μέλη. Απλώς οι δυσχέρειες της οικονομικής κα-
τάστασης (και όχι «συγκυρίες», όπως προέβλεπε το παλαιό άρθρο 103 ΕΟΚ)
πρέπει να έχουν διαρκή χαρακτήρα και να αφορούν τουλάχιστον στα κράτη
μέλη. Άλλως εφαρμόζεται η παρ. 2 του άρθρου 122. Εκ τούτων παρέπεται ότι
η κοινοτική αρμοδιότητα είναι αποκλειστικά της Ένωσης.
Προδήλως η αρμοδιότητα του Συμβουλίου κατ’ άρθρο 122 σε τομείς που
δεν υπάγονται σε ειδικούς κοινοτικούς κανόνες αντιμετώπισης εξαιρετικών
περιστάσεων («... υπό την επιφύλαξη άλλων διαδικασιών....»). Κατ’ εξαίρεση
μπορεί να χρησιμοποιηθεί η διαδικασία του άρθρου 122, εφόσον δεν συντρέ-
χει περίπτωση εφαρμογής της προβλεπόμενης ειδικής διαδικασίας όπως π.χ.
στη γεωργία
150
, αν και ορθότερο είναι να υποστηριχθεί ότι η ύπαρξη ειδικών
κανόνων αποκλείει την εφαρμογή της διαδικασίας του άρθρου 122, ερμηνευ-
τική άποψη που συνάδει με τον προέχοντα κοινοτικό στόχο της διαφύλαξης
της αρχής της σταθερότητας των τιμών.
Τα μέτρα του Συμβουλίου, η ειδικότερη μορφή των οποίων (πάντως κα-
νονιστικού χαρακτήρα, ήτοι κανονισμοί, οδηγίες ή αποφάσεις) όπως και το
περιεχόμενό τους ανήκουν στη διακριτική ευχέρεια του Συμβουλίου (ΔΕΚ 9
και 11/71, Companie d’ Approvisionnement /Επιτροπής, Συλλογή 1972, 391,
σκ. 28), πρέπει να αφορούν την όλη ή τμήμα της κοινοτικής επικράτειας).
Αν, αντιθέτως, οι έκτακτες περιστάσεις αφορούν την οικονομία κράτους
μέλους, εφαρμόζεται η διαδικασία της παρ. 2 του άρθρου 122, η οποία είναι η
150. Βλ. αποφάσεις της 24ης Οκτωβρίου 1973, Balkan Import Export, υπόθ. 5/73, Συλ-
λογή, 1972-1973, σελ. 671, σκέψη 15 και Rewe, υπόθ. 10/73, Συλλογή 1972-1973,
σελ. 741, σκέψη 15.