8 / 36
VIII
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
φορά διαδικασία ενώπιον του πρωτοδικείου ή στη διαδικασία των άρθρων 640
έως 645 της Πολιτικής Δικονομίας ή 557 έως 560 της Κρητικής Πολιτικής Δικονο-
μίας, από την εισαγωγή του ΚΠολΔ εφαρμόζεται η διαδικασία των άρθρων 740
επ., εκτός αν ο νόμος αυτός ορίζει διαφορετικά».
Άλλωστε και από γενικότερης
επόψεως ο ΚΠολΔ αποτελεί ένα ολοκληρωμένο άριστο νομοθέτημα σε αντίθε-
ση με κάποια μεταγενέστερα δικονομικά νομοθετήματα –ή και Σχέδια Νόμων–
ιδίως του πρόσφατου παρελθόντος που ήταν προϊόν προχειροδουλειάς ή προ-
ϊόν αγνώστων νομοπαρασκευαστικών επιτροπών. Πρόσφατο χαρακτηριστικό
προϊόν ακραίας περιπτώσεως προχειροδουλειάς αποτελεί η τροποποίηση του
άρθρου 580 ΚΠολΔ με τοv Ν 4055/2012 (που συνιστά ταυτοχρόνως «ολίσθημα»
και από πλευράς νομοθετικής κοινοβουλευτικής πρακτικής, διότι έγινε με τη
διαδικασία της «νομοθετικής βελτιώσεως», η οποία ασφαλώς δεν συνέτρεχε
στη συγκεκριμένη περίπτωση).
4. Με ανάλογο τρόπο και ειδικές νομοθεσίες ρυθμίζουν την εκδίκαση κάποιων
υποθέσεων με γενική αναφορά στη διαδικασία των Ασφαλιστικών Μέτρων ή
της Εκούσιας Δικαιοδοσίας. Τα σχετικά ερωτήματα συνδέονται κατά κύριο λό-
γο με το βασικό ερώτημα, αν η γενική παραπομπή λ.χ. στη διαδικασία των
Ασφαλιστικών Μέτρων σημαίνει, ότι εφαρμόζονται εν προκειμένω όλες οι
σχετικές διατάξεις του βιβλίου του ΚΠολΔ που αφορά τα Ασφαλιστικά Μέτρα
ή αν ορισμένες εξ αυτών δεν εφαρμόζονται, οπότε ανακύπτει το αυτονόητο
ερώτημα, ποιες εφαρμόζονται και ποιες δεν εφαρμόζονται. Το ίδιο ερώτημα
ανακύπτει αντιστοίχως και ως προς την Εκούσια Δικαιοδοσία, όταν θεσπίζε-
ται για κάποια υπόθεση ως προς τη διαδικασία για την εκδίκασή της η γενική
παραπομπή στη διαδικασία ή στις διατάξεις της Εκούσιας Δικαιοδοσίας. Και σε
μια τέτοια περίπτωση ερωτάται, αν αυτού του είδους η γενική παραπομπή ση-
μαίνει, ότι εφαρμόζονται εν προκειμένω όλες οι σχετικές διατάξεις του βιβλίου
του ΚΠολΔ που αφορά την Εκούσια Δικαιοδοσία, ή αν ορισμένες εξ αυτών δεν
εφαρμόζονται, οπότε ανακύπτει και εν προκειμένω το πρόσθετο αυτονόητο
ερώτημα, ποιες εξ αυτών εφαρμόζονται και ποιες δεν εφαρμόζονται.
Μεταξύ άλλων το ζήτημα επικεντρώνεται και στα ερωτήματα, αν στις περι-
πτώσεις αυτές που γίνεται λ.χ. γενική παραπομπή στη διαδικασία των Ασφα-
λιστικών Μέτρων θα πρέπει να συντρέχει επικείμενος κίνδυνος ή επείγουσα
περίπτωση, αν θα ισχύει πιθανολόγηση ή απαιτείται πολλώ μάλλον πλήρης
δικανική πεποίθηση ή αν οι σχετικές αποφάσεις που θα εκδοθούν από τα δι-
καστήρια θα προσβάλλονται ή όχι με ένδικα μέσα, ενώ παραλλήλως έχει τεθεί
και το ζήτημα, αν οι συγκεκριμένες υποθέσεις ή αντιστοίχως τα συγκεκριμένα
ένδικα βοηθήματα, που υπάγονται με βάση τη συγκεκριμένη νομοθέτηση κα-
τά παραπομπή στη διαδικασία των Ασφαλιστικών Μέτρων, συνιστούν γνήσια
Ασφαλιστικά Μέτρα – ή άλλως κατά κυριολεξία Ασφαλιστικά Μέτρα – ή όχι.
Ανάλογα ζητήματα ανακύπτουν, όπως ελέχθη, και στην περίπτωση κατά την