ΠΟΙΝΙΚΟ ΔΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

Η ΠΕΡΑΤΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΚΡΙΣΗΣ

621

Β. Περάτωση της κύριας ανάκρισης

1. Τυπική περάτωση

Μετά την ενέργεια και της τελευταίας ανακριτικής πράξης, ο ανακριτής οφεί-

λει, πριν από τη διαβίβαση της δικογραφίας στον εισαγγελέα, να γνωστοποιή-

σει στους διαδίκους την περάτωση της κύριας ανάκρισης - πρόκειται εδώ για την

αποκαλούμενη «τυπική» περάτωση της κύριας ανάκρισης-

για να ασκήσουν τα

παρεχόμενα από τα άρθρα 101, 106, 107 και 108 δικαιώματά τους, δηλαδή κυ-

ρίως να λάβουν γνώση αυτοπροσώπως ή με τους συνηγόρους τους των εγγρά-

φων της ανάκρισης ή και αντίγραφά τους, εφόσον το ζητήσουν με έγγραφη αίτη-

ση τους στον ανακριτή. Οι διάδικοι έχουν τη δυνατότητα να διορίσουν ως αντί-

κλητο έναν από τους διορισμένους στην έδρα του ανακριτή δικηγόρους, προς τον

οποίο γίνεται η ανωτέρω γνωστοποίηση· αν, όμως, κατοικούν εκτός της έδρας

του ανακριτή, τότε γνωστοποίηση γίνεται μόνο, αν έχουν διορίσει αντίκλητο (άρ-

θρο 308, παρ. 4)

. Η παραβίαση της υποχρέωσης αυτής από τον ανακριτή συνε-

πάγεται -όσον αφορά στον κατηγορούμενο- απόλυτη ακυρότητα σύμφωνα με το

άρθρο 171 αρ. 1 δ΄

, ενώ η αντίθετη άποψη γίνεται δεκτή από τη νομολογία του

Α.Π.

, όσον αφορά στον πολιτικώς ενάγοντα. Είναι φυσικά ευνόητο ότι η υπο-

χρέωση γνωστοποίησης ισχύει και μετά την περάτωση της συμπληρωματικής κύ-

ριας ανάκρισης, που ενδεχομένως διατάχθηκε στη συγκεκριμένη υπόθεση

Επίσης ο ανακριτής έχει υποχρέωση να παρέχει συγχρόνως στους διαδίκους

και τον απολύτως αναγκαίο χρόνο για την άσκηση των ανωτέρω δικαιωμάτων

τους και μέχρις ότου εξαντληθεί ο χρόνος αυτός πρέπει η δικογραφία να παραμεί-

νει στο ανακριτικό γραφείο και να μη διαβιβάζεται στον εισαγγελέα

Είναι πάντως ευνόητο ότι και μετά τη διαβίβαση της δικογραφίας στον εισαγ-

γελέα ή την περαιτέρω εισαγωγή της υπόθεσης στο δικαστικό συμβούλιο επιτρέ-

πεται στους διαδίκους η υποβολή υπομνημάτων καθώς και αποδεικτικών μέσων.

Η δυνατότητα αυτή συνάγεται με σαφήνεια από τη ρητή διάταξη του εδαφίου α

της παρ. 1, που ορίζει ότι «το τέλος της κύριας ανάκρισης το κηρύσσει το συμ-

βούλιο των πλημμελειοδικών», ώστε έως το χρονικό αυτό όριο είναι επιτρεπτή η

υποβολή υπομνημάτων και εν γένει αποδεικτικών μέσων, τα οποία θα πρέπει να

λαμβάνονται υπόψη, αρκεί να τηρείται η πρόβλεψη του τελευταίου εδαφίου της

παρ. 2 του επόμενου άρθρου 309, αλλά απορρέει και από τη θεμελιώδη διάταξη

10. Βλ.

Ι. Ζησιάδη,

ό.α., σελ. 319.

11. Βλ. ορθή εφαρμογή στην Πλημμ. Πατρών 181/1989, ΠΧρ ΛΘ΄/527 επ.

12. Βλ. π.χ. Α.Π. 1605/1988, ΠΧρ ΛΘ΄/473 επ.

13. Βλ. π.χ. Α.Π. 1564/1987, ΠΧρ ΛΗ΄/240 επ.

14. Βλ. και Α.Π. 709/1988, ΠΧρ ΛΗ΄/783.

15. Βλ. και Α.Π. 1400/1988, ΠΧρ ΛΘ΄/330 επ. ειδικά για τον κατηγορούμενο· πρβλ. και

Α.

Κωνσταντινίδη,

ΠΧρ ΛΘ΄/424 επ.

583