Η ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΟΙΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ

Το Έγκλημα της Γενοκτονίας και η Δικαιοδοσία του ΔΠΔ

139

Στην ίδια υπόθεση το ΕΔΠΔΡ, αφού μελέτησε τα πρακτικά των συνεδριάσεων που

οδήγησαν στη ψήφιση της ΣΠΚΕΓ, ξεκαθάρισε ότι συγκεκριμένες ομάδες, όπως οι

πολιτικές και οι οικονομικές, εξαιρούνται από τις προστατευόμενες ομάδες, αφού

-αν μη τι άλλο- η συμμετοχή τους σ’ αυτές δεν έχει ένα μόνιμο και διαρκή χαρακτή-

ρα. «Ως εκ τούτου, το Τμήμα κρίνει ότι κατά την αξιολόγηση του εάν μια συγκεκρι-

μένη ομάδα μπορεί να θεωρηθεί ως προστατευόμενη σύμφωνα με το έγκλημα της

γενοκτονίας, θα προχωρά σε κάθε περίπτωση ξεχωριστά, λαμβάνοντας υπ’ όψιν

του τόσο το σχετικό αποδεικτικό υλικό που εισφέρεται όσο και το πολιτικό και πο-

λιτιστικό πλαίσιο όπως υποδείχθηκε παραπάνω».

391

Εντούτοις, πέντε χρόνια μετά την απόφαση στην υπόθεση Ρουταγκάντα το Δεύ-

τερο Τμήμα του ΕΔΠΔΓ έκρινε στην υπόθεση Μπριντάνιν ουσιαστικά το αντίθετο,

επαναφέροντας σε κυρίαρχη θέση το υποκειμενικό κριτήριο. Δηλαδή, στην υπόθε-

ση Μπριντάνιν το ΕΔΠΔΓ έκρινε ότι η προστατευόμενη ομάδα είναι δυνατό και ορ-

θό «σύμφωνα με τη νομολογία του Δικαστηρίου.... να αναγνωριστεί μέσα από το

υποκειμενικό κριτήριο στιγματισμού της ομάδας, ιδιαίτερα από τους δράστες του

εγκλήματος, βάσει των θεωρούμενων εθνικών, εθνοτικών, φυλετικών ή θρησκευ-

τικών της χαρακτηριστικών».

392

Την κυρίαρχη θέση του υποκειμενικού κριτηρίου επιχείρησε να διασαφηνίσει αλ-

λά και συνάμα να περιορίσει η απόφαση του Εφετείου του ΕΔΠΔΓ στην υπόθεση

Στάκιτς. Εκεί το ΕΔΠΔΓ έκρινε σε δεύτερο και τελικό βαθμό ότι οι αποφάσεις Κέρ-

στιτς και Ρουταγκάντα δεν υποδεικνύουν πως οι στοχοποιημένες ομάδες θα πρέπει

να καθορίζονται αποκλειστικά με βάση το υποκειμενικό κριτήριο του δράστη/των

δραστών, αλλά ότι το υποκειμενικό κριτήριο θα πρέπει να συνυπολογίζεται και

να συνεκτιμάται αφού δεν είναι από μόνο του αρκετό για τον καθορισμό των ομά-

δων-θυμάτων που προστατεύονται από τη ΣΠΚΕΓ.

393

Προς επίρρωση μάλιστα του

συμπεράσματος αυτού το Εφετείο επικαλέστηκε τις αποφάσεις Μουζέμα, Μπαγκι-

λισέμα και Σεμάνζα του ΕΔΠΔΡ.

394

Επίσης, το Εφετείο διευκρίνισε ότι ο καθορισμός

μιας προστατευόμενης ομάδας βάσει αντικειμενικών ή υποκειμενικών κριτηρίων

δεν σχετίζεται με το «εάν μια ομάδα καθορίζεται με θετικό ή αρνητικό τρόπο...

συνεπώς όταν μια ομάδα-στόχος καθορίζεται με αρνητικό τρόπο (παραδείγματος

χάριν μη Σέρβοι), είναι άσχετο το εάν η σύνθεση της ομάδας αναγνωρίζεται βά-

σει αντικειμενικών κριτηρίων ή ένα συνδυασμό αντικειμενικών και υποκειμενικών

391. Ό.π., παρ. 57. .

392. Prosecutor v. Brdanin (Case No. IT-99-36-T), Απόφαση, 1 Σεπτεμβρίου 2004, παρ. 683, ηλε-

κτρονικά διαθέσιμη στο

http://www.icty.org/x/cases/brdanin/tjug/en/brd-tj040901e.

pdf, τελευταία επίσκεψη στις 5 Δεκεμβρίου 2015, όπου και περαιτέρω παραπομπές στην

υπόθεση Nikolić, Rule 61 Decision, παρ. 27, Krstić Απόφαση, παρ. 557; Jelisić Απόφαση,

παρ. 70.

393. Prosecutor v. Stakić (Case No. IT-97-24-A), Απόφαση Εφετείου, 22 Μαρτίου 2006, ηλεκτρο-

νικά διαθέσιμη στο

http://www.refworld.org/docid/47fdfb550.html,

τελευταία επίσκεψη

στις 3 Δεκεμβρίου 2015, παρ. 25.

394.

Musema,

Απόφαση, παρ. 162. Semanza, Απόφαση, παρ. 317. The Prosecutor v. Ignace Ba-

gilishema (Case No. ICTR-95-1A-T), Απόφαση, 7 Ιουνίου 2001, ό.π., παρ. 65.