Previous Page  22 / 42 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 22 / 42 Next Page
Page Background

158 Η ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΙΔΕΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΟΡΦΗ ΕΝΟΣ ΕΡΓΟΥ

«

αποτελούν κοινό κτήμα

»

366

, ότι «

για λόγους κοινωνικής αναγκαιότητος

δεν νοείται να αποκτηθούν επ’ αυτών αποκλειστικά δικαιώματα και εξου-

σίες, γιατί αλλιώς θα σταματούσε η επιστημονική και τεχνολογική πρό-

οδος

»

367

, ότι «

αφήνει ελεύθερη την πρόσβαση τρίτων στις πληροφορίες

που εμπεριέχονται σε ένα έργο, ώστε να κυκλοφορούν ελεύθερα

»

368

, ότι

«

δεν πρέπει να αναγνωρίζεται προστασία σε πρωτογενή ύλη του πνεύμα-

τος, την οποία υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να συλλάβουν πολλά πνεύμα-

τα και πάνω στην οποία μπορούν να στηριχθούν πολλές δημιουργίες και

εκφράσεις

»

369

, ότι «

η δέσμευση των «ιδεών» ως πρώτης ύλης του πνεύ-

ματος σφραγίζει την εξέλιξη του πνεύματος και τον πολιτισμό, συρρικνώ-

νει την δημιουργικότητα και αποδίδει στους δικαιούχους μονοπώλια που

δεν δικαιολογούνται και δεν είναι συμβατά με την εξέλιξη του πολιτισμού

ή τις ανάγκες της αγοράς

»

370

, ότι «

ο περιορισμός της προστασίας ανάγε-

ται σε αίτημα της ελεύθερης κυκλοφορίας των ιδεών, στην ενίσχυση της

επιστημονικής και πολιτιστικής δραστηριότητας, έρευνας και προόδου και

στην προστασία ενός ανταγωνισμού στον τομέα των ιδεών, ήτοι σε κοινω-

νικοπολιτικές αρχές εκτός δικαίου πνευματικής ιδιοκτησίας, αλλά και στο

δίκαιο της ελεύθερης έκφρασης

»

371

, ότι «

αυτό επιτάσσει και η συνταγματι-

κά κατοχυρωμένη αρχή της ελεύθερης κυκλοφορίας των ιδεών χάριν της

ανάπτυξης της επιστημονικής έρευνας και των τεχνών

»

372

, καθώς και ότι

σε αντίθετη περίπτωση «

το δίκαιο της πνευματικής ιδιοκτησίας θα λειτουρ-

γούσε όχι ως μέσο προαγωγής της πολιτιστικής έκφρασης και δημιουργί-

ας, αλλά ως δεσμώτης της ελεύθερης έκφρασης και της ελεύθερης ανά-

πτυξης της προσωπικότητας

»

373

.

Φαίνεται, λοιπόν, ότι και στην ελληνική έννομη τάξη, εμμέσως πλην σα-

φώς, αναγνωρίζεται στην διάκριση της «ιδέας» από την μορφή μία συ-

νταγματικής περιωπής εγγυητική λειτουργία, υπό την έννοια ότι, δια των

ανωτέρω διατάξεων του Ν. 2121/1993 η ανωτέρω διάκριση ανάγεται σε

εσωτερική του δικαίου της πνευματικής ιδιοκτησίας εγγύηση συνταγματι-

κών δικαιωμάτων ή ελευθεριών, όπως της ελεύθερης ανάπτυξης της προ-

366. ΕφΑθ 2969/2012 ΤΝΠ/ΔΣΑ, ΕφΘεσ 1929/2007 ΤΝΠ/ΔΣΑ, ΠΠρΙωαν 134/2013

ΤΝΠ/ΔΣΑ. Βλ. επίσης Καλλινίκου, ό.π., σελ. 33, και Γαρουφαλιά, ό.π., σελ. 26.

367. Βλ. σχετικώς Καλλινίκου, ό.π., σελ.33.

368. ΕφΑθ 2969/2012 ΤΝΠ/ΔΣΑ, ΕφΑθ 80/2008 ΤΝΠ/ΔΣΑ.

369. Βλ. σχετικώς Σταματούδη, Νόμος για την Πνευματική Ιδιοκτησία, ό.π., σελ. 29.

370. Βλ. σχετικώς Σταματούδη, ό.π., σελ. 29-30.

371. ΕφΑθ 80/2008 ΤΝΠ/ΔΣΑ, ΜΠρΘεσ 3381/2012 ΤΝΠ/ΔΣΑ, ΜΠρΑθ 4603/2006 ΔίΜΕΕ

4/2006, 539. Βλ. επίσης Μαρίνο, ό.π., σελ. 73.

372. Βλ. σχετικώς Κοριατοπούλου Πιερρίνα – Αγγέλη – Τσίγκου Σ. Χάρις, ό.π, σελ. 265.

373. Βλ. σχετικώς Συνοδινού, ό.π., σελ. 196.