20 / 23
N 4009/2011 - ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ & ΚΡΙΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ
10
ο βασικός χαρακτήρας του Τμήματος είναι εκπαιδευτικός. Σύμφωνα με το
άρθρο 7 παρ. 2 το Τμήμα αποτελεί τη βασική εκπαιδευτική ακαδημαϊκή μο-
νάδα του ιδρύματος, προάγει την επιστήμη, την τεχνολογία ή τις τέχνες στο
αντίστοιχο επιστημονικό πεδίο, οργανώνει τη διδασκαλία και εξασφαλίζει
τη συνεχή βελτίωση της μάθησης. Είναι εμφανές ότι από την περιγραφή
του νόμου απουσιάζει παντελώς οποιαδήποτε ειδική αναφορά στην ερευ-
νητική αποστολή του Τμήματος.
Η διάρθρωση των ΑΕΙ εμπλουτίζεται πλέον από τη Σχολή Μεταπτυχιακών
Σπουδών, η οποία συνιστά τη βασική διοικητική μονάδα στο επίπεδο του
συντονισμού και της οργάνωσης των μεταπτυχιακών και διδακτορικών
σπουδών. Η Σχολή Μεταπτυχιακών Σπουδών ιδρύεται από τον Οργανισμό
του Ιδρύματος. Παράλληλα, δημιουργείται με το άρθρο 7 παρ. 5 η Σχο-
λή Δια Βίου Μάθησης, η οποία έχει ως αντικείμενο το συντονισμό και τη
διεπιστημονική συνεργασία στην ανάπτυξη προγραμμάτων δια βίου μά-
θησης. Τέλος, το άρθρο 7 παρ. 10 δίνει τη δυνατότητα στα ελληνικά ΑΕΙ
να ιδρύουν παραρτήματα σε άλλες χώρες, σύμφωνα με τους όρους και τις
προϋποθέσεις ίδρυσης Σχολών που ισχύουν στη χώρα υποδοχής.
Το κεφάλαιο Δ του νόμου αναφέρεται στα όργανα των ΑΕΙ. Τα Όργανα
του Ιδρύματος είναι πλέον, σύμφωνα με το άρθρο 8 παρ. 1, το Συμβού-
λιο, ο Πρύτανης και η Σύγκλητος. Στο ζήτημα της διοικητικής οργάνωσης
επικεντρώθηκε η κυριότερη κριτική από την πλευρά της πανεπιστημιακής
κοινότητας, αλλά και της πλειονότητας του νομικού κόσμου. Ο νόμος ει-
σάγει ένα νέο μοντέλο διοίκησης των Ιδρυμάτων, το οποίο διαρθρώνε-
ται σε πόλους αρμοδιοτήτων με σημαντικές επικαλύψεις ιδιαίτερα μεταξύ
αυτών του Πρύτανη και του Συμβουλίου. Σημείο αιχμής για το νομοθέτη
υπήρξε αφενός η κατάργηση της φοιτητικής συμμετοχής στη διοίκηση των
Ιδρυμάτων και αφετέρου η δημιουργία ενός Συμβουλίου Ιδρύματος, στο
οποίο θα συμμετέχουν, πέραν των εσωτερικών πανεπιστημιακών μελών,
και εξωτερικά μέλη, προερχόμενα από τους χώρους της κοινωνίας, της οι-
κονομίας, της επιστήμης, των τεχνών, αλλά και της πολιτικής. Η πρόθεση
του νομοθέτη ήταν να λειτουργήσει το Συμβούλιο ως «θεσμικό αντίβαρο»,
ως προς τις αρμοδιότητες της Συγκλήτου και του Πρύτανη, έχοντας ευρείες
εποπτικές και εγκριτικές αρμοδιότητες. Στο προσχέδιο νόμου, οι περιγρα-
φόμενες αρμοδιότητες του Συμβουλίου δεν ήταν απλά εποπτικές ή ελεγκτι-