35 / 38
ΤΑ ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ ΓΝΩΡΙΣΜΑΤΑ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ
127
4. Η χρήση εν είδει διακριτικού γνωρίσματος
Όπως προαναφέρθηκε, τα διακριτικά γνωρίσματα εκπληρώνουν διαφορετικές λει-
τουργίες, εκ των οποίων η βασική λειτουργία είναι η διάκριση από άλλες ενδείξεις. Αυ-
τές οι λειτουργίες περιγράφουν το περιεχόμενο και το σκοπό των διαφορετικών δια-
κριτικών γνωρισμάτων. Με τις λειτουργίες των διακριτικών γνωρισμάτων γίνεται και
μία οριοθέτηση σε πράξεις, οι οποίες δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής προστασίας
των διακριτικών γνωρισμάτων.
Επισημαίνεται ότι η νομολογία του ΔΕΕ ακολουθεί για το καταχωρημένο σήμα, μία πα-
ρόμοια οριοθέτηση, χωρίς όμως να αναφέρεται ρητά στην έννοια της χρήσης εν είδει
σήματος. Σύμφωνα με το Δικαστήριο, αναγκαία προϋπόθεση της προστασίας του κα-
ταχωρημένου σήματος είναι η χρήση του, η οποία εμπίπτει στις λειτουργίες του σήμα-
τος
827
. Στην ελληνική θεωρία χρησιμοποιείται για αυτό το ζήτημα και η διατύπωση της
χρήσης εν είδει σήματος
828
. Μία πράξη η οποία δεν εμπίπτει σε καμία από τις λειτουρ-
γίες του σήματος, δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του νόμου περί σημάτων. Έτσι το-
νίζεται και στην ελληνική θεωρία ότι η χρήση «εν είδει σήματος» είναι μία γενική προϋ-
πόθεση εφαρμογής της προστασίας του σήματος, η οποία προέρχεται από τη λειτουρ-
γία προέλευσης του σήματος
829
.
Στο ελληνικό δίκαιο όμως υπάρχουν αμφιβολίες για το περιεχόμενο της χρήσης εν εί-
δει σήματος, λόγω της ύπαρξης της φράσης αυτής στο πλαίσιο του παλαιού άρθρου 20
παρ. 1 του Ν. 2239/1994
830
, μία ρύθμιση που περιορίζει την προστασία.
Τόσο η νομολογία
831
, όσο και μέρος της θεωρίας
832
ερμηνεύει επομένως το ζήτημα της
χρήσης εν είδει σήματος, κατά κύριο λόγο στο πλαίσιο του παλαιού άρθρου 20 παρ. 1
του Ν. 2239/1994 και όχι ως γενική προϋπόθεση του πεδίου εφαρμογής του νόμου περί
σημάτων, όπως θα έπρεπε.
Στο άρθρο 6 της Οδηγίας 1989/104/ΕΚ ή 2008/95/ΕΚ δεν υπήρχε αναφορά στη χρήση
«εν είδει σήματος»
833
και έτσι αποτέλεσε αντικείμενο αμφισβητήσεων, κατά πόσο η ελ-
ληνική ρύθμιση ήταν σύμφωνη με την ως άνω Οδηγία. Μέρος της θεωρίας υποστήρι-
ξε βάσιμα ότι η αναφορά της χρήσης εν είδει σήματος, δεν ήταν σύμφωνη με το πνεύμα
827. ΔΕΕ 21.11.2002, C-23/01 - Robelco, σκέψη 34, ΔΕΕ 16.11.2004, C-245/02 – Anheuser-Busch, σκέ-
ψη 64, ΔΕΕ 11.09.2007, C-17/06 – Celine, σκέψη 21.
828.
Ρόκας
, Σήματα, σελ. 57.
829.
Μαρίνος
, ΕλλΔνη 2012, σελ. 327, 333/334.
830. Το άρθρο 126 παρ. 1 Ν. 4072/2012 δεν περιέχει πλέον τον περιορισμό ότι η χρήση δεν πρέπει να
γίνεται «εν είδει σήματος».
831. ΑΠ 330/2007, ΔΕΕ 2007, σελ. 913, 914, ΑΠ 671/2011, ΕλλΔνη 2011, σελ. 1055, 1056, ΑΠ
571/2011, ΕΕμπΔ 2011, σελ. 715.
832.
Καλαμπούκα-Γιαννοπούλου,
ΕΤρΑξΧρΔ 2006, σελ. 858, 862,
Χρυσάνθης
, ΕπισκΕΔ 2007, σελ. 33,
57.
833. Γεγονός το οποίο αναγνωρίζουν και τα δικαστήρια: ΠΠρΑθ 526/2011, ΕπισκΕΔ 2011, σελ. 560,
567.