ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ

ΩΡΑΡΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ - ΥΠΕΡΩΡΙΕΣ - ΥΠΕΡΕΡΓΑΣΙΑ

[8]

Ι. ΣΚΑΝΔΑΛΗΣ

169

ται για παροχή εργασίας κάτω από τα χρονικά όρια του νομίμου ωραρίου ή εφόσον

υφίσταται συλλογικό συμβατικό ωράριο, και κάτω από τα όρια αυτού. Στην περί-

πτωση αυτή πρόκειται για «ατομικό συμβατικό ωράριο» και ασφαλώς επιτρέπεται.

Το ωράριο αυτό θεωρείται πλήρους απασχόλησης και οφείλεται ο κανονικός (πλή-

ρης) μισθός, εκτός εάν ρητώς συμφωνείται παράλληλα και η αναλογική μείωση του

μισθού, οπότε συντρέχει περίπτωση παροχής εργασίας με καθεστώς «μερικής απα-

σχόλησης»

Όσον αφορά την κατανομή της εβδομαδιαίας εργασίας σε συγκεκριμένες ημέρες

εντός της εβδομάδας (π.χ. Δευτέρα - Παρασκευή ή Τρίτη - Σάββατο στο πενθήμερο),

σημειώνεται ότι δεν απαιτείται ρητός προσδιορισμός τους στη σύμβαση εργασίας,

αλλά αρκεί η αναφορά στη διάρκεια της κανονικής ημερήσιας και εβδομαδιαίας

απασχόλησης του εργαζομένου, από την οποία προκύπτει και κατά πόσον η απασχό-

ληση συμφωνείται ως πενθήμερη η εξαήμερη, σύμφωνα με το ΠΔ 156/1994 (ΦΕΚ Α’

102/5.7.1994)

Επομένως, εφόσον οι ημέρες εργασίας δεν προσδιορίζονται επακριβώς στη σύμβα-

ση εργασίας, αλλά ορίζεται λ.χ. ότι θα παρέχεται η εργασία σε πενθήμερη βάση, ο πε-

ραιτέρω προσδιορισμός των εργάσιμων ημερών ανήκει στον εργοδότη, βάσει του

διευθυντικού δικαιώματος. Ωστόσο, από τη μακροχρόνια σταθερή, τακτική και μόνι-

μη παροχή της εργασίας σε συγκεκριμένες ημέρες της εβδομάδας, μπορεί να θεωρη-

θεί ότι έχει επέλθει αντίστοιχη σιωπηρή συμφωνία μεταξύ των μερών για παροχή

της εργασίας στις εν λόγω ημέρες, ώστε ενδεχόμενη αλλαγή τους να απαιτεί τη σύμ-

φωνη γνώμη του εργαζομένου

Μονομερής βλαπτική μεταβολή των όρων της εργασιακής σύμβασης υπάρχει όταν ο

εργοδότης μεταβάλλει μονομερώς και χωρίς να έχει δικαίωμα από το νόμο ή σύμβα-

ση τους όρους της σύμβασης εργασίας, με αποτέλεσμα να επέρχεται στον εργαζόμε-

νο άμεση ηθική ή υλική ζημία

. Τέτοιο γεγονός συνιστά, μεταξύ άλλων περιπτώσε-

ων, και η περίπτωση, κατά την οποία ο υπάλληλος υποχρεούται σε παροχή εργασίας

17.

Ληξουριώτης Ι.,

Ατομικές Εργασιακές Σχέσεις, 5

έκδοση 2017, σελ. 469.

18.

Σκανδάλης Ι.,

Χρόνος Εργασίας: Η οριοθέτησή του στο σύγχρονο εργατικό δίκαιο, 2017,

σελ. 117.

19. Βλ. ΑΠ 82/2001 ΕλλΔνη 2001, 921. Αντίθετη, όμως, η ΑΠ 1212/2006 ΔΕΝ 2006, 939, κατά

την οποία η επί σειρά ετών παροχή της εργασίας σε ορισμένο ωράριο ή βάρδια, δεν σημαί-

νει, χωρίς άλλο, ότι δημιουργήθηκε σιωπηρά συμβατικός όρος για την απασχόληση του ερ-

γαζομένου μόνο στο ωράριο αυτό ή στη συγκεκριμένη βάρδια, ώστε η αλλαγή του ωραρίου

ή της βάρδιας, που γίνεται από τον εργοδότη στο πλαίσιο του διευθυντικού του δικαιώμα-

τος, να μη συνιστά καθ’ εαυτή μονομερή βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας. Για να συμ-

βεί τούτο απαιτείται να συντρέχουν, κατά την ΑΠ 1212/2006, και άλλα πραγματικά περιστα-

τικά από τα οποία να συνάγεται σαφώς η βούληση του εργοδότη να διατηρήσει αμετάβλητο

αυτό το ωράριο εργασίας ή αυτή την βάρδια του μισθωτού.

20. ΑΠ 737/1994 ΔΕΝ 61, 162, ΑΠ 1803/1991 ΔΕΝ 48, 926, ΑΠ 299/1983 ΕΕργΔ 42, 760.