ΠΟΙΝΙΚΟ ΔΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

624

Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ

απολογία του εφόσον έχει οριστικό και δεσμευτικό χαρακτήρα. Ωστόσο στην ίδια

απόφαση υποστηρίζεται από τη μειοψηφία η αντίθετη και ορθή άποψη, σύμφω-

να με την οποία το δικαστικό συμβούλιο κρίνοντας ότι δεν μπορεί να αχθεί στην

ίδια με τον ανακριτή αρνητική κρίση επί της κατηγορίας και διατάσσοντας περαι-

τέρω κύρια ανάκριση για να ληφθεί η απολογία του κατηγορουμένου, δεν μπορεί

ταυτοχρόνως να ερευνήσει αν από τα αποδεικτικά στοιχεία προκύπτουν επαρκείς

υπόνοιες ενοχής, πολύ περισσότερο να διατυπώσει γνώμη περί συνδρομής τέ-

τοιων ενδείξεων σε βάρος του κατηγορουμένου. Επιπλέον η κρίση του δικαστι-

κού συμβουλίου για την ύπαρξη επαρκών ενδείξεων ενοχής του κατηγορουμέ-

νου μπορεί να συναχθεί μόνο μετά την ολοκλήρωση της ανάκρισης, δηλαδή μόνο

όταν έχει απολογηθεί ο κατηγορούμενος ή έστω όταν του έχει δοθεί η δυνατότητα

να απολογηθεί, διαφορετικά παραβιάζεται το τεκμήριο αθωότητας του και επέρ-

χεται απόλυτη ακυρότητα, που συνιστά λόγο αναίρεσης του βουλεύματος (άρθρα

6 παρ. 2 της Ε.Σ.Δ.Α., 171 παρ. 1 περ. δ΄ και 484 παρ. 1 στοιχ. α΄ Κ.Π.Δ.). Η πα-

ρεμπίπτουσα αυτή κρίση του δικαστικού συμβουλίου, με την οποία ουσιαστικά

ρυθμίζεται το δύσκολο θέμα της ανάκρισης (άρθρο 307 περ. β΄ Κ.Π.Δ.) έχει ισχύ

μέχρις ότου ανακληθεί και δεσμεύει τον ανακριτή, ο οποίος δεν δικαιούται να δι-

αφωνεί, παρά μόνο σε παραγγελία του εισαγγελέα (άρθρο 247 Κ.Π.Δ.). Εξάλλου η

κρίση αυτή του συμβουλίου δεν μπορεί να θεωρηθεί πλεοναστική, διότι κυρίως

αυτή στηρίζει το διατακτικό του βουλεύματος, το οποίο θα έπρεπε να είχε ως αι-

τιολογία την ύπαρξη απλών ενδείξεων και την κρίση του δικαστή να προηγηθεί

η απολογία του κατηγορουμένου, πριν αποφανθεί το συμβούλιο για την έλλειψη

επαρκών ενδείξεων ενοχής, ώστε να δικαιολογηθεί περάτωση της ανάκρισης με

την έκδοση τυπικής κλήσης του κατηγορουμένου.

– Αν ο κατηγορούμενος κλήθηκε σε απολογία, αλλά από απείθεια δεν παρου-

σιάζεται και ο ανακριτής κρίνει ότι υπάρχουν ενδείξεις εναντίον του, τότε η ανά-

κριση μπορεί να θεωρηθεί τελειωμένη με την έκδοση εντάλματος σύλληψης ή βί-

αιης προσαγωγής σύμφωνα με τα άρθρα 272 και 276 (άρθρο 270, παρ. 2), έστω

και αν δεν επιτευχθεί εκτέλεση τους

. Εδώ όμως θα πρέπει να επισημανθεί ότι,

αν τυχόν επιτευχθεί η εκτέλεση του εντάλματος έως την «ουσιαστική» περάτωση

της ανάκρισης (όπως αμέσως κατωτέρω ορίζεται), τότε φυσικά είναι αναγκαία η

λήψη της απολογίας του κατηγορουμένου και φυσικά περαιτέρω η γνωστοποίη-

ση του τέλους της ανάκρισης

Είναι βασικά ευνόητο ότι απαιτείται

νόμιμη

κλήτευση του κατηγορουμένου, η

οποία θα κριθεί από το περιεχόμενο της κλήσης και του αποδεικτικού επίδοσης

Επομένως η άποψη μέρους της νομολογίας του Α.Π. ότι τάχα νομίμως περατώνε-

23. Βλ. Αιτιολογική Έκθεση Σ.Κ.Π.Δ. σελ. 500.

24. Βλ. για το ζήτημα της γνωστοποίησης του τέλους της κύριας ανάκρισης στην περίπτω-

ση που αυτή περατώνεται τυπικά με την έκδοση εντάλματος σύλληψης αναλυτικά σε

Γ.

Καλφέλη,

ό.α., σ. 264 επ. με περαιτέρω παραπομπές.

25. Έτσι και

Ν. Ανδρουλάκης

, σ. 331, σημ. 184.