47 / 48
ΑΓΩΓΗ ΠΕΡΙ ΚΛΗΡΟΥ [2]
ΑΘ. ΚΟΝΤΗΣ
223
προκαταβολή των αναλογουσών στην αμοιβή του εισφορών στην οικεία υπηρεσία
του Δικηγορικού Συλλόγου, η οποία αποδεικνύεται με την έκδοση σχετικού γραμμα-
τίου προείσπραξης, επιρρίπτονται δυσμενείς συνέπειες σε βάρος του διαδίκου, καθό-
τι η παράστασή του ή η αντίστοιχη διαδικαστική πράξη θεωρείται απαράδεκτη.
Επομένως κατά την κατάθεση της αγωγής περί κλήρου, αλλά και κατά τη συζήτησή
της, πρέπει να προσκομίζεται από τον διάδικο γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών,
άλλως η αντίστοιχη διαδικαστική πράξη κηρύσσεται απαράδεκτη.
Ωστόσο η διάταξη αυτή ορθώς έχει χαρακτηρισθεί ως αντισυνταγματική και ως εκ
τούτου ανίσχυρη, καθότι αντίκειται στο δικαίωμα δικαστικής ακρόασης και προστα-
σίας, που θεσπίζεται με το άρθρο 20 § 1 του Συντάγματος, καθότι οι διατάξεις αυτές
καθιερώνουν ρυθμίσεις για την εξασφάλιση της είσπραξης των δικηγορικών αμοι-
βών και των πόρων των αντίστοιχων οργανισμών κοινωνικής ασφάλισης αλλά και
τον περιορισμό της φοροδιαφυγής των δικηγόρων, αλλά δεν συνάπτονται με τη
λειτουργία των δικαστηρίων, σύμφωνα με το Σύνταγμα και την απονομή από αυτά
δικαιοσύνης, ούτε με την έναντι των δικαστηρίων θέση των διαδίκων και όταν ακό-
μη η παράσταση των δικηγόρων στα δικαστήρια είναι υποχρεωτική χάριν της προ-
στασίας των ίδιων των διαδίκων και της ορθής απονομής της δικαιοσύνης
307
.
V. Δεδικασμένο/εκκρεμοδικία/εκτελεστότητα
1. Δεδικασμένο
Όπως έχει ήδη αναφερθεί η περί κλήρου αγωγή έχει δύο αιτήματα: ένα αναγνωρι-
στικό για το κληρονομικό δικαίωμα του ενάγοντος και ένα καταψηφιστικό για την
απόδοση της κληρονομίας ή αντικειμένου της. Η τελεσίδικη δικαστική απόφαση που
εκδίδεται σε αγωγή περί κλήρου, εφόσον κρίνει την υπόθεση κατ’ ουσία και δεν
απορρίπτει την αγωγή για λόγο μη ουσιαστικό
308
, δημιουργεί δεδικασμένο και για
τα δύο αιτήματα της αγωγής:
α)
ως προς την ύπαρξη ή μη ύπαρξη του κληρονομικού
δικαιώματος
309
και
β)
ως προς την περί κλήρου αξίωση του ενάγοντος (άρθρ. 321 επ.
ΚΠολΔ)
310
.
307. Βλ. όλως προσφάτως
ΜΠρΘεσ 3715/2015
Ισοκράτης. Πρβλ. και
ΑΕΔ 33/1995
ΝοΒ 1995,908. Βλ.
όμως και
ΠΠρΑθ 3616/2014
Ισοκράτης.
308. Λ.χ. ως απαράδεκτη λόγω ελλείψεως παθητικής νομιμοποίησης:
ΑΠ 142/2002
ΕλλΔνη 2002,1041.
309. Βλ.
ΕφΑθ 5120/1999
Αρμ 2000,644: το κληρονομικό δικαίωμα επί της κληρονομίας κρίθηκε τε-
λεσίδικα με την απόφαση του Εφετείου και δεν μπορεί να ερευνηθεί εκ νέου από το Δικαστήριο
αυτό· δηλαδή καλύπτεται με δύναμη δεδικασμένου ότι ο ενάγων είναι ο πραγματικός φορέας
του κληρονομικού δικαιώματος. Πρβλ. και
ΑΠ 142/2002
, ό.π.,
καθώς
και
Δωρή,
Σημείωση στην
ΠΠρΑθ 5545/1982
ΝοΒ 983, σ. 540. Σύμφωνα με τον
Φίλιο
, ΚληρΔ, § 109, σ. 211, η ύπαρξη του
κληρονομικού δικαιώματος αποτελεί προδικαστικό ζήτημα για την καταδίκη και καλύπτεται με
δεδικασμένο υπό τις προϋποθέσεις του άρθρ. 331 ΚΠολΔ.
310.
Γεωργιάδης
, ΚληρΔ, § 46 αρ. 55,
Γ. Γεωργιάδης
, Η προστασία της νόμιμης μοίρας, § 19, αρ. 46,
Παναγιωτόπουλος σε Γεωργιάδη ΣΕΑΚ, άρθρο 1871 αρ. 58, Ψούνη, ΚληρΔ ΙΙ, σ. 456.
202
203
204