
158 Η ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΙΔΕΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΟΡΦΗ ΕΝΟΣ ΕΡΓΟΥ
«
αποτελούν κοινό κτήμα
»
366
, ότι «
για λόγους κοινωνικής αναγκαιότητος
δεν νοείται να αποκτηθούν επ’ αυτών αποκλειστικά δικαιώματα και εξου-
σίες, γιατί αλλιώς θα σταματούσε η επιστημονική και τεχνολογική πρό-
οδος
»
367
, ότι «
αφήνει ελεύθερη την πρόσβαση τρίτων στις πληροφορίες
που εμπεριέχονται σε ένα έργο, ώστε να κυκλοφορούν ελεύθερα
»
368
, ότι
«
δεν πρέπει να αναγνωρίζεται προστασία σε πρωτογενή ύλη του πνεύμα-
τος, την οποία υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να συλλάβουν πολλά πνεύμα-
τα και πάνω στην οποία μπορούν να στηριχθούν πολλές δημιουργίες και
εκφράσεις
»
369
, ότι «
η δέσμευση των «ιδεών» ως πρώτης ύλης του πνεύ-
ματος σφραγίζει την εξέλιξη του πνεύματος και τον πολιτισμό, συρρικνώ-
νει την δημιουργικότητα και αποδίδει στους δικαιούχους μονοπώλια που
δεν δικαιολογούνται και δεν είναι συμβατά με την εξέλιξη του πολιτισμού
ή τις ανάγκες της αγοράς
»
370
, ότι «
ο περιορισμός της προστασίας ανάγε-
ται σε αίτημα της ελεύθερης κυκλοφορίας των ιδεών, στην ενίσχυση της
επιστημονικής και πολιτιστικής δραστηριότητας, έρευνας και προόδου και
στην προστασία ενός ανταγωνισμού στον τομέα των ιδεών, ήτοι σε κοινω-
νικοπολιτικές αρχές εκτός δικαίου πνευματικής ιδιοκτησίας, αλλά και στο
δίκαιο της ελεύθερης έκφρασης
»
371
, ότι «
αυτό επιτάσσει και η συνταγματι-
κά κατοχυρωμένη αρχή της ελεύθερης κυκλοφορίας των ιδεών χάριν της
ανάπτυξης της επιστημονικής έρευνας και των τεχνών
»
372
, καθώς και ότι
σε αντίθετη περίπτωση «
το δίκαιο της πνευματικής ιδιοκτησίας θα λειτουρ-
γούσε όχι ως μέσο προαγωγής της πολιτιστικής έκφρασης και δημιουργί-
ας, αλλά ως δεσμώτης της ελεύθερης έκφρασης και της ελεύθερης ανά-
πτυξης της προσωπικότητας
»
373
.
Φαίνεται, λοιπόν, ότι και στην ελληνική έννομη τάξη, εμμέσως πλην σα-
φώς, αναγνωρίζεται στην διάκριση της «ιδέας» από την μορφή μία συ-
νταγματικής περιωπής εγγυητική λειτουργία, υπό την έννοια ότι, δια των
ανωτέρω διατάξεων του Ν. 2121/1993 η ανωτέρω διάκριση ανάγεται σε
εσωτερική του δικαίου της πνευματικής ιδιοκτησίας εγγύηση συνταγματι-
κών δικαιωμάτων ή ελευθεριών, όπως της ελεύθερης ανάπτυξης της προ-
366. ΕφΑθ 2969/2012 ΤΝΠ/ΔΣΑ, ΕφΘεσ 1929/2007 ΤΝΠ/ΔΣΑ, ΠΠρΙωαν 134/2013
ΤΝΠ/ΔΣΑ. Βλ. επίσης Καλλινίκου, ό.π., σελ. 33, και Γαρουφαλιά, ό.π., σελ. 26.
367. Βλ. σχετικώς Καλλινίκου, ό.π., σελ.33.
368. ΕφΑθ 2969/2012 ΤΝΠ/ΔΣΑ, ΕφΑθ 80/2008 ΤΝΠ/ΔΣΑ.
369. Βλ. σχετικώς Σταματούδη, Νόμος για την Πνευματική Ιδιοκτησία, ό.π., σελ. 29.
370. Βλ. σχετικώς Σταματούδη, ό.π., σελ. 29-30.
371. ΕφΑθ 80/2008 ΤΝΠ/ΔΣΑ, ΜΠρΘεσ 3381/2012 ΤΝΠ/ΔΣΑ, ΜΠρΑθ 4603/2006 ΔίΜΕΕ
4/2006, 539. Βλ. επίσης Μαρίνο, ό.π., σελ. 73.
372. Βλ. σχετικώς Κοριατοπούλου Πιερρίνα – Αγγέλη – Τσίγκου Σ. Χάρις, ό.π, σελ. 265.
373. Βλ. σχετικώς Συνοδινού, ό.π., σελ. 196.