57 / 68
ΩΡΑΡΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ - ΥΠΕΡΩΡΙΕΣ - ΥΠΕΡΕΡΓΑΣΙΑ
[8]
Ι. ΣΚΑΝΔΑΛΗΣ
167
φυσική ισορροπία, ελεύθερη ανάπτυξη προσωπικότητας): Πρώτον, ο καθορισμός
ενός ανώτατου ορίου χρονικής διάρκειας της απασχόλησης, και, δεύτερον, η κατα-
νομή του σε ημερήσια και εβδομαδιαία βάση
6
.
Βάση κατανομής του νόμιμου χρόνου εργασίας σε επίπεδο ημέρας αποτελεί το άρ-
θρο 3 του ΠΔ 88/1999, το οποίο προσεγγίζει την ημέρα, ως περίοδο 24 ωρών, που
αρχίζει την 00:01 και λήγει την 24:00 ώρα. Υπό το πρίσμα αυτό, ως ημερήσιος χρό-
νος εργασίας νοείται η επιτρεπόμενη χρονική διάρκεια της απασχόλησης σε ένα
24ώρο, με την απαραίτητη συμπλήρωση ότι, σε κάθε περίπτωση, για κάθε περίοδο
24 ωρών απαιτείται ανάπαυση τουλάχιστον 11 ωρών, δηλαδή έχει καθιερωθεί ουσι-
αστικά σήμερα ανώτατο όριο ημερήσιας απασχόλησης 13 ωρών (άρθρο 3 ΠΔ
88/1999, όπως τροποποιήθηκε από την παρ. Ι.Α. 14.2 του Ν 4093/2012)
7
. Ο εβδομα-
διαίος χρόνος εργασίας υπολογίζεται με αναφορά στην εβδομάδα, η οποία για σκο-
πούς χρόνου εργασίας ορίζεται ως η χρονική περίοδος επτά ημερών, με έναρξη την
00:01 ώρα της Δευτέρας και λήξη την 24:00 της επόμενης Κυριακής (άρθρο 2 παρ. 7
ΠΔ 88/1999)
8
.
Το άρθρο 1 παρ. 2 του Ν 3385/2005 συνιστά τη βασικότερη νομοθετική διάταξη περί
νόμιμου ωραρίου που εφαρμόζεται σε όλους τους τομείς δραστηριότητας, σύμφωνα
με το οποίο υφίσταται διάκριση αναλόγως της εφαρμογής πενθήμερου ή εξαήμερου
συστήματος οργάνωσης της εργασίας. Ειδικότερα, στο εξαήμερο σύστημα εβδομα-
διαίας απασχόλησης, ισχύει ημερήσιο νόμιμο ωράριο οκτώ (8) ωρών και εβδομαδι-
αίο σαρανταοκτώ (48) ωρών, ενώ στο πενθήμερο σύστημα εβδομαδιαίας απασχόλη-
σης ισχύει ημερήσιο νόμιμο ωράριο εννέα (9) ωρών και εβδομαδιαίο νόμιμο ωρά-
ριο σαρανταπέντε (45) ωρών
9
.
Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί ότι βάση υπολογισμού της νόμιμης εβδομαδιαίας
απασχόλησης εξακολουθεί να αποτελεί η απασχόληση με το σύστημα των έξι ημε-
ρών, ακόμα και σε περιπτώσεις που εφαρμόζεται πενθήμερο σύστημα απασχόλη-
σης, καθώς και πάλι η απασχόληση νοείται ως απασχόληση έξι ημερών, ενώ η εβδό-
μη ημέρα ως ημέρα ανάπαυσης δεν υπολογίζεται
10
.
Πέραν των ανωτέρω, διευκρινίζεται ότι το κατά πόσον ο εργαζόμενος θα παρέχει τις
υπηρεσίες του σε πενθήμερη ή εξαήμερη βάση είναι δομικό στοιχείο της σχέσης ερ-
γασίας που αφορά και τα δύο μέρη αυτής, αλλά ιδιαίτερα τον εργαζόμενο, ο οποίος
προβαίνει σε ανάλογο προγραμματισμό του εν γένει βίου του, βάσει του συστήματος
της εργασίας του. Συνεπώς, ο εργοδότης δεν δύναται μονομερώς, χωρίς τη σύμφω-
6.
Λεβέντης Γ./Παπαδημητρίου Κ.,
Ατομικό Εργατικό Δίκαιο, 2011, σελ. 384.
7.
Κουκιάδης Ι.,
Εργατικό Δίκαιο, Ατομικές Εργασιακές Σχέσεις και το Δίκαιο της Ευελιξίας της
Εργασίας, 2014, σελ. 481.
8.
Λεβέντης Γ./Παπαδημητρίου Κ.,
ό.π., σελ. 384.
9.
Σκανδάλης Ι.,
Χρόνος Εργασίας: Η οριοθέτησή του στο σύγχρονο εργατικό δίκαιο, 2017, σελ.
109.
10.
Κουκιάδης Ι.,
Εργατικό Δίκαιο, ό.π., σελ. 481.
7
8
9
10