63 / 72
Η OΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜOΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ
215
περιορισμός αυτός κατά την αιτιολογική έκθεση του νόμου αντιστοιχεί στη νομο-
λογία του ΣτE που δέχεται ότι δεν επιτρέπεται οι ιδιώτες να υποκαθιστούν το κρά-
τος και να ασκούν δημόσια εξουσία είτε όσον αφορά στις εκφάνσεις του κράτους
δικαίου είτε όσον αφορά στο κοινωνικό κράτος, στο μέτρο που το τελευταίο έχει
διασφαλισθεί συνταγματικά. Ήδη, με τροποποίηση του καταστατικού του κοινω-
φελούς ιδρύματος «Ερρίκος Ντυνάν» προβλέπεται η δυνατότητα σύμπραξης του
ιδρύματος με φορείς του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα
498
, η δυνατότητα μετα-
φοράς στο ίδρυμα νοσηλευτικών μονάδων του EΣΥ και η απασχόληση στο ίδρυμα
ιατρικού προσωπικού του EΣΥ με όρους και διαδικασίες που αποφασίζει το ίδρυμα
και εγκρίνει ο Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, και ταυτόχρονα αίρο-
νται οι προϋποθέσεις για την επιχορήγηση του ιδρύματος από το ελληνικό δημό-
σιο
499
. Η επέκταση της λογικής για τις συμπράξεις θα καθιστούσε εκ των πραγμάτων
παρωχημένη τη νομολογία του ΣτE (Oλ. 400/1986
κ.λπ.)
500
. Ωστόσο , ο νόμος
γ ι α τ ι ς συμπράξε ι ς , ενώ δ ι ευκολύνε ι τ ι ς σχέσε ι ς του δημόσ ι ου με
τον ι δ ιωτ ι κό τομέα κα ι επ ι τρέπε ι την από κο ι νού εκτ έλεση ενός
δημόσ ι ου έργου ή την παροχή μ ι ας δημόσ ι ας υπηρεσ ί ας , εν τού-
το ι ς δεν αναφέρε τα ι συνολ ι κά στον συν τον ι σμό της ανάπτυξης του
ι δ ιωτ ι κού κα ι του δημόσ ι ου τομέα υγε ί ας .
Πίσω από τις παλινωδίες της νομοθεσίας βρίσκεται η σύγκρουση δύο διαμε-
τρικά αντίθετων ιδεολογικών αντιλήψεων. Από τη μια, η υγεία δεν διαφοροποιείται
από τα άλλα αγαθά και μπορεί να παρασχεθεί με βάση τους κανόνες του ιδιωτικού
δικαίου και τους μηχανισμούς της αγοράς. Από την άλλη, η υγεία αποτελεί κοινω-
νικό αγαθό και για την εξασφάλιση της προστασίας της δεν επαρκούν οι μηχανι-
σμοί της αγοράς. Το EΣΥ ιδρύεται με βάση την τελευταία αντίληψη, αλλά σε πολύ
498. Το άρθρο 18, παρ. 1 του Ν 3454/2006 για την ενίσχυση της οικογένειας και λοιπές διατάξεις
τροποποιεί το άρθρο 49 του Ν 2082/1992 και προσθέτει την περ. ζ΄ στο άρθρο 2, σύμφωνα
με την οποία επιτρέπεται η σύμπραξη με φορείς του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα για
την υλοποίηση δράσεων στον χώρο της υγείας και την πραγματοποίηση ενεργειών συνα-
φών με τους καταστατικούς σκοπούς του ιδρύματος.
499. Oι προϋποθέσεις αυτές ήταν η καταβολή νοσηλίου μικρότερου από το 50% του πραγματι-
κού κόστους λειτουργίας των αντίστοιχων κρατικών νοσηλευτικών ιδρυμάτων και ισοδύ-
ναμο σε απόδοση με εκείνο των κρατικών νοσηλευτικών ιδρυμάτων.
500. Βλ. παραπάνω παρ. 8. Ωστόσο, όπως ορθώς παρατηρεί ο
Καϊδατζής Α.,
«Το πεδίο εφαρ-
μογής των συμπράξεων δημοσίου και ιδιωτικού τομέα: Συνταγματική θεώρηση εν όψει
της νομολογίας του Σ.τ.Ε.», στο Καΐσης Αθ. (επιμ.), ΣΔΙΤ. Ο Ν 3389/2005 για τις συμπράξεις
δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, εκδ. Αντ. N Σάκκουλα, 2006, σ. 73, τα πεδία της παρέχου-
σας διοίκησης, στο μέτρο που συνιστούν εκπλήρωση συνταγματικής αποστολής και στον
βαθμό που δεν συνεπάγονται ενάσκηση δημόσιας εξουσίας, μπορεί να αποτελέσουν αντι-
κείμενο συμπράξεων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Έτσι, ένας ιδιώτης μπορεί να αναλάβει
την κατασκευή της πτέρυγας ενός νοσοκομείου. Bλ. επίσης
Χατζητόλιος Α.,
«Οι συμπράξεις
δημοσίου και ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ) στο χώρο της υγείας», στο ΣΔΙΤ. Ο Ν 3389/2005 για
τις συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, ό.π., σ. 97 κε.