ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ

[8]

ΩΡΑΡΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ - ΥΠΕΡΩΡΙΕΣ - ΥΠΕΡΕΡΓΑΣΙΑ

170

Ι. ΣΚΑΝΔΑΛΗΣ

για χρόνο λιγότερο από εκείνο που συμφωνήθηκε με αντίστοιχη μείωση των αποδο-

χών του

4. Εργαζόμενοι σε καταστήματα - Ωράριο λειτουργίας

Καταρχάς, διευκρινίζεται ότι δεν θα πρέπει να συγχέεται το ωράριο των εργαζομέ-

νων στα καταστήματα με το ωράριο λειτουργίας των καταστημάτων. Ειδικότερα, βά-

σει του Ν 3377/2005 (ΦΕΚ Α’ 202/19.8.2005), θεσπίζεται ενιαίο σύστημα ωραρίου

λειτουργίας των καταστημάτων, το οποίο, κατά κανόνα, συνίσταται μέχρι τις 21.00

για Δευτέρα έως Παρασκευή και μέχρι τις 20.00 τα Σάββατα. Όπως είναι ευνόητο, η

ενδεχόμενη συνεχής λειτουργία των καταστημάτων, εφόσον επιτρέπεται και από την

ειδικότερη εφαρμοστέα νομοθεσία, απαιτεί την εισαγωγή συστήματος εργασίας κατά

βάρδιες, δεδομένου του ισχύοντος ωραρίου εργασίας των εργαζομένων

Ως προς τον ορισμό των καταστημάτων, το ΝΔ 1037/1971 υιοθετεί μία αρκετά διευ-

ρυμένη έννοια του όρου «κατάστημα», καθώς προσδιορίζει εννοιολογικά το κατά-

στημα ως κάθε ανοικτό ή κλειστό χώρο ακινήτου, όπου ενεργούνται συνήθως αγο-

ραπωλησίες εμπορευμάτων, ενώ περαιτέρω προβλέπει ότι με καταστήματα εξομοιώ-

νονται τα κουρεία, κομμωτήρια, ινστιτούτα αισθητικής, βαφεία, καθαριστήρια, πλυ-

ντήρια, σιδηρωτήρια και στιλβωτήρια. Τέλος, παρέχει τη δυνατότητα να χαρακτηρί-

ζονται ως καταστήματα και άλλοι χώροι στους οποίους παρέχονται υπηρεσίες προς

το κοινό με σχετική απόφαση του αρμόδιου Υπουργού.

Ως προς το ωράριο των καταστημάτων, σημειώνεται ότι με το ΝΔ 1037/1971 είχε κα-

θιερωθεί ημερήσιο ωράριο 8 ωρών και εβδομαδιαίο 48 ωρών για τους μισθωτούς

των καταστημάτων. Ακολούθως, η παράγραφος 4 του άρθρου 42 του Ν 1892/1990

εισήγαγε, ως υποχρεωτικό σύστημα εργασίας για τα καταστήματα, το πενθήμερο σε

40ώρη βάση. Ωστόσο, η διάταξη της περίπτωσης 1 της υποπαραγράφου ΙΑ. 14 του

άρθρου πρώτου του Ν 4093/2012, αντικαθιστώντας την προαναφερθείσα διάταξη

του Ν 1892/1990, παρέχει τη δυνατότητα στους εκπροσώπους εργοδοτών και εργα-

ζομένων σε επιχειρήσεις - καταστήματα, να καθορίζουν μέσω ΣΣΕ τις ημέρες εβδομα-

διαίας απασχόλησης. Επομένως, με τη σχετικά πρόσφατη παραπάνω ρύθμιση, οι εκ-

πρόσωποι των εργαζομένων και των εργοδοτών αποκτούν την ευχέρεια να διατηρή-

σουν το πενθήμερο σύστημα οργάνωσης του χρόνου εργασίας, το οποίο προβλεπό-

ταν από την παράγραφο 4 του άρθρου 42 του Ν 1892/1990, ή να το επανακαθορί-

σουν σε εξαήμερο, σε 40ώρη όμως βάση

21. ΑΠ 1342/1996 ΕλλΔνη 38, 1805.

22.

Κουκιάδης Ι.,

Εργατικό Δίκαιο, Ατομικές Εργασιακές Σχέσεις και το Δίκαιο της Ευελιξίας της

Εργασίας, 2014, σελ. 488, 497 και

Λεβέντη Γ./Παπαδημητρίου Κ.,

Ατομικό Εργατικό Δίκαιο,

2011, σελ. 494-495.

23.

Σκανδάλης Ι.,

Χρόνος Εργασίας: Η οριοθέτησή του στο σύγχρονο εργατικό δίκαιο, 2017,

σελ. 110.